۲۲ نکته درباره روباه

اطلاعات تکمیلی:

روباه ها انواع حیواناتی هستند که از خانواده سگ ها هستند و حیوانات بسیار باهوشی هستند. این حیوان به خاطر ظاهر زیبا، پاهای بلند و باریک، دم نوک تیز و بلندش معروف بود، اما اکنون به دلیل نبود شکار پرندگان در شهر و تغذیه انسان، جمعیت آن افزایش یافته است. بنابراین ما در مورد 22 نکته در مورد روباه بحث خواهیم کرد:

* رایج ترین روباه روباه قرمز است که در اروپا، شمال آفریقا، آمریکای شمالی و بخش هایی از آسیا یافت می شود.

طول روباه قرمز از نوک بینی تا نوک دم حدود یک متر و ارتفاع آن به 30 تا 40 سانتی متر می رسد. رنگ روباه در پشت قهوه ای مایل به قرمز و در قسمت پایین شکم سفید است.

* روباه مردابی کوچکترین گونه روباه است.

* روباه های گوش خفاشی شبیه گرگ هستند.

هر دو روباه برای از بین بردن گرمای اضافی بدن در کویر و محیط خشک، گوش های پهن و پهنی دارند و این گوش ها قدرت شنوایی بیشتری به روباه می دهند.

* در ایران چهار روباه معمولی (Walpus walpus) در کوه، روباه شنی در بیابان، روباه ترکمن در ترکمن صحرا و جنگل گلستان و شاه روباه در جنوب کشور وجود دارد. روباه های تهرانی از نژادهای رایجی هستند که در گذشته در دامنه ها و ارتفاعات کوه ها وجود داشته است.

* این روباه ها به دلیل گوشتخوار بودن جزئی از چرخه اکولوژیکی هستند، اما حیوانات بزرگ مانند گرگ و پلنگ را شکار نمی کنند و از حیوانات کوچک مانند خرگوش، پرندگان، موش های کوچک و … تغذیه می کنند.

* روباه ها پرندگان و حیوانات کوچک مانند حشرات، حتی مرغ و مرغ را شکار می کنند.

* گاهی روباه‌ها با تکان دادن دم خرگوش‌ها و دیگر حیوانات وحشی را تعقیب می‌کنند تا این که عمل آنها باعث فریب خرگوش‌هایی می‌شود که وسواس دیدن دم زیبای روباه را دارند و ناآگاهانه به روباه نزدیک می‌شوند.

* وقتی روباه به حیوان وحشی نزدیک می شود، به سرعت به آن حمله کرده و به شکار آن می پردازد.

* روباه ها می توانند در لانه هایی که خودشان حفر می کنند زندگی کنند یا لانه خرگوش ها و حیوانات را بگیرند.

اخیرا روباه ها بیشتر و بیشتر در شهر دیده می شوند. آنها در زیرزمین یک ساختمان یا هر مخفیگاهی زندگی می کنند که می توانند موادی را در سطل زباله پیدا کنند و به آن غذا بدهند.

مشاهده روباه در پارک ها و مکان هایی که مردم در شهرهایی با سابقه شهر و زندگی روباه ها در شهر زندگی می کنند غیرعادی است، زیرا ممکن است بین حیوانات اهلی مانند مرغ، خروس، سگ و گربه درگیری وجود داشته باشد.با حیوانات وحشی. مثل روباه

* روباه ها در گذشته شب ها در محیط شهری حضور داشتند اما اکنون به دلیل مصرف انسان در محیط شهری با آن سازگار شده اند. برخی نیز از دست انسان غذا می گیرند.

* مردم با رفتن به پارک و خوردن غذاهایی مانند مرغ کبابی غذای مناسبی برای روباه ها تهیه می کنند. مردم باید از غذا دادن به روباه هایی مانند سگ و گربه خودداری کنند و تا حد امکان غذای اضافی جمع آوری کنند و لاشه مرغ را برای روباه جداگانه خریداری نکنند.

* در هر شهری تعداد کمی روباه در جنگل وجود دارد، اما کنار گذاشتن پرندگانی مانند جغد و عقاب که دشمنان طبیعی روباه ها از شهر هستند و تامین غذای فراوان توسط انسان باعث افزایش آنها شده است.

* شاید یکی از مزایای کوچک افزایش تعداد روباه ها در مناطق شهری، کنترل جمعیت جوندگان و جوندگان در پارک باشد، اما قطعا افزایش تعداد روباه ها در شهر یک نکته منفی است زیرا روباه ها بخشی از حیات وحش هستند.

* ابتدا باید به بخش فرهنگی مشکل در سطح انسانی رسیدگی شود و از تغذیه شهر خودداری کنند.

با غذا دادن به انسان ها علاوه بر تخریب پارک و طبیعت، تعداد حیوانات را افزایش می دهد به طوری که وقتی افراد در طبیعت هستند بدون تغییر محل را ترک می کنند.

* اقدامات بعدی توسط سازمان و شهرداری انجام شود. سازمان باید برای کنترل تعداد جوندگان اقداماتی انجام دهد، از طرفی باید تعداد جوندگان در کشور به ویژه در شهرهای بزرگ کنترل شود زیرا موش ها غذای آماده روباه هستند.

ضمناً سازمان حفاظت محیط زیست یا سازمان پارک شهر باید با هماهنگی سازمان محیط زیست روباه را زنده کرده و در زیستگاه طبیعی خود رهاسازی کنند.

* کشتن روباه به هیچ وجه توصیه نمی شود و باید پس از زنده ماندن در محیط طبیعی خود رها شود.