دکتر حسین بنایی تاریخ نگار ایرانی با حقوق فراوان در آموزش و پرورش و ورزش کشور است. وی در سال 1290 در مشهد به دنیا آمد. او «مردی بزرگ در تاریخ ورزش، آموزش و موسیقی، مؤسس بسیاری از شرکت‌های تعاونی، مؤسس مسابقات ورزشی در مدارس و دانشگاه‌ها، مؤسس دوره‌های آموزش عالی در دانشگاه‌ها، استادان دانشگاه» بود. کلاسیک، مدرن، انیمیشن و مینیاتور)، نویسنده 57 کتاب آموزشی، مترجم فرانسوی و انگلیسی، منشی، خدمتگزار نسل آینده مربیان و به عنوان یک ورزشکار، مردی شجاع، صادق، نجیب و شگفت انگیز است که شامل آن می شود. در رده پیشگامان این سرزمین “(1).
حسین بنایی با اخذ دکترای روانشناسی و تربیت بدنی از آمریکا، به ایران بازگشت و سازمان پیشاهنگی کشور را در سال 1332 بازسازی کرد. از دستاوردهای به یاد ماندنی وی تبدیل باغ منظره به اردوگاه آموزشی و تفریحی پیشاهنگان و همچنین احداث کمپ کلکچال در ارتفاعات همین منطقه بود که به یک مرکز مهم ورزشی و آموزشی تبدیل شد. بنایی همچنین اردوگاه های بزرگ پیشاهنگی را در رامسر، مشهد و نیشابور ساخت و به همین منظور در بسیاری از نقاط کشور نیز ساختمان ها و مراکز کوچکی ساخت. کار ارزشمند وی این است که با ابتکار خود و با درآمدزایی برای مرکز و جلب همکاری مردم، ساخت و نگهداری بیشتر این تاسیسات را تامین می کند و با وجود داشتن سمت های علمی و مدیریت ارشد، همواره از بیل و چاپستیک استفاده می کرد. در کارش در ساخت و ساز و باغبانی، او نه به عنوان یک نماد، بلکه به عنوان کارگران خسته و فراتر از معمولی کار می کرد. جا دارد مدیران ارشد کشور ویژگی های آن شخصیت را با مدیران انتصابی فدراسیون ورزشی یا مسئولان نهاد «فرهنگی» فعلی مقایسه کنند و ارزیابی کنند که این مردان با هزینه چه می کنند، هدفون از جیب کشور! حداقل در فدراسیون ورزشی می دانم که چقدر سفرهای خارج از کشور و کم بازدهی، اتلاف مالی و ثروت اندوزی با «مدیریت» به اصطلاح NGO ها انجام می شود، اینجاست که نتیجه کم هزینه به دست می آید. .
این یک فاجعه تاریخی است که فردی با استعداد و با استعداد مانند دکتر بنای بعد از انقلاب دستگیر شد اما پس از مدتی متوجه شدند که او هیچ نقطه سیاهی در کارنامه خود ندارد. اما از سمت خود برکنار شد و مجبور به مهاجرت شد. پیشاهنگان سپس نسل هایی از کودکان و نوجوانان را برای شرکت در فعالیت هایی مانند کارهای خیر، داوطلبانه، ورزش، زندگی در زیر چادر و مهارت های زندگی در طبیعت و به عنوان یک «خاطره مشترک» برای توده ها معرفی کردند. ایرانی ها به مدرسه رفتند و برای استفاده از وسایلشان باید منحل می شدند. همچنین یک سری فجایع دیگر از جمله در این صحنه و کلکچال رخ می دهد که نمونه ای از هزاران سوء مدیریت دیگر است. منظریه و کلکچالی که او ساخت، سال ها به روی مردم عادی بسته بود و بعدها که کنترل آن ها به وزارت آموزش و پرورش سپرده شد، با شادی ورزش و حسن نیت آزاد شد. حتی در مقطعی (چند سال پیش) به دلیل بدهی وزارت آموزش و پرورش توسط بانک ملی مصادره شد! ساختمان ها و جاده های اضافی در ماندریه و کلکچال ساخته شد که طبیعت و تاریخ آن ها را تا حد زیادی مخدوش کرد و واقعاً پول زیادی به جیب پیمانکاران و کارگران انداخت.
ناآرامی های مستمری که در روزهای اخیر شاهد آن بودیم تا حد زیادی نتیجه طرد شدن زنان و مردان موثری مانند حسینه به دلیل ظاهر و پوشش متفاوت و انتصاب افراد نالایق در نهادهایی بوده است که از طریق تأسیس. ظاهر دوستانه حکومت یا مخالفت با لباس های متفاوت زن و مرد، فرصت طلبی درونی و نیات کثیف خود را پنهان می کردند. امروزه همه نارضایتی ها را می توان نتیجه توطئه خارجی یا کورکردن اوضاع وخیم اجتماعی و زیست محیطی و تظاهر به اینکه کشور در مسیر پیشرفت و سربلندی قرار دارد… اما اگر رهبر کشور به تدریج اشتباه خود را تغییر ندهد. سیاست ها و زمینه سازی برای رشد ایده ها، در صورت عدم ایجاد تفاوت، به رتبه ایران در شاخص هایی مانند سلامت، محیط زیست، توسعه اقتصادی، اعتبار پول ملی احترام بگذارند.اعتبار گذرنامه. کاهش بیشتری خواهد داشت و در شاخص هایی مانند فرار مغز و سرمایه افزایش خواهد یافت.
* فعالان محیط زیست
PS
1) از سایت شعار سال
برای اطلاعات بیشتر در مورد دکتر بنایی می توانید کتاب را ببینید دکتر حسین بنایی خار
232323