تکرار تاریخ

عمومی

رنج تکرار تاریخ در افغانستان 

سیر تاریخ در خاورمیانه در حال چرخش است. همه چیز به روزهای اولیه خود باز می گردد ، اگرچه مانند افغانستان ، بیست سال طول کشید. یا در مصر پس از بهار عربی ، که تقریباً یک سال به طول انجامید. در عراق بازگشت دیکتاتوری نزدیک به رژیم بعث دور از انتظار نیست. لیبی که اکنون خوش شانس تر از پسر قذافی است در این کشور قدرت یافته است. تجربیات سوریه ، سودان ، الجزایر و حتی تونس به آرامی در حال پایان است. این واقعیت که خاورمیانه محکوم به بازآفرینی تاریخ بود نمی تواند به طور کامل توسط قدرتهای استعماری و امپریالیستی درک شود. در این صورت ، نقش مردم بومی ، ویژگیها و رسوم آنها و روشهای آنها به عنوان نیروهای مentialثر در توسعه سیاسی ، اجتماعی ، فرهنگی و نظامی کجاست؟ افغانستان نمونه بارز بی عملی مردم در برابر سرنوشت تلخی است که برای آنها پیش آمده است. این پست می تواند در یک روز تلخ که مردم افغانستان را رنج می دهد گاز بگیرد. با این حال ، نمی توان بدون انتقاد از این واقعیت که قدرت های خارجی همواره مردم و قلمرو افغانستان را ابزار و طرح دانسته اند ، انتقاد کرد. چرا افغانستان حداقل …