ما انسان ها هرگز نمی توانیم به ضایعات صفر برسیم. «ضایعات صفر» فقط نام یک نوع سبک زندگی است، اما اگر شرایط جامعه و زیرساخت ها وجود داشته باشد، می توانیم به نقطه صفر زباله نزدیک شویم؛ با توجه به اینکه صنایع غذایی، پودرها، صابون ها و آنچه باعث تولید زباله های خانگی می شود آنها را همراهی می کند.
به گزارش سلام آنلاین«ضایعات صفر» شیوه‌ای از زندگی است که در آن فرد تصمیم می‌گیرد مسئولیت کامل زباله‌هایی را که در شبانه روز ایجاد می‌کند به عهده بگیرد و حتی تلاش کند تولید زباله را به صفر برساند. در سبک زندگی بدون زباله، افراد سعی می کنند در ابتدا تا حد امکان از مصرف کالاهای مصرفی و زندگی تجملی خودداری کنند، زیرا زیاده روی در محتوای مصرف کننده است. در مرحله بعد افراد با این سبک زندگی سعی می کنند تا حد امکان زباله تولید نکنند. وقتی تولید زباله اجتناب ناپذیر است، افرادی که به طور منظم زباله ها را دفع نمی کنند و با دقت زباله ها را به درستی دفع می کنند. افرادی که زندگی آنها بر اساس زباله صفر تعریف می شود همیشه سعی می کنند زباله های مرطوب خود را خشک کرده و بازیافت کنند و تا جایی که امکان دارد زباله های خود را دوباره خشک کنند.
محمد الموتی – دبیر سازمان مردم نهاد شبکه محیط زیست و منابع طبیعی در گفت وگو با سلام آنلاین وی در خصوص مفهوم زباله صفر گفت: اقدامات زیادی در دنیا در خصوص این مفهوم در حال انجام است. در ایران تقریباً همه تلاش کرده اند در این زمینه اقدامی انجام دهند. اخیراً این ایده وارد بخش آموزشی بخش دولتی شده است. به عنوان مثال در برنامه های آموزشی در حوزه دهیاری ها، شهرداری ها، سازمان های محیط زیستی یا صدا و سیما به این مفهوم اشاره شده است.
وی مفهوم زباله صفر را یک فعالیت شخصی و فردی با اصول، قوانین و راهکارها عنوان کرد.
الموتی ضایعات صفر را دور از حقیقت می داند، اما می توان با ترفندها و اصلاحات رفتاری زباله را به صفر نزدیک کرد.
دبیر شبکه سازمان‌های محیط‌زیست و منابع طبیعی کشور به انواع ضعف‌ها در حوزه مدیریت پسماند طی دو دهه اخیر اشاره کرد و گفت: گذراندن هفت مرحله مدیریت پسماند از جمله دفن زباله به درستی. روند انتقال به مرحله “جدایی از مبدا” می فهمیم که کارهای زیادی در این زمینه انجام شده است.
وی با بیان اینکه در سه سال اخیر به موضوع تولید پسماند توجه شده است، اظهار داشت: اگر بتوانیم مشکل تولید پسماند را مدیریت و ریشه یابی کنیم، گام بعدی در مدیریت پسماند مانند تفکیک از منبع حمل و نقل، پردازش، رسوب و دفع خواهد شد.
الموتی به روش های موجود برای کاهش زباله به صفر اشاره کرد که به صورت آنلاین و در دسترس هستند.
وی گفت: در حال حاضر ما در دنیا مدل واحدی نداریم که بتوانیم به طور مطلق زباله به صفر برسانیم، البته اقداماتی انجام شده است اما برای رسیدن به مرحله عدم اسراف، رفتار مدنی و تغییر. از زندگی و روستاییان به تنهایی نمی توانند کمک کنند. در عوض، ما به مجموعه ای از فرآیندها برای رسیدن به ضایعات صفر یا نزدیک به صفر نیاز داریم.
وی با اشاره به خرید مایحتاج زندگی گفت: اگر سبک زندگی بدون زباله را دنبال کنیم چاره ای نداریم جز اینکه از خرید خودداری کنیم یا چیزهایی را بخریم که ضایعات ندارند اما در نهایت مجبور به خرید هستیم. بسته بندی. با زباله
المطی تاکید کرد که تولید نیز باید به سمتی برود که بسته بندی بازیافت شده و به طبیعت بازگردد. با این رویکرد ما به باقیمانده صفر نزدیک خواهیم شد.
دبیر شبکه مردمی محیط زیست و منابع طبیعی گفت: اگر در نظام دولتی در حوزه آموزشی و تشویقی بیشتر عمل کنیم، نتیجه بهتری در کاهش تولید زباله می گیریم. سبک زندگی بدون زباله نخواهیم توانست به نتایج مطلوب برسیم، بنابراین باید از تولیدکننده تا مصرف کننده تلاش کرد تا در این راستا تلاش شود.
الموتی وجود زیرساخت های فرهنگی را مهمترین زیرساخت برای سبک زندگی بدون زباله عنوان کرد و گفت: مردم معمولاً به زیرساخت های فیزیکی توجه می کنند اما دسترسی فرهنگی اهمیت بیشتری دارد.
وی کاوش فرهنگی را جستجوی مجموعه ها و بسته ها و استانداردهای فرهنگی در میان زندگی مردم ایران و یا مردم برخی نقاط جهان که در این عرصه موفق بوده اند، عنوان کرد و ترویج چنین فرهنگی اولین قدم است.
دبیر شبکه مردمی محیط زیست و منابع طبیعی کشور به فرهنگ سازی یک کارخانه تولیدی اشاره کرد و گفت: کار فرهنگی و ایجاد زیرساخت های فرهنگی در کارخانه هایی که حجم زیادی از زباله تولید می شود باعث کاهش تولید می شود ضایعات در تولید. روند.
وی به مرحله بعد از ایجاد زیرساخت های فرهنگی اشاره و بیان کرد: پس از زیرساخت های فرهنگی باید تجهیزات خود را به روز کنیم.
المطیع با بیان اینکه یکی از بزرگترین مشکلات جامعه غلبه کالاهای مصرفی فراتر از جامعه است، افزود: بیشتر آنها در حوزه کالاهای خانگی، مواد غذایی و… برای مردم است و اغراق می کنند. “بسته بندی. انگار برای تولید بسته بندی های رنگارنگ و متنوع با هم رقابت می کنند. از مواد بسته بندی استفاده می کنند که جذاب به نظر می رسند اما جزو تجدید ناپذیرترین مواد هستند یا فرآیند بازیافت دشوار و کاربردی دارند. قابل بازیافت نیستند.
وی تاکید کرد: مسائل بسته بندی در بخش تولید نیازمند توجه است و کارشناسان حوزه زباله و بازیافت باید با کارخانه تولیدی تماس بگیرند.
المطی دولت را بزرگ ترین مصرف کننده کشور توصیف کرد و گفت: به نظر می رسد باید از خود دولت شروع کنیم و زیرساخت ها جای خود را پیدا می کند تا در نهایت بتوانیم به صفر برسیم.
وی به رابطه صفر بودن زباله با مصرف و زندگی لوکس اشاره کرد و گفت: اولین قدم در بحث مدیریت پسماند تولید زباله است که رابطه مستقیمی بین مصرف، کمیت و تفاوت تقاضا دارد در سبک زندگی ایرانی.
دبیر شبکه سازمان های مردم نهاد محیط زیست و منابع طبیعی کشور درباره الگوی جهانی اقتصاد مصرف کننده توضیح داد: ایران از دنیا جدا نیست، بنابراین تولید زباله بر اساس این مدل بر اساس دفع و تعمیرات بعدی است. . به عنوان مثال، گوشی ها به گونه ای طراحی شده اند که باید بعد از حدود سه سال آنها را تعویض کنیم.
الموتی به مشکل ضایعات روزانه در بسته بندی مواد غذایی اشاره کرد و افزود: غذا مشکل ضایعات است. به عنوان مثال در بسته چیپس و آرد با توجه به میزان مواد غذایی موجود در بسته بندی در حال حاضر یک سوم بسته بندی قابل استفاده است اما با تزریق هوای سه برابری مواد داخل بسته بزرگتر می شود. بار، و در نهایت بیش از سه برابر زباله تولید خواهد شد.
وی خاطرنشان کرد که این مشکل مستقیماً با سبک زندگی استفاده مداوم مرتبط است که هدف “دیوانه آمیز” استفاده از انواع محصولات را تعیین می کند. بنابراین ابتدا نیازمند طراحی و ارائه بسته های فرهنگی به عنوان زیرساخت اصلی برای بهینه سازی مصرف و کاهش تولید زباله هستیم. با اجرای این بسته می‌توان نیازها و کاربری‌های خانگی و مدارس را به‌طور پایدار مدیریت کرد و از این طریق بخشی از معضلات اجتماعی حوزه پسماند را برطرف کرد.
دبیر شبکه سازمان های مردم نهاد محیط زیست و منابع طبیعی کشور گفت: در مدیریت این حجم زباله با میلیاردها سم شکست خورده ایم و با کوهی از زباله های احتمالی روبرو هستیم. اولین مدل دنیا باشید. این موارد به چالش بزرگی برای سلامت و زندگی مردم در نقاط مختلف کشور تبدیل شده است.
المطیع افزود: با هزینه کمتر از هزار برابر می توان مشوق هایی در نظر گرفت. همیشه پیشنهاد ما این بوده است که دولت باید مشوق هایی را در نظر بگیرد که باعث ایجاد انگیزه و نشاط مردم شود زیرا خودشان بدون اتلاف یا نزدیک به صفر به زندگی خود ادامه می دهند. از طرفی با کسب امتیاز اجتماعی برای زندگی سالم، اعتبار اجتماعی نیز دریافت می کند.
وی مشوق های مادی و مالی برای این افراد را ضروری ندانست و گفت: حتی در ازای توزیع ضایعات نیز گرفتن بلیط اتوبوس مشوقی رایج در دنیاست.
المطی در زمینه تولید زباله به مصادیق مختلف زندگی مصرفی در فضای مجازی و اینستاگرام اشاره کرد و گفت: اگر مردم به جای تقلید از این سبک زندگی تشویق شوند تا تولید زباله را کاهش دهند و در نتیجه اعتبار اجتماعی کسب کنند. همین کار را خواهد کرد. گرایش به گرفتن این اعتبار اجتماعی وجود دارد زیرا گرفتن این امتیاز و اعتبار اجتماعی لذتی دارد.
دبیر شبکه سازمان های مردم نهاد محیط زیست و منابع طبیعی کشور، مهم ترین راه حل زباله یابی را تمرکز بر بسته های فرهنگی مرتبط با زیرساخت های فرهنگی می داند و می گوید: ابتدا باید در کنار فعالیت ها و سایر امکانات، امکانات را داشته باشیم. حوزه های تولیدی، صنعتی، خدماتی و دولتی مردم ایران را به سمت سبک زندگی فردی بدون زباله سوق می دهد.
وی گفت: مدت‌هاست که مسئولان به این نتیجه رسیده‌اند که راهی جز تایید ریشه مشکل که تولید زباله است وجود ندارد، اما با این همه تلاش برای کاهش تولید زباله مواجه هستیم. بزرگترین دشمن «مافیای زباله» است که به تولید زباله های زیاد و فراوان دست می یابد. تا زمانی که این مورد مدیریت و پیشگیری نشود، تلاش برای دستیابی به ضایعات صفر دشوار است و عملاً نمی توان کاری انجام داد.
الموتی تاکید کرد که علاوه بر تمرکز بر زیرساخت های فرهنگی، باید دستور برخورد با مافیای زباله نیز صادر شود. در این میان حیات مافیای زباله در گرو سود کلان حاصل از تولید زباله است، از این رو آنها با هر گونه فرهنگ سازی و ترویج مصرف کننده مخالفند.
وی به ترفندهای زیرکانه مافیای زباله اشاره می کند و می گوید: مردم معمولاً متوجه این ترفندها نمی شوند مثلاً در صنعت تبلیغات محصولاتی را با زباله های غیرقابل بازیافت به روش های مختلفی تبلیغ می کنند که بیشتر است. فروش یا هدایت سبک زندگی مردم به سمت مصرف بیشتر آنها.
الموتی در نهایت خواستار آن شد که دولت مانع از مدیریت زباله شود تا تلاش ها فرهنگ کاهش تولید زباله را ایجاد نکند.
انتهای پیام/