مشکل را نمی توان نادیده گرفت. لازم است به قلب مسئله برسید ، آن را تصدیق کنید و راه حلی برای آن پیدا کنید. “ارزش کل ساختمانهای متعلق به فقیر جهان سوم اما صاحبان حقوقی نیست ، 3.9 تریلیون دلار است.
این باعث می شود فرد فکر کند: 3.9 تریلیون دلار دو برابر ارز فعلی در ایالات متحده است. “با یک تفاوت اندک ، تقریباً برابر است با ارزش کلیه شرکتهای فهرست شده در بورس اوراق بهادار در 20 کشور توسعه یافته.” بدین ترتیب 19 میلیون نفری که در سکونتگاه های غیررسمی و زاغه نشین در مرکز شهر زندگی می کنند از نظر جنبه های انسانی ، اجتماعی و اقتصادی یک منطقه بزرگ و مهم را تشکیل می دهند. مهم است که آنها به طور رسمی پذیرفته شوند تا بتوانند مجوز قانونی برای متنوع کردن دارایی های خود و سرمایه گذاری های جدید کسب کنند.
این در سند بازسازی شهری بیان شده است که در شورای وزیران نیز به تصویب رسید ، اما در عمل کل سیستم از انجام این کار خودداری می کند. به نظر نمی رسد آنها می دانند با چه چیزی موافقت کرده اند. به همین دلیل ما باید به جای تأمین زیرساخت های شهری و عمومی ، سیاست ها ، مداخلات دولت را برای ساخت مسکن تدوین و رسم و رسمی کنیم و از تأمین زیرساخت های قانونی و دارایی خودداری کنیم. اگر سفارش به صورت معکوس داده شود ، انجام این کار خوب نیست.
برای توضیحات بیشتر این ویدیو توجه کنید
* منتشر شده در کانال تلگرام نویسنده. خدرداد ۱۳۹۸