«مردم» شخصیت‌های اصلی این صحنه ملی هستند و در انتخابات مختلف با حضور گسترده نقش‌های مختلفی را ایفا می‌کنند و مدیران صحنه‌های مختلف را در قالب‌های مختلف نمایندگی تعیین می‌کنند تا برگزیدگان بتوانند حقوق شهروندی و منافع ملی را حفظ کنند. در صحنه داخلی و خارجی.
به گزارش سلام آنلاین، جام جم در تیتر امروز خود نوشت: مشارکت کلید نفوذ مردم، فراهم آوردن زمینه معقول برای افزایش اقتدار و مشروعیت نظام سیاسی، راهبرد همیشگی مدیران ارشد نظام است انقلاب در انتخابات مختلف برای تاکید بر مشارکت بالای مردم و حضور آنان در پای صندوق های رای بدون توجه به کاندیداهای حاضر و حاضر در انتخابات است.
این اصل مهم انتخاباتی در قانون اساسی کشور نیز مورد توجه قرار گرفته است و «مشارکت عمومی مردم در تعیین سرنوشت سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی» نکته ای است که به این معنا مطرح می شود. سرنوشت آنها با تمرکز بر اصل مشارکت در چهاردهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری، امروز که کشورمان دارای سرمایه اجتماعی و مشروعیت قابل قبولی در جامعه جهانی است، به برکت موفقیت اینگونه عملیات‌های وعده وفادار و بازگشت میلیون‌ها خدمتگزار. شاید این پایان پازلی باشد که جمهوری اسلامی ایران پشت آن قرار دارد و در مناقشه دیپلماتیک پیش رو که توسط دولت های غربی به ایران تحمیل می شود، اجازه دهید بدرخشد و از حقوق و منافع ملی ایران محافظت کند. با فرسودگی و افزایش استحکام پایه های قدرت سیاسی.
حضور تعدادی از کاندیداها در انتخابات آتی این امکان را در اختیار عموم قرار داده است تا با اندیشه های مختلف سیاسی آشنا شوند، بر برنامه های متنوع نامزدها نظارت داشته باشند و با بررسی آنها به جمع منتقدان یا حامیان کاندیدا بپیوندند. در زیر سوال بردن و طعم رقابتی به انتخابات، آنها نیز سعی دارند با ارائه موضوعات و برنامه ها و برنامه ها، افراد بیشتری را با خود همراه کرده و در این رقابت سیاسی پیروز شوند، اما با وجود تنوع دیدگاه ها و گاها حضور مخالفان در برنامه. همه کاندیداها یک دغدغه مشترک دارند و آن ایجاد مشارکت برای تصاحب این فرصت برای مقامات دولت اسلامی ایران است.
“مشارکت ملی”؛ میزی که مردم و دولت در آن می نشینند
بنابراین تعامل مستمر و مؤثر بین عناصر خرد و کلان دولت با مردم و در اشکال مختلف، یک جابجایی سیاسی ایجاد می کند تا ابزارهای نظام به درستی برای پیشبرد کشور متحول شود. در عین حال مردم بدون توجه به مسائل غریزی مانند غرور ملی که با اقدامات دولت، ملت را به صورت داوطلبانه و از وطن پرستی بیرون می راند، عوامل محرک دیگری مانند پیشبرد امور جاری زندگی خود را دارند شرکت در تصمیم گیری های مهم ملی، سود خواهند برد. بر اساس دیدگاه مردم سالاری دینی، نمایندگان سیاسی گروه ها و اقوام مختلف برای تضمین بقای افراد و گروه ها با تکیه بر عناصر توانمند یکدیگر بر سر این میز می نشینند. به همین دلیل منطقی است که «مشارکت ملی» را با نادیده گرفتن «آینده مشترک» و نیازهای ساخت آن زیر میز بگذاریم.
تکمیل بسته “ملی” در برابر رقبای جهانی
مشارکت در تصمیم گیری جمعی برای انتخابات مرتبط با مسائل ملی و میهنی منوط به مشارکت مردم در رویدادهایی مانند انتخابات تعیین رئیس نظام است، لذا مردم به آرمان های قدرت جمعی مراجعه می کنند. رجوع به فرد مناسب شود و بتواند بر عملکرد او نظارت داشته باشد، از سوی دیگر باید گفت که مشارکت در لحظه حساس تصمیم گیری برای تعیین نقش تصمیم گیرنده در مسائل کلان ملی و خارجی کشور مانند مشت “ملی” علیه جهان است. مخالفان و حتی دشمنان، به جای ایجاد توازن قدرت بر اساس تعدیل منافع ملی. بنابراین شرکت در انتخابات برای تعیین رهبران کشور برای ساختن آینده جمعی ملت است که مطمئناً با اکثریت آرا منجر به انتخاب نامزدهای اصلح خواهد شد. اهمیت این موضوع تا حدی است که در برخی کشورها اصطلاحی به نام رای گیری اجباری وجود دارد و مردم این کشور به موجب قانون مجبور به رای دادن هستند و در صورت تخلف از این آیین نامه باید مجازات شوند. اما مردم سالاری دینی حاکم در جمهوری اسلامی با دعوت از ملت‌ها می‌خواهد ایران به نشانه مشارکت سیاسی برای تعیین سرنوشت مشترک خود وارد رینگ شود.
میزان انتخابات کشور است
دیدگاه جمهوری اسلامی ایران در مورد فرآیند تصمیم گیری در انتخابات با دیدگاه سایر ملت ها بسیار متفاوت است و در قانون اساسی کشورهای آنها به ویژه بر مشارکت مردم در امور کشور و نظارت تاکید شده است بر مشکل مشارکت مردم در سیاست و امور ملی کشور تاکید کرد و در آن زمان با ظلم و ستم مواجه شد. توصیفات انقلاب ایران و جمهوری اسلامی نتیجه اکثریت 99.5 درصدی این ساختار بود. او گفت: «میزان انتخاب مردم است.
چرا چاره ای جز حضور در انتخابات نداریم؟
از این رو «مردم» شخصیت های اصلی این صحنه ملی هستند و در انتخابات مختلف با حضور گسترده ایفای نقش می کنند و مدیران صحنه های مختلف را در قالب های مختلف نمایندگی برای شما منتخب در داخل و خارج از کشور تعیین می کنند. حقوق و منافع ملی، منکر این شد که حضور باشکوه مردم در صندوق رای داستانی متفاوت داشته باشد. روایت اول شامل افرادی می شود که علیرغم آگاهی از کاستی های اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی کشور و انتقاد از این رویه، با شرکت در انتخابات می خواهند به این پیشنهاد معنا دهند که تغییر شرایط منوط به انتخاب ایده های نو و جدید است. مردم باید با تطبیق با نیازها و شرایط در مسیر اصلاح گام بردارند و از دیگر مقوله‌ها افرادی هستند که حضور خود در صحنه ملی را بخشی از آن می‌دانند. حاکمیت کند و نخواهد دشمن همیشه با حل آمار و کمیت و کیفیت انتخابات به صحنه بیاید، مشارکت را کاهش دهد تا از نظام بنویسند و راه هایی برای ایجاد هزینه برای ملت بیابند.
تغییر موضوع تعهد است
در مورد برنامه سراسری انتخابات از سوی بینندگان خارجی مطلب دیگری گفته شد و آن را بهانه ای برای انتشار انواع اطلاعات نادرست و تحلیل های من کردند و در نهایت به این نتیجه رسیدند که مردم از انقلاب و نظام خسته شده اند. بنابراین، آنها به دنبال شکاف برای شورش هستند، یک چیز جدید است. عدم شرکت در انتخابات، قدرت تعیین کننده کارآمدی سیاسی-اجتماعی و بی توجهی به اصول اساسی است که انقلاب مردمی 57 به دنبال ایجاد و تحقق بخشیدن به آن است تا مردم بتوانند نقش از دست رفته حکومت داری خود را احیا کنند. علاوه بر این، تغییر ساختار نظام سیاسی، اداره کشور و اصلاح برنامه های ناکارآمدی که توسط مسئولان اجرا می شود، امکان پذیر نیست که به جز انتخابات، نارضایتی شدید مردم را به دنبال دارد. و از طرفی «تغییر» در خطر است، «تعهد» است.
اجماع در مورد آینده مشترک
غالباً در شبکه های مجازی در زمان انتخابات یک جمله رایج می گویند: «تا زمانی که دیگران رأی نیاورند رأی می دهم». این جمله به ظاهر ساده بیانگر همان مفهوم حق انتخاب و انتصاب افراد ذیصلاح برای قرار گرفتن در مناصب مرجع و تصمیم گیری کشور است. این تصور که گاهی سهل انگاری می تواند منجر به خشونت در رای و در نهایت قرار دادن برگه در صندوق رای نامزدهایی شود که به دلیل ضعف در اداره کشور و ناتوانی در تصمیم گیری برای ملت، روند عدم تمکین را ادامه می دهند. از دولت های قبلی راضی است. و مسئولان اهمیت حضور در انتخابات ریاست جمهوری در مقایسه با سایر انتخابات بسیار واضح است که در آن گاه احزاب سیاسی که به نظر می رسد در زمان انتخابات بسیار متفاوت از حزب حاکم هستند، در مسیر تغییر و یادآوری گام برمی دارند. حامیان آنها در مورد نیاز به ایفای نقش در بخش. از این گذشته، به نظر می‌رسد ارکان اصلی یا شناخته شده جریان‌ها و جناح‌های سیاسی که تا کنون از رای‌های مأیوس‌کننده برای تغییر خشمگین هستند و پای صندوق‌های رای نمی‌روند، در انتخابات ریاست‌جمهوری رای نیاورده‌اند. بازگشت هم همین است، بر اساس اصل عاملیت و حق تعیین تغییر است، زیرا ما چاره ای جز توافق بر سر آینده مشترک نداریم و در این زمان نباید چنین اصل مشترکی را رها کنیم. با در نظر گرفتن موضوع مشارکت گسترده برای دستیابی به منافع سیاسی و فرقه ای، زیرا همه بر سر یک میز می نشینیم و قدرت ایران هدف نهایی همه میهن پرستان فارغ از دیدگاه های سیاسی است.
انتهای پیام/