با انواع سموم علف کش و نکات استفاده از آن آشنا شوید
این سموم را می توان به دو دسته انتخابی و غیر انتخابی تقسیم کرد. انواع انتخابی برخی از علف های هرز را از بین می برد در حالی که به گیاهان دیگر هیچ آسیبی نمی رسانند. بر روی برچسب سم علف کش معمولا علف هرز هدف و همچنین گیاهان باغی که تحت تأثیر قرار نمی گیرند، ذکر شده است. علف کش های غیر انتخابی همانطور که از نام آن مشخص است می تواند تقریباً هر گیاهی را از بین ببرد. انواع انتخابی برای از بین بردن علف های هرز در چمن ها و باغ ها مفید هستند. انواع غیر انتخابی پاکسازی منطقه را هنگام راه اندازی باغ جدید آسان می کنند.
سموم انتخابی را می توان به علف کش های پیش از رویش و پس از رویش تقسیم کرد. علف کش های پیش از رویش به خاک اضافه می شوند و بلافاصله پس از ظهور نهال های جوان از بین می روند. علف کش های پس از رویش معمولاً روی اندام های هوایی یعنی شاخ و برگ گیاهان اعمال می شوند و در بافت گیاه جذب می شوند.
زمان استفاده از علف کش
سموم پیش رویشی معمولا پیش از جوانه زدن علف های هرز معمولاً در اواخر زمستان یا اوایل بهار استفاده می شود ، در حالی که سموم پس از رویش در بهار پس از شروع رشد گیاهان مورد استفاده قرار می گیرند. هنگام استفاده از این ترکیبات در باغ ها ، از گیاهانی که نمی خواهید آنها را از بین ببرید، مراقبت کنید. اگر علف هرز را شناسایی کرده باشید ، ممکن است بتوانید یک علف کش انتخابی پیدا کنید که بدون آسیب رساندن به گیاهان باغ ، علف های هرز را از بین ببرد.
سموم حاوی گلیفوزیت گزینه خوبی برای کنترل گیاهان و علف های هرز ناشناخته هستند زیرا آنها بیشتر علف های هرز را از بین می برند. قبل از استفاده از این سموم با ساختن محافظ های مقوایی که در اطراف علف هرز می توانید از سایر گیاهان باغ محافظت کنید. علف کش پاراکوات یک مواد بسیار موثر است.
روش استفاده از علف کش
کاربرد در خاک
علف کش هایی که به خاک اضافه می شوند معمولاً توسط ریشه یا شاخه های گیاهچه های در حال ظهور جذب می شوند و به عنوان تیمار پیش از کاشت یا قبل از رویش استفاده می شوند. عوامل مختلفی بر اثربخشی سموم مورد استفاده در خاک تاثیر می گذارند.
علف های هرز با استفاده از مکانیسم های غیر فعال و فعال ، علف کش ها را جذب می کنند. جذب علف کش در کلوئیدهای خاک یا مواد آلی اغلب مقدار قابل دسترس برای جذب علف های هرز را کاهش می دهد. موقعیت این سموم در لایه های خاک نیز بسیار مهم است و می تواند به صورت مکانیکی و در اثر بارندگی حاصل شود. این سموم در سطح خاک تحت چندین فرآیند قرار می گیرند که در دسترس بودن آنها را کاهش می دهد.
فراریت و فوتولیز دو فرآیند متداولی هستند که در دسترس بودن آنها را کاهش می دهند. بسیاری از سموم استفاده شده در از طریق شاخه های گیاهان جذب می شوند و در حالی که هنوز در زیر زمین هستند و منجر به مرگ یا آسیب آنها می شوند. خرید علف کش با برند معتبر.
محلول پاشی
در محلول پاشی اندام های هوایی گیاه که روی سطح زمین قرار دارند تحت تاثیر سموم قرار گرفته و توسط بافت های در معرض جذب می شود. اینها به طور کلی علف کش های پس از رویش هستند که در سراسر گیاه جابجا می شوند (سیستمیک) یا در مکان خاصی باقی بمانند (تماسی). موانع خارجی گیاهان مانند کوتیکول ، موم ، دیواره سلول و غیره بر جذب و عملکرد این سموم تأثیر می گذارد.
ماندگاری سموم علف کش
اگر علف کش در مدت زمان کوتاهی از کاربرد خنثی شود (طی چند هفته یا چند ماه) دارای فعالیت باقیمانده کمی است – به طور معمول این امر به دلیل بارندگی یا واکنش در خاک است. علف کشی که با باقیمانده زیاد توصیف شده است برای مدت طولانی در خاک ماندگار خواهد بود. برای بعضی از ترکیبات ، فعالیت باقیمانده می تواند زمین را تقریباً برای همیشه عقیم کند.
سم علف کش چیست و از مزایا و معایب آن چه می دانید؟
نکات مهم هنگام استفاده از علف کش
اکثر این سموم برای حیوانات و انسان غیر سمی در نظر گرفته می شوند ، اما می توانند باعث مرگ تعداد قابل توجهی از گیاهان غیر هدف و حشرات وابسته به آنها شوند ، به خصوص در صورت استفاده از آنها به صورت هوایی.
زمان هایی وجود دارد که تنها راه خلاص شدن از شر علف های هرز مقاوم استفاده از علف کش است. در صورت نیاز به استفاده از علف کش نترسید ، اما در ابتدا روش های کنترل دیگر را امتحان کنید.
از کاربرد این سموم در روزهای بادی و نزدیک به آب های جاری خودداری کنید. همیشه هنگام استفاده از از ماسک محافظ ، دستکش و لباس های مخصوص استفاده کنید. هنگام اسپری علف کش ها ، اطمینان حاصل کنید که کودکان و حیوانات خانگی در محوطه سمپاشی نیستند. فقط به اندازه نیاز علف کش خریداری کنید و آن را در مکانی امن و دور از دسترس کودکان نگهداری کنید.
تاثیرات زیست محیطی علف کش ها
این سموم علاوه بر سمیت حاد ناشی از بلعیدن مقدار قابل توجه و سمیت مزمن ناشی از مواجهه محیطی و شغلی در دوره های طولانی مدت ، سمیت گسترده ای دارند. برخی از آنها باعث ایجاد طیف وسیعی از عوارض سلامتی از بثورات پوستی تا مرگ می شوند.
مواجهه می تواند ناشی از مصرف مستقیم عمدی یا غیر عمدی ، کاربرد نادرست و در نتیجه تماس مستقیم علف کش با افراد یا حیات وحش ، استنشاق اسپری های هوایی یا مصرف مواد غذایی قبل از گذشتن دوره کارنس باشد.
تحت برخی شرایط ، علف کش های خاص می توانند از طریق شستشو یا رواناب سطحی منتقل شوند و آب های زیرزمینی یا منابع آب های سطحی دوردست را آلوده کند. به طور کلی ، شرایطی که باعث انتقال این سموم می شود شامل حوادث شدید مانند وقوع طوفان به ویژه کمی پس از استفاده از علف کش و خاک هایی با ظرفیت محدود برای جذب یا نگهداری علف کش ها است. خواص علف کش که احتمال انتقال را افزایش می دهد شامل ماندگاری (مقاومت در برابر تخریب) و حلالیت زیاد در آب است.
اثرات اکولوژیکی سموم علف کش
استفاده از سموم تجاری به طور کلی تأثیرات منفی روی جمعیت پرندگان دارد ، اگرچه این تأثیرات بسیار متغیر است و پیش بینی دقیق آنها اغلب به مطالعات میدانی نیاز دارد. مطالعات آزمایشگاهی گاهی اوقات تأثیرات منفی بر پرندگان را به دلیل مسمومیت بیش از حد تخمین زده و مشکلات جدی را که در این زمینه مشاهده نشده بود ، پیش بینی می کند.
بیشتر اثرات مشاهده شده به دلیل سمیت نیست ، بلکه به دلیل تغییر زیستگاه و کاهش فراوانی گونه هایی است که پرندگان از آنها به غذا یا پناهگاه استفاده می کنند. استفاده از این سموم در کشتزارهای مختلف می تواند باعث کاهش قابل توجه جمعیت پرندگان شود. حتی وقتی از علف کش هایی که سمیت کمی برای پرندگان دارند استفاده می شود ، میزان فراوانی بسیاری از گیاهانی را که پرندگان برای تغذیه به آنها تکیه می کنند ، کاهش می یابد.
استفاده زیاد از این سموم در مناطق کشاورزی گرمسیری یکی از عواملی است که در کاهش سودمندی چنین زمین های کشاورزی برای زمستان گذرانی پرندگان مهاجر نقش دارد. همچنین جمعیت قورباغه ها به دلیل استفاده از آنها در برخی مناطق کاهش یافته است.
چالش مقاومت نسبت به سموم علف کش
در حال حاضر مقاومت علف های هرز به یک نگرانی عمده در تولید محصولات زراعی در سراسر جهان تبدیل شده است. مقاومت در برابر این سموم معمولاً به دلیل عدم وجود برنامه های چرخشی و به دلیل استفاده مداوم از علف کش ها در یک منطقه رخ می دهد.
علف های هرز می توانند نسبت به چندین علف کش مقاوم شوند. از آنجا که بیشتر این سموم نمی توانند همه علف های هرز را از بین ببرند ، کشاورزان برای جلوگیری از توسعه علف های هرز مقاوم آنها را به صورت چرخشی استفاده می کنند.
روش های شیمیایی مبارزه با علف هرز :
در شرایط کنونی به نظر می رسد که مبارزه شیمیایی علیه علف هرز، ساده ترین و سریع ترین روش باشد. با در اختیار داشتن انواع علف کش های انتخابی برای مبارزه با گیاهان پهن برگ و باریک برگ در کشت های مختلف، می توان با آن ها مقابله نمود. به دلیل شیمیایی بودن این علف کش ها و آثاری که می توانند بر سلامت مصرف کنندگان و همچنین محیط زیست باقی بگذارند، رعایت اصول اولیه حفاظتی و بهداشتی، الزامی است. این سموم همانگونه که می توانند موجبات مرگ گیاه را فراهم آورند، قادرند به جانوران و از جمله انسان آسیب برسانند. دایره و تنوع تاثیرگذاری سموم علف کش بسیار گسترده است به گونه ای که یک علف کش می تواند مخصوص یک گیاه بوده و بر گیاهان دیگر اثری نداشته باشد. بنابراین بر اساس چگونگی تاثیر گذاری علف کش، آن ها را به دسته های مختلف تقسیم می کنند :
1- علف کش های عمومی Total herbicides : آن دسته از سموم علف کش هستند که بر انواع زیادی از علف های هرز و گیاهان تاثیر گذاشته و آن ها را از بین می برند، بنابراین برای اراضی بدون محصول (کناره جاده، فرود گاه و خط راه آهن) مورد استفاده قرار می گیرند.
2- علف کش های انتخابی Selective herbicides : آن دسته از علف کش هایی هستند که گروهی از گیاهان را از بین برده اما با همان مقدار بر روی عده ای دیگر بی تاثیرند. این سموم دارای مکانیسم خاصی در اثرگذاری بر علف های هرز می باشند. چنانکه سموم ضد گیاهان باریک برگ در مزارع پهن برگ و یا علف کش های پهن برگ کش در مزارع باریک برگ استفاده می شود. مانند علف کش توفوردی که روی غلات اثر نمی کند ولی پهن برگ ها را می کشد. لازم به تذکر است که خاصیت انتخابی بودن محدود است و هر علف کش انتخابی در صورتیکه با نسبت بالاتری مصرف شود دیگر انتخابی عمل نکرده و عمومی خواهد شد، بنابراین سمومی که علیه گیاهان پهن برگ و باریک برگ برای یک محصول خاص به کار برده می شوند باید با اطلاع و آگاهی کامل به کار گرفته شوند.
طبقه بندی علف کش ها از نظر کاربرد و تاثیر :
علف کش ها را از جنبه مصرف می توان به دو گروه عمده تقسیم کرد، یکی مصرف روی برگ یا برگ مصرف و دیگری مصرف در خاک یا خاک مصرف.
1- علف کش های برگ مصرف که به دو نحوه ی غیر سیستمیک (Contact herbicides ) یا تماسی سیستمیک (Foliage translocate herbicides) عمل می کنند.
الف- تماسی غیر سیستمیک :
فقط در محل تماس با برگ و قسمت های سبز گیاه موثر واقع شده و حالت سوختگی ایجاد ننموده و از یک قسمت به قسمت دیگر گیاه منتقل نشده یا اگر بشود قابل چشم پوشی است. در نتیجه قسمت هایی از گیاه که با سم تماس نگرفته باشد سالم می مانند و لذا در هنگام استفاده از این نوع علف کش ها باید دقت شود که تمام قسمت های سبز علف هرز با سم آغشته شود. اینگونه علف کش ها برای کنترل علف های هرز یکساله مناسب است و قادر به از بین بردن علف های هرز دایمی نیستند و به طور موقت قسمت های سبز گیاه را از بین برده و پس از چندی دوباره سبز خواهند کرد، مگر اینکه چندین بار سمپاشی را تکرار نمایند. از نوع عمومی علف کش های برگ مصرف می توان به پاراکوات، گلوفوزنیت آمونیوم و از نوع انتخابی آن پروپانیل و بنتازون اشاره کرد.
ب- تماسی سیستمیک : علف کش هایی هستند که پس از پاشیده شدن روی گیاه از طریق برگ ها و ساقه ها جذب شده و غالبا از طریق آوندها به سایر اندام های گیاه رسیده و موثر واقع می شوند. علف کش های سیستمیک قادرند علف های هرز دایمی را نیز از بین ببرند زیرا به داخل ریزوم ها و غده ها نفوذ کرده و موجب مرگ آن ها می گردند. به عنوان نمونه میتوان گلایفوسیت را بعنوان علفکش عمومی سیستمیک و علف کش توفوردی را بعنوان علفکش انتخابی سیستمیک نام برد.
2- علف کش های خاک مصرف Soil applied herbicides:
این نوع علف کش ها را همانطور که از نامشان پیداست زمانی مصرف می کنند که علف هرز سبز نکرده باشد. ممکن است آن را روی خاک پاشیده و سپس با وسایلی آن را با خاک مخلوط کنند. مانند علف کش EPTC ، تری فلورالین، اتال فلورالین و پندیمتالین. این علف کش ها غالبا بذور در حال جوانه زدن را از بین می برند. بسیاری از علف کش های خاک مصرف نیاز به مخلوط شدن با خاک ندارند و در سطح خاک باقی مانده و تنها مقداری بارندگی و یا آبیاری بارانی و حتی رطوبت خاک برای تاثیر آن ها کافی است. مانند بسیاری از سموم گروه اوره، تری آزین ها، کلر استانیلیدها که نمونه ها آن دیورون و آلاکلر است.
لازم به ذکر است که بسیاری از علف کش های خاک مصرف مثل آترازین و یا دیورون از طریق برگ نیز موثر بوده و همچنین علف کش هایی مانند توفوردی که بیشتر از طریق برگ موثرند ممکن است در خاک نیز تاثیر داشته باشند.