مصطفی ایگلیما، پژوهشگر و مددکار اجتماعی در گفت و گو با خبرنگاران باشگاه جوانی بارنا درباره تاثیر نگرش پدران بر ظرافت و زنانگی دختران گفت: دو زاده حالتی است که جامعه به آن فشار می آورد. نه تنها رویه ای به خودی خود غیرممکن است، بلکه به سیاست های جامعه و جایگاه اجتماعی جامعه نیز بستگی دارد.
امروز هیچ فرقی بین حرف معلم و کارشناس نیست.
پدر مددکاری افزود: امروز تفاوتی بین صحبت های معلمان حرفه ای و اساتید دانشگاه نیست. از سوی دیگر، وقتی جامعه زنان را وادار می کند که مانند مردان رفتار کنند; این غیرمعمول نیست که مردان دهان خود را برای صحبت در مورد پورنوگرافی باز کنند و زنان برای دفاع از حقوق خود شروع به کتک زدن آنها کنند.
اقلیما حرف زدن همراه با داد و فریاد را یکی از انواع مکالمه رایج در بین زنان می داند و توضیح می دهد که ریشه این مشکلات را نه تنها در جامعه بلکه در خانواده ها نیز می توان یافت. به عبارت دیگر وقتی به جای پدر و مادر در خانواده نقش مراقبت از کودک را ایفا می کنند; آنها شما را تشویق می کنند که متقابل باشید و در نهایت بهتر نخواهید شد. از طرفی جمله «اگر کتک می زند برای گرفتن حقت به او ضربه می زنی» یکی از جملات پرکاربرد در خانواده است و در مدرسه این رفتار نتیجه رفتار معلم است.
وی با توجه به حرکت مردان به زنان گفت: علاوه بر این، بحث های خانوادگی نیز در خانواده نقش موثری دارد. این جمله “چنین زنی چون درآمد خودش را دارد شوهرش را از خانه بیرون انداخت” یا “سعی کردی روی پای خود بایستی” یا “زنی شوهرش را کتک زد” دختر را بیشتر به سمت این نگرش سوق می دهد.
زنان مانند مردان عمل می کنند
ایگلیما نگرش زن و مرد را مشکلی رایج در دنیا می‌داند و می‌گوید: زنان قوی در اروپا و آمریکا هستند که از نظر عملکرد و شغل شبیه مردان هستند، اما از نظر احساسی یا جسمی سعی می‌کنند آن را حفظ کنند. زنانگی آنها. بنابراین با وجود اینکه گاهی مردانه در خانواده ظاهر می شوند، اما نقش مادری را برای فرزندان خود ایفا می کنند و بدین ترتیب شخصیت ها و نقش های جامعه در جایگاه مناسب خود قرار می گیرند.
پدر مددکاری اجتماعی ایران، حفظ نقش اجتماعی را یکی از مهمترین وظایف مردم دانست و گفت: حتی اگر نقش مناسب در جامعه به طور کامل تثبیت نشود، به مرور زمان مردمی خواهد شد. به این ترتیب کارمندان به عنوان کارمند در محیط اداری و به عنوان والدین، همسر یا فرزندان در محیط خانه عمل می کنند. از سوی دیگر، نگرش فرد نسبت به هر نقش تغییر می کند.
نگرش والدین نیز بازتابی از جامعه است.
ایگلیما نقش پدر را معلول جامعه دانست و ادامه داد: اعمال و نگرش های پدر در خانواده را بازتاب جامعه می دانست و از سوی دیگر جامعه پدر را مجبور می کرد که نقشی غیر از پدر داشته باشد. ; می توان گفت با برخورد پدر هیچ چیز در خانواده تغییر نمی کند. از سوی دیگر، در مواجهه با تغییر شخصیت و نگرش، باید به جامعه و سیستم عامل نگاه کرد، زیرا همه چیز تحت تأثیر علت است.
وی تاکید کرد: «به بهای از دست دادن نقش خود به عنوان زن، نقش مردانه به زنان داده شده است». تکامل زمانی رخ خواهد داد که ما از هر نقش در جای مناسب خود استفاده کنیم. دختر در وسط دعوا گریه می کند و نشان می دهد که در نقش خود کم قدرت است وگرنه از خود دفاع می کند.
زنان باید به عنوان مقامات دولتی شناخته شوند
وی با توجه به علل و آثار نابرابری جنسیتی گفت: در جامعه ای با تعادل و برابری بین همه افراد، تفاوت های جنسیتی کمتر آشکار خواهد شد. امروزه زنان در مناصب مدیریتی و سیاسی را نه تنها باید به عنوان زنان، بلکه به عنوان مدیران یا مقامات دولتی شناخت. این تغییر نگرش به ویژه در کشور ما نیازمند توجه و اقدام است.
وی افزود: زمانی که زنی به پست های بالا و مسئولیت های مهمی مانند نخست وزیری انگلیس یا نخست وزیری آلمان دست می یابد، به عنوان یک مدیر با توانایی های ویژه شناخته می شود و جنسیت او اهمیتی ندارد، ارزیابی مدیریتی انجام نمی شود. بنابراین، ما باید از این الگوها درس بگیریم و در نظر داشته باشیم که در کشور ما با زنانی که در موقعیت‌های مشابه قرار می‌گیرند باید یکسان رفتار شود.
این مددکار اجتماعی با تاکید بر اینکه تغییر اجتماعی فرآیندی زمان بر است، تاکید کرد: باید به این نکته توجه کنیم که هر فرد باید بر اساس توانایی ها و دستاوردهایش در جامعه ارزیابی شود. این تغییر نگرش باید از سطح فردی به سطوح اجتماعی و قانونی گسترش یابد.
انتهای پیام/