این کهکشان که “NGC 4303” نام دارد و اغلب با نام “مسیه 61” شناخته می شود، یک کهکشان مدور است که در فاصله 50 میلیون سال نوری از زمین در “خوشه سنبله” واقع شده است. NGC 4303 یکی از بزرگترین کهکشانهای خوشه سنبله با مجموعهای قابل توجه از کهکشانهای همسایه است.
رصدخانه جنوبی اروپا توضیح داد که این خوشه حاوی ستارگان در حال ظهور بسیاری است و ستاره شناسان از آن به عنوان آزمایشگاه برای درک بهتر پدیده های شگفت انگیز تشکیل ستاره استفاده می کنند.
“NGC 4393” نمونه ای از یک کهکشان ستارگانی است که در آن تعداد زیادی ستاره تشکیل شده است. بر اساس بیانیه رصدخانه جنوبی اروپا، ستاره شناسان می توانند از طریق مطالعه این نوع کهکشان ها، نحوه شکل گیری ستاره ها در اطراف کیهان را بهتر درک کنند.
در ادامه این بیانیه آمده است: این ستاره از فروپاشی ابری از گاز سرد تشکیل شده است. تابش پرانرژی ستاره تازه تشکیل شده گرم می شود و گازهای اطراف باقی مانده را منتشر می کند.
این تصویر که در شیلی با استفاده از یک تلسکوپ بسیار بزرگ گرفته شده است، یک ابر پلاسمایی در حال چرخش خیره کننده را نشان می دهد که ساختار “موج طلایی” را تشکیل می دهد. بر اساس بیانیه رصدخانه جنوبی اروپا، ابر در حال چرخش مانند یک میله آهنی عمل می کند و مسیری را نشان می دهد که توسط یک ستاره در حال رشد هدایت می شود.
برای به دست آوردن این تصویر، اخترشناسان از یک کاوشگر طیفسنجی چند واحدی (MUSE) که بر روی تلسکوپ بسیار بزرگی نصب شده بود برای رصد NGC 4303 در امواج نوری مختلف استفاده کردند. آنها همراه با مشاهدات خود، یک گرداب طلایی خیره کننده پر از ابرهای گازی آبی، سبز و قرمز را کشف کردند که به ترتیب نشان دهنده ابرهای ید از اکسیژن، هیدروژن و گوگرد است.
این مشاهدات جدید به عنوان بخشی از پروژه PHANGS انجام می شود که به دنبال شناسایی کهکشان های نزدیک در تمام طول موج های الکترومغناطیسی است.
46