تصور یک زندگی عادی بدون قدرت بینایی سخت است. با این حال، علائمی مانند قرمزی، آبریزش چشم، تاری دید و خشکی اغلب مشکلات جزئی تلقی می شوند و جدی گرفته نمی شوند.
به گزارش سلام آنلاین. در حالی که بیشتر این علائم در موارد نادر خود به خود از بین می روند و در صورت عدم درمان، می توانند منجر به عوارض جدی از کوری تا مرگ شوند.
نتایج این مطالعه نشان می دهد که در حالی که بیشتر عفونت های چشمی خفیف هستند، سایر عفونت های چشمی می توانند عواقب جدی داشته باشند. اکثر بیماران با اشک، قرمزی یا قرمزی و درد در چشم به پزشک مراجعه می کنند.
کارشناسان معتقدند برخی از بیماری ها و عفونت ها ممکن است ابتدا به عنوان علائم چشمی ظاهر شوند زیرا چشم تنها عضوی از بدن است که اعصاب و رگ های خونی می توانند مستقیماً آن را ببینند، بنابراین اولین عضوی است که شناسایی می شود.شناسایی به بیماری نیز کمک می کند. همانطور که تشخیص آن را تایید می کند. با پیشرفت علم پزشکی، این ایده که چشم برای بینایی فقط تغییر کرد. برخی از بیماری های چشمی در صورت عدم درمان یا تشخیص در مراحل پیشرفته می توانند باعث کاهش بینایی و در موارد نادر مرگ شوند.
هندوستان تایمز در ادامه به برخی عفونت های چشمی اشاره می کند که در صورت عدم درمان می توانند عواقب جدی داشته باشند:
قارچ سیاه: عفونت غیر معمول ناشی از عفونت قارچی است و میزان مرگ و میر بالایی دارد. این بیماری در بیماران دچار نقص ایمنی، مانند بیماران مبتلا به دیابت کنترل نشده، سرطان، پیوند اعضا، افرادی که تحت درمان با استروئید هستند و اخیراً در بیماران مبتلا به عفونت عروقی شدید شایع تر است. قارچ از طریق سوراخ های بینی به رگ های خونی نفوذ می کند و سپس به سینوس ها و در نهایت به مغز گسترش می یابد و منجر به مرگ بیمار می شود.
آسپرژیلوزیس: این نوع عفونت در بیمارانی که از این بیماری مصون هستند نیز رخ می دهد و از سوراخ های بینی وارد بدن و سپس به مغز می شود. انتشار عوامل بیماری به جمجمه می تواند منجر به آبسه در مغز، التهاب رگ ها، لخته شدن خون و در نهایت ایسکمی مغزی شود که می تواند کشنده باشد.
ورم ملتحمه: بافت همبند لایه نازکی از بافت است که پلک ها و داخل پلک ها را می پوشاند. مننژیت را می توان به عنوان عفونت یا التهاب ملتحمه توصیف کرد. علائم این بیماری خارش و ترشح از چشم است. یک یا هر دو چشم ممکن است تحت تاثیر قرار گیرد و در صورت عدم درمان، می تواند جدی باشد.
بلفاریت: التهاب پلک ها و ناشی از عفونت های باکتریایی، آلرژی، انسداد غدد چربی در پلک ها و برخی بیماری های پوستی است. ممکن است متوجه علائمی مانند قرمزی و تورم پلک ها، سوزش چشم و تاری دید، پوسته پوسته شدن پوست اطراف چشم شوید. بلفاریت منجر به نابینایی نمی شود، اما می تواند منجر به عوارض دیگری مانند ریزش مژه شود.
یووئیت: التهاب لایه میانی چشم. این بیماری با عوارض زیادی مانند پسوریازیس و آرتریت روماتوئید همراه است. ممکن است متوجه علائمی مانند تاری دید و قرمزی چشم شوید.
التهاب یا عفونت عدسی چشم: استفاده نادرست از لنزهای تماسی می تواند باعث عفونت شود. استفاده از لنزهای تماسی برای ساعت ها، تمیز نکردن و مراقبت مناسب می تواند خطر ورود میکروب ها به لنز را افزایش دهد. نادیده گرفتن این عفونت و عدم درمان فوری آن می تواند منجر به آب مروارید و از دست دادن دائمی بینایی شود.
انتهای پیام/