کم خونی فقر آهن یک بیماری شایع است که گروه های سنی مختلف را درگیر می کند. دلایل مختلفی برای آن وجود دارد که مهمترین آنها سوء تغذیه است.
به گزارش سلام آنلاین. گفته می شود زنان در سنین باروری بیشتر مستعد ابتلا به کم خونی فقر آهن هستند. مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری های ایالات متحده می گوید زنان بین 19 تا 50 سال باید 18 میلی گرم آهن در روز دریافت کنند. این دوز برای زنان باردار 27 میلی گرم و برای مردان بالغ 8 میلی گرم است.
طبق اعلام دفتر آموزش و ارتقای سلامت وزارت بهداشت، کمبود آهن می تواند با علائم غیرطبیعی زیر ظاهر شود:
خستگی: در بیماران مبتلا به کم خونی فقر آهن، تعداد گلبول های قرمز برای انتقال اکسیژن به اندام های حیاتی بدن کاهش می یابد. این هیپوکسی خود را با علائم مبهمی مانند خستگی، سردرد، ضعف نشان می دهد.
خفگی: برخی از محققان می گویند افرادی که از کم خونی فقر آهن رنج می برند از تنگی نفس رنج می برند. از آنجایی که ماهیچه ها برای انجام فعالیت های عادی مانند راه رفتن اکسیژن کافی دریافت نمی کنند، در تلاش برای جبران کمبود اکسیژن که باعث تنگی نفس می شود، سرعت تنفس افزایش می یابد.
_ درد پا: اسپوندیلیت آنکیلوزان یک بیماری سیستم عصبی است و با احساس گزگز در پا یا نیاز شدید به حرکت پا در حالت استراحت ظاهر می شود. این بیماری می تواند منجر به کاهش کیفیت خواب شود. اسپوندیلیت آنکیلوزان یکی از شایع ترین علائم کمبود آهن است.
ریزش موزمانی که به دلیل کم خونی فقر آهن اکسیژن کافی به فولیکول های مو نرسد، فرد دچار ریزش مو می شود و تا زمانی که کمبود آهن درمان نشود، موهای از دست رفته رشد نمی کنند. همه افراد روزانه مقداری مو می ریزند، اما ریزش بیش از حد مو و عدم رویش مجدد آن یکی از علائم کم خونی فقر آهن است.
عفونت های مکرر: آهن نقش مهمی در حفظ یک سیستم ایمنی سالم دارد. بنابراین، سطوح ناکافی آن در بدن استعداد ابتلا به عفونت را افزایش می دهد.
می خواهید چیزهای عجیب بخورید: میل به خوردن چیزهای عجیب و غریب یا حتی غیر خوراکی مانند یخ، خاک رس، خاک، گچ یا کاغذ چیزی است که افراد می توانند آن را تجربه کنند و می تواند نشانه کمبود آهن باشد.
اضطراب: کمبود اکسیژن در بافت های بدن ناشی از کمبود آهن می تواند باعث اضطراب شود. با این حال، زمانی که سطح آهن بهبود یابد یا درمان شود، این مشکل اصلاح خواهد شد.
انتهای پیام/