ظاهراً آنها هرگز پیش بینی نکرده اند که ممکن است این اتفاق بیفتد: ناهنجاری های ناشناخته ، اعتراضات ناشناخته ، تغییرات منطقه ای و جهانی گسترده ، تسریع در مهاجرت جغرافیایی ، مذهبی و سیاسی ، متحدین خصمانه یا فروپاشی اصول و مبانی در زمینه ها و موضوعات مختلف. این امر جامعه را به صلح بی قرار و مطلوب ما امروز می سازد. این نشانه “یک مشکل بزرگ” است: دانستن دقیقا امروز و پیش بینی نکردن فرصت های فردا و یک بعدی برای دیدن تغییرات و تحولات پیرامون آن ، رنگ سیاه و سفید را به رنگ سفید و آن را نامرئی جلوه دهید.
در حقیقت ، امور اجتماعی و انسانی اساساً ریاضی ندارند و همیشه شرایط ، مشکلات و راه حلها برطرف نمی شود. سازماندهی مردم زنده و خوب است و هر لحظه از اوضاع جدید سؤالات جدیدی را ایجاد می کند و راه حل متفاوتی لازم است و قفل دیروز قفل امروز و البته قفل فردا را منتشر نمی کند. گاهی اوقات باید بایستی فرضیات دیروز را بایگانی کنید و به فرضیات جدید فکر کنید. پیش نیاز برای درک این وضعیت شناخت رویدادهاست که تنها برخی از آنها آشکار است ، در حالی که برخی دیگر در اقشار پایین جامعه یا در پدیده ها رشد و زندگی می کنند. لایه هایی که فراتر از امور اجتماعی است و سیاست ، فرهنگ ، اقتصاد و حتی دیپلماسی و روابط بین الملل را تغییر می دهد و ما نمی توانیم با راه حل های گذشته به آنچه اتفاق می افتد امروز و فردا پاسخ دهیم. سلول های تغییر برای درک کلی بودن آنها باید تحت نظارت ، مشاهده و درک قرار گیرند.
هیچ پایه و اساس کاملاً جسمی برای پدیده های انسانی وجود ندارد. نمی توان هر پدیده را با هر پدیده دیگری مقایسه کرد و یک راه حل مشترک برای هر دو یافت می شود. پدیده ها تنها عاملی نیستند که با یکنواختی انتظار می رود. گاهی اوقات نتایج غیر منتظره دیگری رخ می دهد. اگر در یک پدیده فشار از فشار A استفاده کنیم ، ممکن است این پدیده مطابق فشار ما کار نکند و به طرف دیگر حرکت کند ، زیرا این پدیده اساس مجموعه عوامل و شرایطی است که به فشار در نقطه A پاسخ می دهند و نتیجه آن جواب نمی باشد. آنچه انتظار داریم و احتمالاً مستقیماً به ما باز خواهد گشت.
اگرچه موضوعات و پدیده های علوم انسانی موجودات زنده هستند ، اما آنها اساساً بیولوژیکی ندارند و امکان نوشتن شناسنامه ثابت برای آنها امکان پذیر نیست. از آنجا که این پدیده ها هر از گاهی تغییر می کنند و ما با موجودات جدیدی روبرو می شویم که قبلاً از آن به عنوان “جیم” استفاده می کردیم تا دیروز ، اما جیم دیروز نیست ، جیم امروز و فردا نیست. موجودی جدیدی که با در نظر گرفتن خواسته ها ، نیازها و سایر راهکارها و ماهیت ، تغییر اساسی یافته است.
اگر حاکمان ، سیاستگذاران ، مسئولان دولتی و فعالان نمی خواهند هر روز تعجب کنند و سعی کنند با ریشه کن کردن مشکلات ، سرزنش دیگران ، دستور دادن توبیخ و رد کردن ، ممنوع کردن پوشش رسانه ها یا در غیر این صورت برقراری ارتباط با رسانه ها ، راه حلهای موثری را تدوین کنند. جامعه و تعامل با آن و انتخاب بهترین استراتژی و مدیریت ، بهتر است نکات فوق را دوباره بخوانید و نخوابید.
* منتشر شده در روزنامه شهرآرا. 4 مه 2016