تفاوت دوربین فول فریم و هاف فریم چیست؟
یکی از مزایایی که امروزه در دنیای عکاسی وجود دارد، تنوع بالای دوربین‌ها در بازار و خصوصا امکان تعمیرات کانن در همه محصولاتش از جمله دوربین های عکاسی این شرکت می‌باشد؛ فرقی نمی‌کند دقیقاً در چه شاخه‌ای فعالیت می‌کنید، مطمئن باشید که دوربینی مختص کار شما در بازار وجود دارد و همچنین بسته به شرایط و شاخه‌ی فعالیت شما، لنزهایی نیز برای اتصال به دوربینهای DSLR و بدون آیینه وجود دارد که می‌توانید با آنها به‌راحتی عکاسی کنید.
گاهی قابلیت‌هایی در دوربین‌ها طراحی می‌شوند که به کمکشان می‌توان آنها را با یکدیگر مقایسه کرد. یکی از مواردی که زیاد به آن برمی‌خوریم، مقایسه‌ی دوربینهای فول‌فریم با دوربینهای کراپ سنسور است. متأسفانه برخی از افراد دانش کافی در این زمینه ندارند و برای خرید دست به اشتباه می‌زنند. در این مقاله از فروشگاه مرکزی کانن؛ ما به بررسی برخی باورهای غلط درباره‌ی دوربینهای فول‌فریم و غیرفولفریم می‌پردازیم تا با مطالعه‌ی آنها بتوانید در خرید دوربینتان بهتر تصمیم‌گیری کنید.
برتری فول‌فریم نسبت به کراپ سنسور
برخی از مردم فکر می‌کنند دوربینهای فول‌فریم نسبت به کراپ سنسورها و غیر فول‌فریم‌ها بهترند. البته خب دوربینهای فول‌فریم از برخی جهات بهتر از کراپ سنسورها عمل می‌کنند ولی اینکه بگوییم از هر جهتی و بی‌شک این دوربین‌ها از غیرفول‌فریم‌ها برترند قطعاً باطل است.
این ضرب‌المثل را شنیده‌اید که می‌گوید هرکسی را برای کاری پنداشته‌اند؟ این در مورد دوربین‌ها نیز صدق می‌کند. مثل این است که بخواهیم را با واید مقایسه کنیم و بگوییم، تله از واید بهتر است. پس بسته به نوع عکسی که می‌خواهید ثبت کنید، باید تصمیم بگیرید از چه دوربینی استفاده کنید.
تفاوت به معنی نقصان نیست
اگر برای عکاسی از مناظر مناسب است و نمی‌توانند مانند تله، از فواصل دور عکاسی کند، مشکل از لنز واید نیست. بلکه برای آن شرایط ساخته نشد؛ حال در مورد دوربین‌ها، برای مثال اگر یک عکاس استودیویی برای ثبت عکس‌های آتلیه‌ای، یک دوربین خبری بخرد کارش اصلاً پیش نمی‌رود. این مشکل از دوربین نیست! عکاس برای این کار، باید یک خریداری کند که برای عکاسی آتلیه‌ای، طراحی شده‌اند. این نیز بیانگر برتری دوربین canon قطع بزرگ و متوسط نسبت به سایر دوربین‌ها نیست! همگی بسته به نوع طراحی و نوع کاربردشان، دوربینهای کارآمد و پرکاربردی هستند.
پس چون دوربینهای فول‌فریم در شاخه‌های متنوع به‌خوبی عمل می‌کنند، به این معنا نیست که نسبت به دوربینهای کراپ سنسور برتری دارند. دوربینهای فول‌فریم، ویژگی‌های برجستهای مثل بالا، دامنه‌ی دینامیک توسعه‌یافته، بدنه‌ی مستحکم و … را دارا می‌باشد. اگر برایتان چنین عناصری مهم است، پس دوربینهای فول‌فریم انتخاب مناسبی می‌باشد. هرچند، دوربینهای ارزان‌تر و کوچکتر کراپ سنسور نیز ویژگی‌های بی‌نظیری دارند. ازجمله:
- مجهز به نقاط فوکوس خودکاری که سراسر کادر منظره‌یاب را می‌پوشانند.
- سرعت سینک شاتر بالا
- افزایش فاصله‌ی کانونی لنز به کمک ضریب برش، بدون نیاز به خرید لنزی با فاصله‌ی کانونی بیشتر.
- ارزان‌تر
این‌ها ویژگی‌های عمومی و کلی در دوربینهای کراپ سنسور بودند. هرچند همیشه برخی چیز‌ها هستند که با این دوربین‌ها برآورده نمی‌شوند و این به این معنا نیست که بی‌خیالشان شده و سراغ خرید دوربینهای فول‌فریم بروید.
ارتقاء عکاسی با استفاده از دوربینهای فول‌فریم
از باورهای غلط دیگری که درباره‌ی دوربینهای فول‌فریم میان مردم راه افتاده، ارتقاء عکاسی به بهای خرید دوربینهای فول‌فریم می‌باشد. این باور به‌نوعی به سندرم GAS، سندرم خرید وسایل و ابزار برمی‌گردد. سندرمی که عکاسان را درگیر خرید انواع لنز، دوربین و وسایل جانبی می‌کند و خیال می‌کنند، هرچه وسایل بهتر یا بیشتری در اختیار داشته باشند، عکاس بهتری هستند.
البته با دوربینهای فول‌فریم می‌توان عکس‌های باکیفیت‌تری ثبت نمود ولی هیچ‌کس تنها با داشتن دوربینهای فول‌فریم، عکاس نمی‌شود. برای مثال، تنها خرید و داشتن یک ماشین فرمول 1 شما را راننده نمی‌کند. ولی ماشین خوبی در اختیارتان قرار می‌دهد. برخی عکاسان به اشتباه فکر می‌کنند که اگر با دوربین فول‌فریم عکس بگیرند حرفه‌ای‌تر می‌شوند!
اصلاً فرقی نمی‌کند که از چه دوربینی استفاده می‌کنید. چه دوربین تلفن همراهتان باشد، چه دوربین جیبی یا کراپ سنسور DSLR، برای ارتقاء عکاسی خود باید درباره‌ی عکاسی بیشتر مطالعه کنید. نه که برای خرید دوربین و وسایل، بیخودی پول خرج کنید.
در حقیقت، اگر فقط به وسایل و نحوه‌ی کار کردن با آنها بچسبید، فرصت به‌کارگیری خلاقیت و هزاران هزار راه برای ارتقاء عکاسی در شما، از بین می‌رود. در اصل، برای ارتقاء عکاسی، باید هرروز تمرین کنید و نحوه‌ی جبران نوردهی، نحوه‌ی ایجاد عمق میدان با دیافراگم، ترکیب‌رنگی، کنتراست و … را یاد بگیرید تا کیفیت عکس‌های خود را افزایش دهید.
دوربینهای فول‌فریم زیادی گران‌اند!
زیاد نگران قیمت بالای دوربینهای فول‌فریم نباشید. اوایل، در سال 2005 قیمت اولین حدوداً ده میلیون تومان بود. هرچند قابلیتهای برجستهای را در اختیار کاربران حرفه‌ای قرار می‌داد. امروزه این دوربین‌ها مثل قبل گران نیستند.
چاره‌ی دیگری که برای خرید دوربینهای فول‌فریم به ذهن می‌رسد، خرید نسخه‌های قدیمی آن است که از نسخه‌های جدید خیلی ارزان‌تر است. برای مثال از برای فیلم‌برداری یک فیلم یا سریال خانگی استفاده می‌شد. با اینکه این دوربین قابلیتهای پیشرفته‌ی نسخه‌های پرزرق‌وبرق امروزی را ندارد ولی همچنان دوربین بی‌نهایت بی‌نظیری است که علاوه بر کاربرد‌هایش، قیمت مناسبی دارد. اما اگر بازهم فکر می‌کنید این دوربین‌ها خیلی گران‌اند، دوربینهای کراپ سنسور چاره‌ی مناسبی برایتان می‌باشد و کار خیلی از کاربران را راه می‌اندازد. این دوربین‌ها مدل‌های مختلفی داشته و برای انواع عکاسی، مناسب می‌باشند.
همه‌ی عکاسان حرفه‌ای دوربین فول‌فریم می‌خرند
مردم اصولاً خیال می‌کنند که عکاسان حرفه‌ای حتماً همگی یک دوربین فول‌فریم بین وسایل خود دارند و اگر بخواهند با دوربینهای کراپ سنسور و غیرفولفریم شروع به عکاسی کنند وسایلشان در رده‌ی پایینی قرار می‌گیرد و عکاس موفقی نخواهند شد. اگر شما نیز این‌گونه فکر می‌کنید، باید بگوییم، سخت در اشتباهید.
به‌کارگیری تکنولوژی سنسور در دوربین‌ها واقعاً خیلی کارآمد و پرکاربرد می‌باشد و تعداد زیادی عکاس حرفه‌ای در سراسر دنیا به ویژگی‌ها و قابلیتهای دوربینهای غیرفولفریم و کراپ سنسور مثل یا علاقه‌مند هستند. اگر نیازهای شما با دوربینهای کراپ سنسور برآورد نمی‌شود، دیگر زمان خرید یک دوربین فول‌فریم رسیده است. اما اصولاً دوربینهای کراپ سنسور به حدی خوب هستند که پاسخ‌گوی نیازهایتان باشند. پس بهتر است پولتان را به‌جای خرید یک دوربین جدید، صرف خرید، و لوازم جانبی عکاسی کنید.
مزایا و معایب دوربین های فول فریم و هاف فریم
دوربینهای فول فریم (35 میلمیتری) مزایا و معایبی دارند که در برابر دوربینهای کراپ یا هاف فریم می‌توان با توجه به این موارد نتایج قابل توجهی را در عکاسی خود بدست آورد. دوربینهای فول فریم نویز کمتری ایجاد می‌کنند، عمق میدان در آنها بیشتر تحت تاثیر اندازه دیافراگم و فاصله کانونی قرار می‌گیرد، دامنه پویایی (داینامیک رنج) بالاتری دارند، فاصله کانونی لنزهایی که بروی این دوربینهای استفاده می‌شود کاملا استاندارد است و همچنین لنزهایی که برای این دوربین‌ها تولید می‌شوند لنزهای با کیفیت‌تری هستند. در مقابل دوربینهای کراپ قیمت پایین‌تری دارند، لنزها فاصله کانونی تله‌تری در این مدل دوربین‌ها ارایه می‌دهند که برای عکاسی ورزشی عکاسی حیات وحش و … مناسب‌اند.
سنسورهای کراپ در مقابل ضعف‌هایی دارند مثل ایجاد نویز در ایزوهای بالا (البته پردازشگرهای جدید در این مورد بهبود زیادی داشته اند) دامنه پویایی پایین‌تر نیز یکی از موارد دیگر دوربینهای کراپ در مقابل دوربینهای فول‌فریم است. مانت اتصال این دوربین‌ها با دوربینهای فول فریم تفاوت دارد و همچنین لنزهایی که برای این مدل دوربین‌ها ساخته می‌شوند قیمت پایین‌تری دارند. هزینه تعمیر و نگهداری این دوربین‌ها نیز پایین‌تر است و می‌توان با تفاوت قیمتی که این دو مدل دوربین با یکدیگر دارند لوازم مورد نیاز عکاسی خود را تهیه کنید. اندازه دوربینهای کراپ از دیگر مواردی است که می‌تواند برای عکاسی و سفر و مواردی از این دست ایده‌آل باشد.
دوربینهای فول‌فریم سنگین‌ترند، لنزهای گران‌تر و سنگین‌تری هم دارند و برای عکاسی در آتلیه، عکاسی صنعتی، عکاسی معماری مناسب ترند. همچنین با داشتن سنسور بزرگتر می‌توان عکس‌های دوربینهای فول فریم را در اندازه‌های بزرگتری چاپ کرد. به صورت خلاصه مزایا و معایب دوربین های فول فریم و هاف فریم به این صورت است:
مزایای دوربین های فول فریم: سنسور بزرگتری دارند- دامنه پویایی بیشتری دارند- نویز کمتری تولید می‌کنند- چاپ بزرگتر- لنزهای با کیفیت‌تر- تنظیمات دستی کامل- مناسب برای عکاسی آتلیه- مناسب برای عکاسی معماری- مناسب برای عکاسی صنعتی- مناسب برای عکاسی مستند
معایب دوربین های فول فریم: سنگین اند- هزینه تعمیر و نگهداری بالایی دارند
مزایای دوربین های کراپ: فاصله کانونی تله تر- قیمت پایین تر و هزینه تعمیر و نگهداری پایین تر- سبک ترند- برای سفر مناسب ترند- لنزهای متنوع تر و با قیمت پایین تری دارند- مناسب برای عکاسی ورزشی- مناسب برای عکاسی حیات وحش- مناسب برای یادگیری عکاسی- مناسب برای عکاسی سفر
معایب دوربین های کراپ: نویز بیشتر- چاپ کوچکتر- دامنه پویایی کمتر- محدودیت در تنظیمات دستی
بررسی تفاوت دوربینهای فول فریم و کراپ دار از نگاهی دیگر
دوربینهای DSLR در دو فرمت فول فریم ((FX و کراپ یا هاف فریم ((DX یا APS-C عرضه می‌شوند. این تقسیم‌بندی بر اساس ابعاد حسگر(سنسور) صورت گرفته است. حسگر‌‌‌‌های فول فریم دارای همان ابعاد فیلم‌‌‌‌‌های 35 میلی‌متری هستند (یعنی 24*36) در حالی که حسگر‌‌‌‌های کراپ در ابعاد کوچک‌تری(حدود 15*24) تولید می‌شوند. هر یک از سازندگان دوربینهای دیجیتال از ضریب خاصی برای سایز سنسور کراپ دوربین هایشان استفاده می‌کنند. این ضریب برای دوربینهای نیکون 1.5 است برای دوربینهای کانن 1.6 است.
نکته: اندازه‌ی سنسور ربطی به تعداد مگاپیکسل‌ها ندارد. برای مثال رزولوشن 24 مگاپیکسلِ دوربین فول فریم با دوربین کراپ دار تفاوتی ندارد.
زاویه یا میدان دید:
اگر از یک لنز یکسان در دوربینهای فول فریم و کراپ دار استفاده کنیم چون دوربین فول فریم دارای سنسور بزرگتری است زاویه باز تری را تحت پوشش قرار می‌دهد. ولی دوربین کراپ دار زاویه محدودتری نسبت به فول فریم را پوشش می‌دهد. بطور مثال می‌توانید این آزمایش را با دوربین D810 که فول فریم است با یک دوربین کراپ دار مانند D7100 با یک لنز یکسان مانند 24-70 انجام دهید.
فاصله کانونی
اگر شما یک لنز 50 میلی متر را بر روی دوربین فول فریم بگذارید و عکاسی کنید همان فاصله کانونی 50 میلی متر را خواهید داشت اما اگر این لنز را بر روی یک دوربین کراپ دار بگذارید عکسی که شما خواهید دید مشابه زاویه دید عکسی است که با لنز 75 میلی متر بر روی دوربین فول فریم گرفته اید. دلیل این امر این است که چون سنسور کراپ دار شما دارای ضریب 1.5 است و از سنسور فول فریم کوچکتر است لذا این ضریب روی زاویه دید و در نهایت فاصله کانونی شما تاثیر می‌گذارد. در واقع این ضریب ضرب در فاصله کانونی یعنی 50 می‌شود.
از تفاوت‌‌‌‌های دیگر این دو نوع دوربین می‌توان به عملکرد در نور کم اشاره کرد که دوربین فول فریم در نور کم کیفیت بهتری دارد. دلیل این امر این است که فتوسایت‌های سنسور دوربینهای فول فریم بزرگتر هستند، و به همین دلیل فوتون‌های بیشتری روی فتوسایت‌ها قرار می‌گیرند و داده‌‌‌‌‌های بیشتری برای کار فراهم می‌کنند.