توانایی عجیب سوسک سایبورگ برای نجات جان انسان!

یک تیم تحقیقاتی بین المللی به سرپرستی محققان موسسه تحقیقاتی رایکن در ژاپن، سیستمی را برای ایجاد موشک سایبورگ با قابلیت کنترل از راه دور توسعه داده اند. این موشک توسط یک ماژول کنترل بی سیم کوچک تغذیه می شود که توسط یک باتری قابل شارژ متصل به یک سلول خورشیدی تغذیه می شود.

سایبورگ حیوانی است که اعضای بدن آن شامل اجزای ارگانیک و بیومکاترونیک است.

با وجود تجهیزات مکانیکی، نازک ترین وسایل الکترونیکی و مواد انعطاف پذیر به حشرات اجازه می دهد تا آزادانه حرکت کنند. این دستاوردها امکان استفاده از سوسک سایبورگ را فراهم می کند.

دانشمندان سعی کرده اند سوسک سایبورگ را به صورت حشرات و قطعات مکانیکی طراحی کنند و محیط زیست در منطقه خطر را زیر نظر بگیرند. برای این منظور، محققان باید بتوانند این آفات را از راه دور در مدت زمان طولانی کنترل کنند. این شامل کنترل بی سیم پای حشره است که توسط یک باتری قابل شارژ کوچک تغذیه می شود.

لازم است بار کافی از سنگ های متصل به حشره حفظ شود. هیچ کس نمی خواهد دسته ای از سوسک های سایبورگ به طور ناگهانی از کنترل خارج شوند و در اطراف قدم بزنند.

ایستگاه ها را می توان برای شارژ باتری راه اندازی کرد. اما نیاز به بازگشت و شارژ می تواند ماموریت های حساس به زمان را مختل کند. بنابراین، بهتر است از پنل خورشیدی موجود استفاده کنید تا همه نگران پر شدن باتری شوند.

با این حال، گفتن این کار آسان تر از انجام آن است. برای اتصال موفقیت آمیز این دستگاه ها به یک سطح محدود، مهندسان نیاز به طراحی کوله پشتی های ویژه و ماژول های سلول خورشیدی آلی بسیار نازک دارند. آنها همچنین باید یک سیستم چسبندگی ایجاد کنند که دستگاه را برای مدت طولانی در جای خود نگه دارد و در عین حال امکان حرکت طبیعی را فراهم کند.

محققان از سوسک های ماداگاسکار استفاده کردند که حدود 6 سانتی متر طول دارند. آنها ماژول کنترل بی سیم پاها و باتری پلیمری پلیمری را با استفاده از یک کوله پشتی طراحی شده به بالای قفسه سینه زنبور عسل متصل کردند. آنها بدن سوسک را مدلسازی کردند و سپس آن را با یک ماده پلیمری کشیده به صورت سه بعدی پرینت کردند. نتیجه یک کوله پشتی است که به خوبی روی سطح منحنی سوسک قرار می گیرد و به وسایل الکترونیکی سفت و سخت اجازه می دهد تا به مدت یک ماه روی سینه سوسک ثابت بماند.

نازک ترین ماژول سلول خورشیدی آلی با ضخامت چهار هزار میلی متر در پشت شکم نصب شده است.

در آینده، دانشمندان قصد دارند همین سیستم را با بدن سایر حشرات و شاید حشرات پرنده مانند سیکادا تطبیق دهند.

5858