رقابت در دریا؛
فناوری به سرعت در حال پیشرفت است، زیردریایی ها مجهزتر هستند و می توانند به راحتی از خط دفاعی در سطح عبور کنند که وظیفه آن محافظت از ناوهای هواپیمابر نسبت به قبل است و این یک چالش بزرگ برای ایالات متحده است، کشوری که بزرگترین کشور را دارد. ناوگان ناوهای هواپیمابر.
گروه سیاسی خبرگزاری آنا، علیرغم سرمایه گذاری قابل توجه آمریکا بر روی بزرگترین ناوهای هواپیمابر، پیشرفت آنها در مقایسه با پیشرفت های فناوری موشکی و زیردریایی، در نتیجه کارایی این کشتی های جنگی به اندازه گذشته نیست.
از این منظر است که ستون های اصلی استراتژی دریایی آمریکا به ویژه در منطقه استراتژیک هند و اقیانوس آرام که در رقابت با چین است، ضعیف است.
در مقابل، برخی کارشناسان معتقدند که مرکز ثقل استراتژی دریایی باید بر روی داشتن یک زیردریایی بزرگتر قرار گیرد. این بدان معناست که ناوگان کشتی های سطحی به کشتی های کوچکتر و سریعتر مجهز خواهند شد.
اتخاذ چنین رویکردی منجر به کاهش هزینهها، انعطافپذیری بیشتر و کاهش خطر حوادث میشود، اما به قیمت کاهش توانایی غیرقابل مقایسه ایالات متحده برای برخورداری از انرژی مبتنی بر باد.
در همین حال، برخی نگران هستند که ناو هواپیمابر آمریکا در جنگ احتمالی با چین به اندازه کافی قوی نباشد. فراموش نکنید که استراتژی جهانی آمریکا عمدتاً مبتنی بر استقرار و استقرار سریع نیروها از طریق این کشتی ها است.
اما اگر اتکا به ناوهای هواپیمابر شرایط جنگ احتمالی با چین را نداشته باشد، تکلیف آمریکا چیست؟
برخی کارشناسان معتقدند به جای ناوگان، تاکید بر استراتژی دریایی باید بر داشتن زیردریایی بزرگتر باشد.
فناوری به سرعت در حال پیشرفت است، زیردریاییها مجهزتر هستند و میتوانند به سیستمهای حفاظت سطح نفوذ کنند، که نسبت به گذشته آسانتر توسط ناوهای هواپیمابر محافظت میشوند.
به عنوان مثال، در جریان تمرین مشترک بین نیروهای فرانسوی و آمریکایی، یک زیردریایی کلاس روبیس فرانسوی از سد نیروی دریایی آمریکا عبور کرد و به ناو یو اس اس تئودور روزولت حمله کرد و باعث سقوط مرگبار اما ساختگی شد. این تمرین اوج افسانه بی ثباتی خطوط هوایی آمریکاست.
در عین حال، کشتیهای کوچک سطحی سریعتر و کشندهتر از کشتیهای غولپیکری هستند که با یک سناریوی دفاعی روبرو هستند.
در همه این موارد چالش ظهور موشک های مافوق صوت را نیز باید اضافه کرد که ظهور و تهدیدی جدی است که آمریکایی ها هنوز موفق به مقابله و مقابله با آن نشده اند.
اکنون سؤال این است که آیا چنین کشتی عظیمی به دلیل پیشرفت سریع در فناوری موشکی و زیردریایی که هدف قرار دادن ناوهای هواپیمابر را آسان کرده است، به طور کامل کارایی خود را از دست خواهد داد؟ پاسخ «در حال حاضر در اکثر درگیری ها» است.
ایالات متحده اکنون می تواند ناوهای هواپیمابر پیشرفته خود را بدون ترس از عواقب در بیشتر نقاط جهان مستقر کند. اما وضعیت در حال تغییر است. به عنوان مثال، نیروهای انصارالله یمن از اواخر سال 2023 موشک های ضد کشتی مستقر کرده اند که باعث اختلال در تامین مالی بهتر نیروی دریایی آمریکا شده است. وقتی اوضاع خاورمیانه با شخصیت هایی که پول زیادی ندارند اینگونه است. در منطقه هند و اقیانوس آرام با بازیکنان تأثیرگذاری مانند چین چگونه خواهد بود؟
نکته اصلی این است که اگرچه کشتیهای جنگی هنوز کارایی خود را از دست ندادهاند، اما سطح خطای استفاده از آنها در مقایسه با (و حتی در برابر) زیردریاییها کمتر میشود.