پاهای ناآشنا مربوط به پای مسئولان نمی دانند چرا! می دانیم مشکل چیست و از کجا می آید، اما نمی دانیم دقیقاً کدام دستگاه مسئول حل معضل شگفت انگیز آلودگی هوا است!
به گزارش سلام آنلاین در یادداشت های روزنامه مربی در گزارش سریال فرهی کتگان به تشریح این بحران آمده است: دیروز شاخص آلودگی تهران به عدد 164 رسید، بنابراین مردم آلوده ترین روزهای هفته اخیر را در پایتخت دیده اند، قبلا مواردی را نوشته بودیم. ؛ مناطق وسیعی از کشور یکی پس از دیگری قربانی گرد و غبار سیاه آن می شوند.برای حل این مشکل که سال به سال اهمیت بیشتری می یابد، همانطور که آمار نشان می دهد، لازم است از قبل از آلودگی مطلع شده و عوامل کلیدی آن را شناسایی کنیم. ، سپس نهاد مسئول را برای مدیریت این عوامل محول می کند تا مسئول حل و فصل بحران باشد.
تعریف جهانی آلودگی هوا این است: “آلودگی داخل یا خارج از منزل توسط عوامل شیمیایی، فیزیکی یا بیولوژیکی که ماهیت جو را تغییر می دهند.” گرمایش و روشنایی منازل، وسایل نقلیه، تجهیزات صنعتی و آتش سوزی از منابع رایج آلودگی هوا هستند.
عوامل آلودگي در كشور ما را مي توان به وضوح در ساير نقاط جهان نيز به همين عوامل ديد. غیر معمول نیست که عوامل ناشناخته دخیل باشند و به عنوان مثال، آلودگی موجود در شهرهای بزرگ پکن، کلکته، کراچی و مکزیکوسیتی با آلودگی موجود در تهران متفاوت است. پس پای عامل مجهول ربطی ندارد، اما پای مسئول نمی داند چرا! ما می دانیم مشکل چیست و از کجا می آید، اما نمی دانیم دقیقاً کدام دستگاه مسئول حل معضل بزرگ آلودگی هوا است. البته این طور نیست که در کشور اسناد و قوانین پیشرفته ای در خصوص سیاست های کلان وجود نداشته باشد. به این ترتیب قانون هوای پاک که در سال 1395 با هدف رسیدگی به آلودگی هوا در 34 ماده تصویب شد و این وظیفه را به سازمان های حفاظت محیط زیست واگذار کرد که باید با همکاری سایر سازمان ها و نهادهای ذیربط اجرایی شود. با اجرای برنامه پنج ساله ششم، توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران، حدود مجاز انتشار گازهای گلخانه ای باید به استانداردهای روز دنیا ارتقا یابد، اما اکنون با پایان یافتن، این تاریخ انقضا داریم. مشاهده افزایش غلظت آلاینده ها.
سوال اینجاست که کدام افراد یا نهادها باید پاسخگوی بی توجهی 28 دستگاه مسئول در اجرای قوانین هوای تازه و وضعیت موجود باشند؟ عوامل روشن و راه حل های روشن هیچ عامل نامطمئنی در مدیریت این بحران وجود ندارد. همه چیز بر اساس است و نیازمند تعهد مدیران و تصمیم گیران است».
انتهای پیام/