من پیغمبر نیستم اما در جام جهانی گذشته نوشتم وای به حال کسانی که جز فوتبال شادی ندارند و تنها عامل نژاد و اتحاد ملی فوتبال است. و دیروز این عامل واحد سقوط کرد. در مقابل همه ما و در عین حال بی اعتقادی به هموطنان و برادران و خواهرانمان. بعد از هر گلی که ملی پوشان می زدند به هوا می پریدند و بدون تعریف و تمجید جلوی ما فریاد می زدند. وقتی دماغ بیرانوند را دمیدند و به پیراهن شماره یک خون می‌مالیدند، با خوشحالی می‌خندیدند که دشمن قدیمی آب و خاک به زانو در می‌آید و مثل بچه‌ای خودساخته و بی مهره بود، همان چیزی که چهار سال پیش بود. یکی از گران ترین جریمه ها. او بهترین فوتبالیست های جهان را مسدود کرد و همه ما را هیجان زده و افتخار کرد. این حجم از نفرت و زشتی برای من غیر قابل باور است. آیا امکان دارد؟ اما تصمیم گرفته شد و انگلیس می تواند این تیم از دست رفته را نابود کند. آره.
بچه ها قبل از بازی بازی را باختند. حتی قبل از شکستگی بینی بیرانوند، کیروش با دو دست به او ضربه زد. وقتی تیم چینی رئیسی را به خدمت او بردند باختیم. مثلا چی شد؟ در مقابل او شریک احتمالی پیروزی تیم ملی می شود. و نتیجه آن همه تلاش و کوشش را باید روی پای آنها نوشت، مثلاً اگر شانس با ما بود و انگلیس در یک اتفاق غیرمنتظره و معجزه آسا قرار می گرفت و اگر این واقعیت ندارد که بسیاری از بحران ها در این کشور حل شده است. با دعا و معجزه به خیر شد – ما پیروز شدیم و مردم ناگهان همه چیز را فراموش کردند و خوشحال شدند که ما دیر نکردیم.پشت چرخ فلک. اگر پس از حادثه این اتفاق بیفتد، رئیس جمهور محیر العقول به مشاوران خردمند خود احترام گذاشته و ارزش قائل خواهد شد. غیرممکن است، اما حتماً مثل یک بنده خدایی که کنار دریا با یک فنجان ماست نشسته و به فکر تهیه یک ماست عالی است، با خود می گویند اگر ممکن است! و حالا تمام شده، مثل سوراخ نماز رفته و از قضا کیسه صفرا بالا آمده است.
آنقدر شوکه شده اند که حتی یک درصد هم به آنها فرصت داده نمی شود که ممکن است حقشان فعلا به نتیجه نرسد و تیمی که طرفداری می کنند شکست بخورد! بلافاصله عکسهای این دیدار پر رمز و راز و معنوی را منتشر کردند تا مردم پیشاپیش بدانند که اگر معجزه ای در عرض نود دقیقه رخ می داد، نود میلیون ایرانی از سیاست مدبرانه خوشحال می شدند.و خلاقیت آقا و اگر ملت همیشه باشد. در صحنه می دانند چه جواهراتی در این آب و خاک نهفته است، کار را در همان سال 96 تمام کردند، آنگاه سعادت عالی حداقل پنج سال بر دوش می نشیند. قبل از.
سیگار! انتشار عکس ها هم همینطور و شانس تیم ملی هم همینطور. تیم هایی که می توانند نفس پرتغال و اسپانیا را بند بیاورند حالا زمین خانگی تیم ملی انگلیس هستند. تیمی که انتظار نداشت بتواند تیمی را که حداقل به گلزنی معروف است شکست دهد. اگر الکلی عکس ها را منتشر نمی کرد، تیم ملی توسط اوباش خشمگینی که به دنبال بازنده ناامید برای گرفتن انتقام همه شکست ها و بدبختی های خود هستند، کتک نمی خورد، آنها اینجا دستور پخت نخواهند بود. ارادتمند تیم ملی فوتبال ایران به تیم ملی انگلیس نباخت بلکه به رئیس جمهور خودش باخت!
251251