کوه‌ها؛ برج‌های تامین‌کننده آب طبیعی

به گزارش سلام آنلاینمجمع عمومی سازمان ملل متحد از سال 2003 11 دسامبر را به عنوان “روز جهانی کوهستان” نامگذاری کرده است. روز جهانی کوه فرصتی است برای یادآوری و افزایش آگاهی از اهمیت کوه ها برای زندگی، برجسته کردن فرصت ها و محدودیت های اکوسیستم های کوهستانی، و به عنوان پایه ای برای مشارکت برای ایجاد تغییرات مثبت در کوه ها و ارتفاعات جهان. .

شیده عطاری در گفت وگو با سلام آنلاین با تأکید بر اینکه تمرکز روز جهانی کوهستان امسال بر موضوع «احیای اکوسیستم‌های کوهستانی» در راستای برنامه 2021-2030 سازمان ملل متحد (احیای اکوسیستم) است، گفت: کوه‌ها به 1.1 میلیارد کوه‌نشین و میلیاردها نفر دیگر در منطقه خدمات اکوسیستمی ارائه می‌کنند. زمین‌های پست. یک اکوسیستم کوهستانی سالم تأثیر تغییرات آب و هوایی را کاهش می‌دهد.» کوه‌ها تقریباً یک چهارم زمین را اشغال می‌کنند و منبع اصلی تنوع زیستی هستند. آنها میزبان تنوع فرهنگی زیادی در میان افرادی هستند که با چالش‌های زندگی کوهستانی سازگار شده‌اند. آداب و رسوم خاص و مناظر خیره کننده از کوه ها، گردشگران بیشتری را به خود جذب می کند.

وی افزود که کوه ها برج های آبی طبیعی هستند که آب شیرین را برای نیمی از بشریت تامین می کنند. نقش کوه ها در جذب، ذخیره و رهاسازی آب به حفظ اکوسیستم ها، حمایت از کشاورزی و تامین انرژی پاک کمک می کند. اکوسیستم کوهستان ذخیره گاه طبیعی است و دارای منابع مهم بسیاری از جمله جانوران، گیاهان و مواد معدنی است. از نظر عملکرد، کوه ها نقش مهمی در محیط زیست و فرآیندهای اقتصادی زمین دارند. استفاده از کوه ها برای جنگل داری، باغداری، معدن، دامپروری، گردشگری و تفریح ​​از اهمیت اقتصادی برخوردار است.

به گفته بوم شناسان کوهستان و مسئول امور کوهستانی سازمان حفاظت محیط زیست، کوه ها به عنوان سدی در برابر جریان باد عمل می کنند که رطوبت را به همراه دارد و بارندگی را در اطراف کنترل می کند. مقادیر زیادی آب به شکل یخ در ارتفاعات بسیاری از کوه ها ذخیره می شود. بیش از 90 درصد ذخایر آب شیرین زمین به شکل یخچال های کوهستانی است که در تابستان ذوب می شوند و خشک می شوند و به رودخانه ها می ریزند.

وی گفت: طبیعت ایران به دلیل ویژگی های منحصر به فردش همواره مورد توجه گردشگران داخلی و خارجی بوده است. در عین حال، مکان های کمتر شناخته شده ای هستند که بهتر است هنوز ناشناخته باشند تا زیرساخت های لازم برای حضور گردشگران در آن مناطق را فراهم کنند و امکان سنجی مدیریت و تعیین ضامن برای هر منطقه را مشخص کنند. در یک ساختار دولتی شاهد وضعیتی مشابه آنچه در بالا شناخته شدیم. دماوند، علم کوه، سبلان و…

اطری گفت: در این زمینه می توان به طرح سیمرغ کوه های ایران نیز اشاره کرد. طرح سیمرغ در سال 1394 به تصویب فدراسیون کوهنوردی و کوهنوردی رسید. یکی از مهمترین اهداف طرح کوهنوردی سیمرغ، سفر و گردش کوهنوردان به دورترین نقاط ایران است تا با فرهنگ و اخلاق مردم سرزمینمان آشنا شوند. هدف دیگر کمک به اقتصاد روستائیان و بهبود معیشت مردم بومی منطقه می باشد که باعث رونق گردشگری روستایی و بوم گردی و حتی اجرای این طرح شهرهای کوچک در مسیر شما می شود. نیز سود خواهد برد.

وی افزود: بر اساس برنامه کوهنوردی سیمرغ، افراد بر اساس اهداف و شرایط تعیین شده از سوی فدراسیون می توانند در هر زمان به این قله برسند و مدارک لازم را به فدراسیون ارائه دهند، مفتخر به دریافت نشان کوهنوردی سیمرغ خواهند شد. علیرغم اهداف مثبتی که در طرح سیمرغ در نظر گرفته شده بود، به دلیل گنجاندن کوه هایی که برخی استان ها آن را به خوبی نمی شناختند، توجه عمومی به آن ها جلب شد و به دلیل اینکه هنوز زیرساخت های لازم آماده نشده بود، از گردشگران برخوردار بوده است. تأثیر ویرانگری بر این مناطق گرانبها. می توان گفت چندان موفق نبود.

این اکولوژیست کوهستانی که مسئولیت امور کوهستانی سازمان حفاظت محیط زیست را بر عهده دارد با اشاره به عوامل تخریب کوه ها گفت: کوه ها به آسیب های ناشی از فعالیت های انسانی و تغییرات اقلیمی حساس هستند که این تخریب جنگل ها برای کشاورزی، سکونت گاه ها و سایر زیرساخت ها به دلیل ایجاد زیرساخت ها شیب های تند می تواند باعث فرسایش شدید و همچنین از دست دادن زیستگاه شود. نکته اصلی این است که فرسایش و آلودگی به کیفیت آب جاری آسیب می رساند.

وی افزود: از جمله ویرانی های تاثیرگذار بر کوه ها می توان به اثرات زیست محیطی معدن اشاره کرد که می تواند در مقیاس محلی، منطقه ای و جهانی خود را نشان دهد. از جمله اثرات منفی زیست محیطی استخراج معادن می توان به تغییرات آب و هوایی، جنگل زدایی، تخریب زیستگاه، از بین رفتن تنوع زیستی، فرسایش، تشکیل گودال، آب های زیرزمینی و آلودگی شیمیایی ناشی از فرآیند معدن اشاره کرد. این فرآیندها همچنین از طریق انتشار کربن که بر اتمسفر تأثیر می گذارد، به تغییرات آب و هوایی کمک می کند.

اطری: در کوهستان اثرات خشکسالی، سیل و رانش زمین بیشتر است. تغییر اقلیم به دلیل افزایش دما و تغییر الگوی بارندگی منجر به تغییراتی در گیاهان و جانوران کوهستانی شده و اکوسیستم ها را مجبور به سازگاری یا مهاجرت و همچنین حیات وحش به دلیل جنگل زدایی کرده است.جنگل ها را نابود کنید، آتش سوزی جنگل ها. شکار، شکار غیرمجاز و گسترش شهرها در معرض تهدید است. مناطق کوهستانی نیز در معرض حوادث و بلایای طبیعی مانند رانش زمین، رانش زمین و سیل ناگهانی ناشی از ذوب شدن یخچال ها هستند.

وی افزود: کوه ها برج آب برای مناطق پست پایین هستند. رودخانه های اصلی از کوه ها سرچشمه می گیرند. با توجه به تغییرات آب و هوایی، روندهای عمده سیستم آب در سال های اخیر وجود داشته است. رودخانه های غیرقابل پیش بینی، سیلاب های مکرر و خشکسالی به رویدادهای سالانه تبدیل می شوند. به دلیل تغییرات اقلیمی در کوه ها، پراکندگی ارتفاعی پوشش گیاهی به ارتفاعات بالاتر منتقل شده و برخی از گونه هایی که محدود به قله هستند ممکن است منقرض شوند.

«در طول فصل کوهنوردی، کوهنوردان باید با هماهنگی و کسب مجوز از فدراسیون کوهنوردی در فرم های گروه مجاز برای کاهش تأثیرات ناشی از هجوم گردشگران به کوهستان، سلامت و در صورت امکان وسایل حمل و نقل سازگار با محیط زیست را تضمین کنند. دوچرخه سواری، استفاده از وسایل حمل و نقل گروهی و استفاده از حیوانات تا حد امکان. برای انتخاب به مقصد برسند

اطری در پایان تاکید کرد که همه ما باید با احترام با طبیعت رفتار کنیم، زیرا در زندگی خانه خودمان حضور دارد و اثری از خود باقی نمی گذارد. به تأثیر فعالیت های گردشگری آنها بر جوامع محلی توجه کنید. از تخریب گیاهان و حیوانات محلی و آلوده کردن خاک و آب خودداری کنید. سطل زباله را خودتان جمع آوری کنید و در صورت امکان زباله های باقی مانده از دیگران را جمع آوری کنید و به ته آن ببرید.

انتهای پیام/