بعد از تمام زلزله ها، آتش سوزی ها، سیل ها، ریزش ساختمان ها و اتفاقاتی مانند آنچه در آبادان رخ داد، فقط به یاد داریم که ساختمان های ما به اندازه کافی استحکام نداشتند، ایمنی سازه های ما قابل اعتماد نبود و امکانات مدیریت بحران نامناسب بود و بیمارستان ما نیز همینطور. . در حوادث و بحران ها، سرپناه ها برای مردم تمام می شود، موضوعی که توسط کارشناسان امنیتی مطرح شده است.
به گزارش سلام آنلاین. پس از فروریختن «شهر» دوباره بحث ایمنی ساختمان داغ شد. مشکلاتی که همیشه بعد از چنین بحرانی برای ما اولویت پیدا می کند و بعد از مدتی دوباره آن را فراموش می کنیم. درست مثل زمانی که پلاسکو آتش گرفت و مثل زلزله در میان شعله های آتش فرو ریخت که بیمارستان تازه افتتاح شده ای را که در شرف افتتاح بود ویران کرد و حالا مثل یک شهر زنده، خیلی ها زیر آوار مدفون شده اند.
اکنون وضعیت امنیتی ساختمان های کشور مجددا مطرح شده و حتی در تهران نیز اعلام شده است که 129 ساختمان در وضعیت ناامن قرار دارند. ساختمانی که نامش به طور رسمی اعلام نشده، از گوشه و کنار و از گفته های قبلی برخی مسئولان از جمله نام برخی بیمارستان ها و مراکز درمانی به چشم می خورد. مسائلی که عمق بلایای احتمالی را نشان می دهد. از آنجایی که بیمارستان ها باید برای مردم سرپناهی ایجاد کنند، بیماران و مجروحان بحران می توانند پس از کوچک ترین یا طبیعی ترین بلای طبیعی خود به بحرانی مانند متروپل، پلاسکو یا … تبدیل شوند.
عباس استادقی زاده – رئیس گروه بهداشت در خطر و بلایای دانشگاه علوم پزشکی تهران در گفت وگو با سلام آنلاین؛ وی در خصوص وضعیت التهابی بیمارستان های کشور گفت: مطالعات متعددی برای بحث ایمنی بیمارستان ها انجام شده است که برخی از آن ها مختص شهرستان ها و استان ها است اما ظرف دو سال نیاز به مطالعه جامعی است که توسط وزارتخانه انجام شده است. . بهداشت، ایمنی، بیمارستان ها در سراسر کشور. در طول سال ها، آنها سیستمی به نام “ارزیابی ایمنی بیمارستان” یا HSI توسعه داده اند.
2 مطالعه ایمنی بیمارستان کشور
وی افزود: این مطالعات یک بار در سال 1392 بر روی 224 رتبه بندی ایمنی بیمارستان ها انجام شد که نشان می دهد وضعیت شاخص های ایمنی در حد متوسط و کمتر از 40 درصد بوده است. در این مطالعه، این مطالعه سه حوزه کلیدی را شامل میشود: ایمنی سازه، ایمنی غیرسازهای، شامل کلیه تجهیزات و امکانات پزشکی، و ایمنی عملکردی بیمارستانهای مرتبط با مدیریت بحران و وضعیت طراحی. اتحاد در بیمارستان.
استادقی زاده گفت: البته اقدامات ایمنی متفاوت است. برخی از آنها بسیار دقیق و برخی از آنها بسیار دقیق نیستند. همچنین برخی از ابزارهای ارزیابی ایمنی به صورت کمی و برخی کیفیت ایمنی را ارزیابی می کنند. همانطور که به سمت کمیت پیش می رویم، زمان، مواد، منابع و اطلاعات زیادی را می طلبد.
پروفسور تقی زاده گفت: مطالعه دوم در سال 1395 با همین تجهیزات در 421 بیمارستان تکرار شد و به 50 درصد رسید. البته بیشتر اقداماتی که انجام می شود روی سازه نیست. یعنی درصد ایمنی سازه تفاوت چندانی ندارد و بیشتر در بحث ابزار و تجهیزات; یعنی قسمت های بدون ساختار و عملکردی بیمارستان بهبود می یابد.
رئیس اداره بهداشت در حوادث و بلایا دانشگاه علوم پزشکی تهران با تایید اینکه بعد از سال 1395 متاسفانه مطالعه جامعی در خصوص ایمنی بیمارستان ها انجام نشد، گفت: آیا وضعیت ما از نظر بیمارستانی 40 تا 50 درصد است. ایمنی یا نه؟ در واقع مطالعه آزمایشی دیگری در مورد تابآوری بیمارستانهای استان یزد با نتایج مشابهی انجام دادیم.
میانگین سطح ایمنی بیمارستان های کشور
استادقی زاده گفت: بر این اساس در مجموع می توان گفت که ایمنی بیمارستان در حد متوسط است؛ خیلی بد نیست و وضعیت خیلی خوبی ندارد، اما به دلیل اهمیت و حساس بودن بیمارستان و در صورت وقوع حادثه. ، باید فعال باشند و بتوانند به بیماران خدمات ارائه دهند، انتظار داریم وضعیت بیمارستان بهبود یابد، علاوه بر این، می تواند ایمنی را به 70 تا 80 درصد برساند که شرایط خوبی است. مطالعه جامعی در مورد آن انجام نشده است. بیمارستان های ایران از سال ۱۳۹۵.
بیمارستانی که فرو ریخت!
وی با بیان اینکه طبیعتاً بیمارستان های 60 تا 70 ساله آسیب دیده ترین بیمارستان های کشور محسوب می شوند، گفت: بسته به شرایط ساخت و ساز، بیمارستان چگونه است؟ ما بیمارستانی در منطقه زلزله زده اهر ورزقان داریم که کاملاً نوساز است و هنوز افتتاح نشده است اما در برابر زلزله مقاومت نمی کند. این ساختمان به تازگی ساخته شده است، اما به دلیل کیفیت پایین ساخت نمی تواند مقاومت کند.
لزوم توجه بیشتر به ایمنی بیمارستان های ارجاعی
استادقی زاده گفت: در مناطق شهری به دلیل جمعیت زیاد و از طرفی بیمارستان شهر یک بیمارستان ارجاع و یک بیمارستان ارجاعی است. به خصوص در تهران که بیماران از سراسر کشور برای درمان به بیمارستان ها ارجاع داده می شوند، این بیمارستان ها باید به ایمنی بیشتر توجه کنند.
قوانین ایمنی ساختمان اعمال نمی شود!
وی با اشاره به اینکه چگونه می توان با توجه به آسیب پذیری ایران، بیمارستان ها را در کشور ایمن کرد، گفت: فکر می کنم بزرگترین و مهم ترین مشکل ما کمبود جدی قانون است. ما کمبود قانون نداریم. ما در حال حاضر 2800 آئین نامه برای ساختمانی داریم که بیمارستان به طور خاص برای آن ذکر شده است. آئین نامه 2800 که توسط وزارت مسکن و شهرسازی ارائه شده است، خطر زلزله کشور را در هر منطقه مشخص می کند که آیا احتمال وقوع آن در هر منطقه وجود دارد یا خیر و بر اساس آن مثلاً اگر می خواهید در مناطق پرخطر باشد. ساخت بیمارستان باید شرایط خاصی را داشته باشد و در صورت وجود خطر متوسط بستری در منطقه، قوانین دیگری باید در نظر گرفته شود. بنابراین قوانین زیادی وجود دارد. حتی در سال 1396 مصوبه ای جدی از هیئت دولت با عنوان «کاهش آسیب پذیری شهری» دریافت کردیم که در آن بحث ایمنی بیمارستان ها نیز مطرح شد، اما اکنون باید این سوال را مطرح کرد که آیا ضوابط و مقررات چند مورد از این مصوبات اجرا می شود؟ .
الزامات نظارت بر نقشه ها و مقررات مربوط به ایمنی ساختمان
استادقی زاده گفت: در کشور ما قانون می گذرانیم، برنامه ها و … را تصویب می کنیم، اما نباید به بحث نظارت بر اجرا و تصویب برنامه ها توجه کنیم. ما واقعاً به یک سیستم نظارت بر اجرای برنامه نیاز داریم. اگر قانون یا برنامه ای در هیأت وزیران، وزارت مسکن و شهرسازی و … تصویب شود. و بودجه و اعتباری که برای آن تخصیص داده شده باید ببیند چند درصد از برنامه اجرا شده و نقاط قوت و ضعف آن چیست. ? اگر نه، چرا که نه؟ گاهی اوقات شما برای یک سازمان برنامه ریزی می کنید، اما منابع را فراهم نمی کنید. این مدیری که نمی تواند با دست خالی قانون را اجرا کند. در حال حاضر بیمارستانهای تهران فرسوده اعلام میشوند و قرار است واکسیناسیون، احیا یا بازسازی شوند و برای این اقدامات باید منابع در اختیار وزارت بهداشت قرار گیرد یا جایی که باید انجام شود.
الزامات ارزیابی جامع ریسک ساختمان
کارشناسان ایمنی و مدیریت بحران می گویند باید در مورد بیمارستان های فرسوده کشور بر اساس میزان خطر تصمیم گیری شود. مدل ارزیابی ریسک متفاوت است. هنگامی که سازمان آتش نشانی ارزیابی خطر را انجام می دهد، ایمنی ساختمان یک نگرانی اصلی برای او است و ممکن است زلزله برای او چندان مهم نباشد. اگر بخواهیم ریسک را ارزیابی کنیم، باید جامع باشیم. نگاهی به ایمنی، ارزیابی های لرزه ای، سازه ها و موارد دیگر بیندازید. ساختمانهایی مثل پلاسکو داریم که ممکن است در اثر آتشسوزی فرو بریزد و ساختمان دیگری مثل متروپل به دلیل نامناسب بودن زیربنا و خاک ممکن است فرو بریزد و در عین حال ساختمانهایی هم ممکن است فرو بریزند چون روی گسل یا در محدودههای گسلی ساخته شدهاند. باید جامع باشد. و زمین، زیرساخت، ساختمان های بلند و غیره را مورد بحث قرار دهید.
پروفسور تقی زاده گفت: در بسیاری از موارد ایمنی شاید لازم باشد سازه را کمی تقویت کنیم. مثلاً بیمارستانی مثل امام خمینی که قابل تخریب نبود در کنار مکانی مثل درمانگاه مهدی ساخته شود تا در صورت جابجایی یا بازسازی، خدمات قطع نشود. بنابراین، من فکر می کنم بسیاری از بیمارستان های فرسوده را می توان با نوسازی استفاده کرد. با این حال، برخی از آنها باید نابود می شدند.
او گفت: «توصیه من این است که مطالعه ایمنی بیمارستان که از سال 2013 آغاز شد، ادامه یابد. البته این مطالعه یک ارزیابی اولیه است و اگر بخواهیم دقیقتر باشیم بحث مهندسی و … است. من فکر می کنم بعد از شش سال این مطالعات قطعا باید تکرار شود.
انتهای پیام/