در معیار موفقیت، مذاکره منجر به شکست یا رکود می شود. به نظر نمی رسد در آینده نزدیک انتظار روشنی از این سریال طولانی وجود داشته باشد. قرار است «رافائل گروسی» دوباره به تهران بیاید. همچنین قبل از روز دیدار فصل که از دوشنبه آغاز می شود.
برخی دعوت اخیر گروسی از تهران را «دیپلماسی 90 دقیقهای» تعبیر کردهاند، اما شاید دقیقتر این باشد که این دعوت و پذیرش مدیرکل آژانس و استقبال همه مذاکرهکنندگان هستهای با ایران در نوع خود بینظیر باشد. از تلاش های مشترک برای “مدیریت” وضعیت. او قبل از «آشفتگی» ناشی از تعمیق اختلافات توضیح داد. این مناقشه در حال حاضر تحت عنوان موضوع غیر برجام است که باعث شده پس از تعلیق مذاکرات هسته ای در وین (از مرداد 1401 تا کنون) بار در تمام مراحل بالا برود. بنابراین به نظر می رسد مذاکرات جدید گروسی در تهران به مسائل فنی محدود نمی شود، بلکه طیف وسیعی از اختلافات دفاعی را نیز در بر می گیرد. البته این یک احتمال و یک تصور است و باید منتظر ماند و دید.
آنچه در سفر آتی مدیرکل آژانس به تهران مهم است تغییر لحن صدای همه طرف ها از بیان ادبیات ظالمانه و انتقادی به نوعی ملایمت است. از سوی دیگر، طرفین با درک رادیکالهای آزاد تعامل و پیشبینی اینکه شرایط ممکن است به ارمغان بیاورد، طرح جدیدی را نه از نظر مدیریت، بلکه در مدیریت آن ارائه میکنند. دلیل این امر فقدان یک نقشه راه روشن قابل تصور در صورت شکست کامل مذاکرات است. بنابراین در روزهای اخیر شاهد کاهش فشار روانی و تبلیغات تمامی احزاب غربی علیه تهران بوده ایم. مهمترین جلوه این رویکرد دوری اتحادیه اروپا از فشار رقبای مذاکره کننده در پذیرش انتصاب سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به عنوان تروریست است. تمدید معافیت های رادیویی و تلویزیونی در فهرست تحریم های آمریکا؛ مقاومت در برابر فشارهای عمومی برای بستن سفارت اروپا در تهران؛ کاهش موضوعات حقوق بشر در دستور کار هر گونه مذاکرات فوری؛ حضور وزیر امور خارجه در دومین نشست شورای حقوق بشر و همچنین نشست سالانه کنفرانس خلع سلاح در ژنو؛ دیدار حسین امیرعبداللهیان با همتای فنلاندی خود. علاوه بر این، نمی توان از اهمیت برخی سفرهای دیپلماتیک در روزهای اخیر در منطقه چشم پوشی کرد. از جمله سفر امیر عبداللهیان و همتای سعودی اش به عراق. سفر رابرت مالی، فرستاده ویژه دولت جو بایدن در مذاکرات هسته ای به عمان و سفر احتمالی پادشاه عمان به تهران، نشان از اصلاحاتی دارد که نتیجه آن به نتیجه رسیده است. وضعیت تدریجی. مدیریت دیپلماتیک
هنر دیپلماسی غیرممکن ها را انجام می دهد. از سوی دیگر به نظر می رسد رویکرد دیپلماتیک جدید به دنبال کنترل شرایطی است که به دلایل مختلف از کنترل خارج شده است. از سوی دیگر، امید همه طرفها به تحرک جدید آزمون جدیدی برای تشویق ایجاد فرصتی برای بازگرداندن جایگاه دیپلماتیک در پرتنشترین تعامل اتحادیه اروپا و آمریکا با تهران است. در این صورت، این امید وجود دارد که برجام در سایه ظهور مجدد دیپلماسی از حالت انجماد خارج شود و از مرگ زودرس جلوگیری شود.
هوشمندی تهران و غرب در رویکرد جدید، رهایی فضای عمومی مذاکرات از جنجال رسانه ها و جامعه مدنی است. در واقع اکنون ترجیح حزب «دیپلماسی مخفی» است که در این صورت فقط نکات علنی رعایت می شود. اما آیا تفسیر آنچه گفته شد به معنای نزدیک شدن طرفین به توافق با برجام بزرگ در سال 2015 است؟ خیلی خوبه اگه اینطوری گرفته بشه
وال استریت ژورنال که معمولاً روند مذاکرات را با حقایق گزارش می کند، در آخرین گزارش خود از نشست سه ماهه هیئت مدیره دوشنبه هفته آینده گزارش داد که مدیرکل آژانس در گزارش فصلی او درباره هسته ای است. موارد با استناد به موضوع تقویت 85 درصدی اعلام شده از سوی تهران در گزارش جداگانه ای ارائه نخواهد شد. او آن را در گزارش فصلی خود لحاظ خواهد کرد. در این صورت ممکن است استاندار با صدور حکم سوم در سال جاری موافقت کند. این یک اثر گریز از مرکز در تعامل فعلی ایجاد می کند. تهران از او دعوت کرد که برای دفاع از اوضاع یا تأثیرگذاری بر گزارش گروسی به تهران بیاید. رئیس سازمان انرژی اتمی ایران در مقدمه این سفر گفت: ما برای آنها بهانه نخواهیم آورد.
معنای این سخنرانی شاید پاسخ روشنی به مدیرکل آژانس بین المللی انرژی اتمی داشته باشد. در عین حال، این بازتابی از قصد تهران برای کاهش تنش با آژانس بینالمللی انرژی اتمی است که مدتها در زمینه مسائل دفاعی اختلاف نظر داشته است. ترجیح غرب در حال حاضر و راه حل فوری این وضعیت، توقف توانمندی های هسته ای ایران در شرایط کنونی است. از سوی دیگر، ایجاد یک توافق محدود لزوما به معنای نزدیک شدن به برجام 2015 نیست.
آیا دیپلماسی پنهان فعلی و روشهای اصلاح تنشهای کنونی بین تهران و غرب منجر به بازگشت به نقطه «قابل مدیریت» میشود؟ با دو شرط همراه است: اول; نتایج مذاکرات گروسی در تهران و کیفیت گزارش فصلی ارائه شده به هیئت مدیره. دومین؛ راه حل نهایی اتخاذ شده است که چشم انداز آینده را برای ناظران روشن تر می کند. این در حالی است که عوامل مکمل در تعامل طرفین به قوت خود باقی است. جنگ در اوکراین و مسائل حقوق بشر بر تنش در روابط دو طرف افزوده است.
6464