سیاست خارجی، خط قرمز تسویه حساب‌های سیاسی

علاوه بر مذاکرات هسته ای در وین برای تعیین تکلیف نهایی برجام، شاهد سفر وزرای خارجه کشورمان به عمان، قطر و چین و سفر رئیس جمهور به هلد روسیه بودیم. سفرهای مختلف نشان می‌دهد که بازار رایزنی‌ها و مذاکرات دیپلماتیک همچنان در سطح منطقه‌ای و جهانی داغ است و تلاش دولت ایران برای حفظ و ارتقای منافع ملی در مواقع بحران و چالش‌های داخلی و بین‌المللی است.

با این حال، بررسی سفرها، جهت‌گیری‌ها و تصمیم‌گیری‌های اخیر نشان از تداوم رویکرد سیاست خارجی کشور دارد. در مذاکرات وین شاهد بودیم که علیرغم تمایل تیم جدید مذاکره کننده ایران برای ایجاد شرایط و ضوابط جدید، در نهایت تصمیم گرفته شد مذاکرات بر اساس توافق شش دور از سر گرفته شود و در نهایت در دولت های قبلی و حتی سیستم تبادل پیام با ایالات متحده توسط سایر طرف های شورای امنیت سازمان ملل در صورت لزوم باید ابزاری برای مذاکره مستقیم با این کشور فراهم کند. در صحنه منطقه ای، اگرچه مذاکرات با عربستان سعودی مانند گذشته ادامه دارد، اما عمان و قطر، همسایگان عرب که روابط نزدیک تری با ایران دارند، همچنان میزبان وزرای خارجه کشورمان هستند تا در صورت امکان، به ایجاد یک وضعیت بد در منطقه کمک کنند. . در سفر وی به چین، آغاز اجرای توافقنامه 25 ساله که پیش از این موضوع مذاکرات و مذاکرات نهایی بود، با همان شرایط و ضوابط قبلی اعلام شد.

به نظر می رسد سفر رئیس جمهور ما به روسیه هیچ نتیجه ای نداشته است و فقط محلی برای مشورت است. با این حال، این نیز بی سابقه است و پوتین بار دیگر تاکید کرده است که نه تنها تمایلی به برداشتن گام های مثبت به نفع کشورمان ندارد، بلکه حتی در برخی موارد اصول اولیه رفتار دیپلماتیک را در برخورد با رئیس جمهورمان رعایت نکرده است. و تبدیل به سخنگوی بی شرم دولت آمریکا شد و سعی کرد گزینه های “توافق موقت با غرب” را به قیمت گزاف به ایران بفروشد!

از این رو، اگرچه بخش سیاست خارجی کشور پر مشغله و دستخوش تغییرات فراوانی است، اما مروری بر دستاوردها و نتایج آن، نوعی تداوم سیاست ایران و مخالف آن را نشان می دهد. البته تشابه سیاست خارجی دولت قبل با دولت کنونی ایران به خودی خود بد نیست و حتی می تواند نشانه ای از ایجاد نوعی بلوغ، رویکردی عملی مبتنی بر روایت در این زمینه باشد. . روابط خارجی؛ اما مایه تاسف است که عده ای بیشتر به جناح ها و حتی منافع فردی تکیه کنند تا منافع ملی، همان سیاست هایی که توسط اپوزیسیون اجرا می شود، خیانت، میهن پرستی، وفاداری به غرب و …. در نظر گرفته شده است، اما اکنون مورد استفاده خود جناح ها قرار می گیرد، تمام عقل و در جهت منافع ملی تعبیر می شود.

البته امروز برخی از فعالان اپوزیسیون خسته نیستند و مسئولان امروز کشورمان با اشاره به مشکلات و ضعف های سفر به خارج از کشور سعی در نشان دادن بی کفایتی، نادانی و بی تجربه بودن خود دارند و دیپلمات ها و مذاکره کنندگان را تضعیف می کنند. از کشور. اعتماد نشان دهید. ندانیم که در هر دو دوره (دولت قبلی و فعلی) رقبا و مخالفان با چشمانی باز به نظاره گر جناح ها و جناح های داخلی ما بودند و از آنها نهایت استفاده را می بردند.درگیری داخلی و خودباختگی. موضع آنها باعث تقویت و تشدید تنش ها و شرایط نامعقول آنها در قبال ایران می شود. مشکل اینجاست که دود وارد چشمان خود ایران شده و فشار مضاعفی به آنها وارد می کند.

نکته قابل تامل در اینجا که باید یکبار برای همیشه با آن موافق باشیم این است که با توجه به حساسیت خاص سیاست خارجی و تأثیر بسیار زیاد آن بر منافع، امنیت، اقتصاد و معیشت کشور، منطقه باید در یک راستا باقی بماند. قرمز باید راه حل سیاسی باشد و بستری برای برنامه ها و بازی های سیاسی و جناح بندی ها نباشد.

کشور ما در سال‌های اخیر دچار تحریم‌ها و مشکلات بی‌سابقه‌ای بوده است و این امر خسارات زیادی را بر مردم ایران وارد کرده است. لذا امروز اولویت همه دلسوزان مردم و ملت باید رفع این تحریم های ظالمانه و بازگشت کشور به مسیر تعامل طبیعی با خارج باشد. این امر میسر نمی شود مگر اینکه بتوانیم در داخل در بسیاری از مسائل به ویژه در زمینه جهت گیری سیاست خارجی به نوعی اجماع گفتاری برسیم. در شرایطی که موازنه و سلسله مراتب قدرت در عرصه بین الملل نسبت به سال اول انقلاب اسلامی تا حدودی تغییر کرده و مبانی «هم شرق و هم غرب» با مسائل داخلی مواجه است که نیاز به گفت وگو با بیگانگان دارد. سیاست گذاران. و به اجماع بهترین و دلسوزترین علمای جامعه و صاحب نظران از همه اقشار در جهت گیری و ابزار سیاست خارجی و چگونگی تعامل موفق با جهان؛ طراحی و تعریف اصولی که پاسخگوی نیازهای ایران و ریشه های آن باشد. این جناح قمار در سیاست خارجی را عفو کرده است.

* استاد دانشگاه