روانشناسان و اساتید دانشگاه روز جمعه به این معنا گفتند که یکی از دلایل اصلی گرایش به تجمل همه جانبه و همه چشم ، حسادت و عدم شناخت از ماهیت وجود و شخصیت واقعی است.
مهدی عسکری پور می افزاید: «ارزش ها به عنوان استعدادها و توانایی های فردی تفسیر می شوند. گاهی اوقات شخص فکر می کند که این ارزش به افکار و عقاید دیگران بستگی دارد ، بنابراین فرد یک نگرش مورد تأیید اجتماعی را اعمال می کند. به عنوان مثال استفاده از اتومبیل های گران قیمت برای پذیرش و پذیرش اجتماعی و همچنین کسب اعتبار و احترام در نظر گرفته شده است.
وی گفت: رقابت و موفقیت (در مقایسه) دلیل دیگر حسادت و تجمل است. در حقیقت ، لذتی که از پیروزی و جلب توجه مردم حاصل می شود ، منجر به چشم و چشم و تجمل می شود.
به گفته یک استاد دانشگاه ، این موفقیت منجر به رضایت درونی نمی شود زیرا این کار فقط با هدف جلب توجه انجام می شود.
وی تأکید کرد: عدم شناخت خود در بروز حسادت و کوری نیز تأثیر دارد. مردان بدون دانستن توانایی های موجود به عناصر خارجی اعتماد می کنند و این منجر به گرایش به تجمل می شود.
وی گفت: “به عنوان مثال ، چهره های علمی مانند پروفسور مجید سمیعی مجبور نیستند تظاهر به نشان دادن شخصیت خود با استفاده از کالاهای لوکس کنند.” زیرا براساس توانایی ها و توانایی های داخلی شناخته می شود.
عسکری پور اشاره می کند که “گاهی دستیابی به اهداف و اهداف اجتماعی خاص و غیره ، با بهره گیری از حفظ عناصر جسمی حاصل می شود و بر این اساس باعث شیوع حسادت در چشم و چشم می شود و تجمل گرایی و آمیخته با فرهنگ کشور “.
متخصصان در مورد پیامدهای روانشناختی این پدیده می گویند: ناامیدی و افسردگی از مهمترین تأثیرات و پیامدهای تجمل گرایی است. در حقیقت ، گرایش به تجمل گرایی ، که هدف آن جلب و کسب مقبولیت اجتماعی است ، گاهی ناموفق است و این می تواند منجر به ناامیدی و افسردگی شود.