روزی که «عاد» خاک شد

به گزارش سلام آنلاین، امروز بیست و دومین روز از فروردین ماه مصادف با آغاز ماه شوال، سالروز نزول عذاب الهی و هلاکت شیطانی مردم عاد است.

در حدود 700 سال قبل از میلاد در قلمرو احقاف در جنوب عربستان، قبیله ای وجود داشت که قبیله عاد در آن ساکن بودند. قوم عاد یک قبیله با نفوذ هستند که در منطقه ای بین یمن و عمان کنونی زندگی می کنند. آنها مطابق قوم نوح زندگی می کردند.

هزاران سال پس از نابودی قوم عاد، این روز برای مسلمانان عید فطر نامگذاری شده است.

افراد عادی توانا و قوی هستند و به این ویژگی ها افتخار می کنند. به همین دلیل کم کم دچار استکبار و ستم شدند و این روحیه در بین افراد این ملت به ویژه در میان ثروتمندان و زورمندان و ظالمان و ستمگران و گرسنگان و مستضعفان گسترش یافت.ظلم. کم کم از خداشناسی دور شدند و خدا را عبادت کردند و در پستی فرو رفتند.

خداوند متعال حضرت هود (علیه السلام) را برای هدایت آنان به پیامبری برگزید، اما بیشتر خطبه های آن حضرت برایشان بی اثر بود. مردم عادی نه تنها هود، بلکه تمام پیامبرانی را که برای هدایت آنها مبعوث شده بودند، رد کردند.

حضرت هود علیه السلام در میان قوم عاد دعوت خود را چنین آغاز کرد: قوم من! خدا را بپرستید؛ زیرا برای شما خدایی جز خدای یگانه نیست. شما در اعتقاد به بت ها اشتباه می کنید و به خدا دروغ می گویید.

قوم او پاسخ دادند: هود، تو برای ما دلیل نیاوردی و ما خدا را رها نکردیم، به خاطر گفتار تو و ما اصلاً به تو ایمان نداریم. ما فقط در مورد شما صحبت می کنیم که برخی از خدایان ما به شما ظلم کرده اند و دلایل شما را از شما ربوده اند.

خداوند در آیات 123 و 124 سوره هود می فرماید: «قوم عاد رسولان خدا را هنگامی که برادرشان هود (علیه السلام) به عبادت دعوت کرد تکذیب کردند و از گناه بپرهیزید.

تلاش ناموفق هود

هود در هدایت قوم خود بسیار کوشید و سختی‌ها و بدرفتاری‌ها را متحمل شد، اما به جز چند نفر، سخنان او را نپذیرفتند و توصیه‌های او را باور نکردند و از سوی دیگر او را رد کردند.

خداوند متعال در آیه 57 سوره هود با اشاره به عملکرد حضرت هود و پایان مناظره با قوم خود می فرماید: «اگر از تقوا روی گردانید، وظیفه خود را انجام داده ام، زیرا رسالت من این است که عقیدت خدا را نشان دهم. پیامی به شما اجازه دهید به اشتراک بگذارم و همچنین به دلیل اینکه من یک مأموریت سخت دارم برای شما معجزه خواهم کرد.

کار من در هر دو صورت تمام شد، یعنی حجت کامل حق را تمام کردم و اگر بعد از اتمام حجت برگردی، خداوند آسایش را از تو می گیرد و زمین را از پلیدی تو پاک می کند و تو را مقدر می کند. دیگری خلیفه توست و او خواهد داد و هیچ کاری نمی توانی انجام دهی که خود را از نابودی یا جایگزینی دیگران در امان بداری، زیرا همه چیز در پناه حق است و هیچ چیز مستقل از خدا نیست و بر او قیام می کند و چگونه می توان در مقابل خواست خدا می ایستید و اراده حق را زیر پا می گذارید؟

قوم عاد به جای پذیرش موعظه های مهربانانه هود و ایمان به خدا و ترک جهل و بت پرستی، این پیامبر الهی را تکذیب کردند و هر روز او را مورد آزار قرار دادند تا اینکه ابر سیاهی ظاهر شد و در آسمان شهر ظاهر شد و کافران و نادانان آن را مشاهده کردند. به نشانه آن باران مفید و سودمند می نامند ولی هود علیه السلام می گوید ابر نیست ابر رحمت نیست بلکه غضب و نکوهش است.

روزگاری نگذشت که حقیقت سخنان هود آشکار شد و باد شدیدی وزید. باد آنقدر شدید می وزد که اثاثیه و حتی حیوانات را با قدرت زیاد از روی زمین بلند می کند و به دوردست می برد.

باد هفت شب و هشت روز ادامه داشت و در این مدت باد شدیدی بر سر مردم و خانه هایشان شن و بیابان می وزید و باعث می شد که پا به پای مردم بیفتند و هیچکس جان سالم به در نبرد.

پس از این مصیبت، حضرت هود و یارانش به سرزمینی به نام حضرموت مهاجرت کردند و بقیه عمر خود را در آن سرزمین گذراندند.

مورخان در تاریخ وقوع این واقعه بزرگ اتفاق نظر دارند که در ماه شوال اتفاق افتاده است، اما در روز وقوع آن متفاوت است. برخی روز اول شوال و سی ام این ماه را روز عذاب الهی و هلاکت قوم عاد می دانند.

کسانی که به روز اول شوال معتقدند، هفته اول شوال را «بردل عجوز» می نامند. علت نامگذاری این است که پیرزن عجوزی در این روزها به زیرزمین خود پناه می برد و از طوفان شن در امان بود تا اینکه روز ششم طوفان به زیرزمین او سرایت کرد و او را کشت.

منابع:

سوره هود (11)، آیه 50

وقایع دوران شیخ عباس قمی صفحه 84

سیره پیامبر در قرآن، صفحات 396 و 397

داستان قرآن، سید محمد صافی، صفحه 49

انتهای پیام/