تحقیقات جدید نشان می دهد که زندگی در آب و هوای گرم نه تنها به دلیل افزایش متابولیسم به طور غیر فعال کاهش می یابد، بلکه به طور فعال توسط یک انتقال دهنده عصبی به نام NPR-8 تنظیم می شود که آزادسازی کلاژن را تنظیم می کند.
محققان دریافته‌اند که این کرم بدون پروتئین باعث افزایش ترشح کلاژن در دماهای گرم‌تر می‌شود و در نتیجه مقاومت کمتری در برابر استرس، چروک‌های پوست کمتر و ماندگاری طولانی‌تر ایجاد می‌کند که نشان می‌دهد مکانیسم زمینه‌ای ممکن است پیری را افزایش دهد. زندگی انسان برای استفاده در زمان گرم شدن کره زمین.
برای مدت طولانی، دانشمندان مشاهده کرده اند که بسیاری از موجودات زنده در آب و هوای سردتر در مقایسه با آب و هوای گرم تر زندگی می کنند. مطالعات اخیر روی کرم‌های او نشان می‌دهد که این طول عمر ممکن است با پروتئین خاصی در سیستم عصبی مرتبط باشد که تولید کلاژن را تنظیم می‌کند، جزء کلیدی پوست، استخوان و بافت همبند در حیوانات مختلف.
از آنجایی که پروتئین موجود در کرم او شبیه پروتئین گیرنده در سیستم عصبی است که در گونه‌های دیگر از جمله انسان یافت می‌شود، این کشف می‌تواند ما را یک قدم به یافتن راه‌هایی برای تنظیم تولید کلاژن برای کاهش سرعت پیری انسان نزدیک‌تر کند و امید به زندگی را افزایش دهد. به ویژه در شرایط گرمایش زمین.
یی یونگ (بن) لیو، محقق ارشد، استادیار دانشکده پزشکی، و السون اس فلوید، از دانشگاه ایالتی واشنگتن و مدیر مرکز خدمات ژنتیکی در دانشگاه ایالتی واشنگتن، می‌گویند که بر اساس مطالعات حیوانی، دانشمندان امید به زندگی را پیش‌بینی می‌کنند. انسان ها در آینده کاهش خواهند یافت زیرا تغییرات آب و هوایی دمای محیط را افزایش می دهد. ما دریافتیم که دماهای گرم که منجر به عمر کوتاه می شوند، فرآیندهای ترمودینامیکی غیرفعال نیستند که قبلاً تصور می شد، بلکه فرآیندهای کنترل شده توسط سیستم عصبی هستند. یافته‌های ما به این معنی است که در طول مسیر، ممکن است بتوانیم در روند افزایش عمر انسان با افزایش دما مداخله کنیم.
محققان یک انتقال دهنده عصبی به نام NPR-8 را در لاروهای او مورد بررسی قرار دادند، موجودی رایج در تحقیقات پیری. در طول این مطالعه، آنها مشاهده کردند که کرم های بدون پروتئین NPR-8 چین و چروک های کمتری روی پوست نسبت به افزایش سن دارند.
محققان همچنین به یافته‌های غیرمنتظره‌ای دست یافتند که کرم‌ها در دمای ۲۵ درجه سانتی‌گراد (۷۷ درجه فارنهایت) باعث افزایش انتشار کلاژن و عمر طولانی‌تری نسبت به کرم‌های وحشی شدند، جایی که کرم‌ها در دمای ۲۰ یا ۱۵ درجه نگهداری می‌شوند. C. برای تعیین اینکه آیا تنظیم عصبی کلاژن می تواند نقشی در پیری و طول عمر داشته باشد یا خیر، آنها یک سری آزمایش و تجزیه و تحلیل بیشتر انجام دادند.
محقق Dora Selgeander گفت: “آنچه ما مشاهده کردیم این است که کمبود NPR-8 باعث افزایش آزادسازی کلاژن می شود که مقاومت در برابر استرس و طول عمر لاروهای او را افزایش می دهد و آنها را از کرم های وحشی هم سن جوان تر می کند.
در یک آزمایش، محققان NPR-8 را به کرم‌های جهش‌یافته‌ای که در دمای 25 درجه سانتی‌گراد باقی می‌ماند اختصاص دادند و مشاهده کردند که این تغییر دما پوست کرم را از صاف به چروک‌دار تبدیل کرده و زندگی حیوانات را به‌طور قابل‌توجهی کاهش می‌دهد.
آنها سپس نشان دادند که طول عمر کرم‌های ذخیره NPR-8 تحت شرایط تنش حرارتی حفظ می‌شود و زمانی که کرم‌های انتقالی در دمای 35 درجه سانتی‌گراد (95 درجه فارنهایت) به اتمسفر منتقل شدند، بیشتر از کرم‌های نوع وحشی زنده ماندند. آزمایش‌های اضافی نورون‌های خاصی را شناسایی کرده‌اند که مسئول تنظیم زندگی در پاسخ به دمای گرم هستند و افزایش در آزادسازی کلاژن را نشان می‌دهند، که عاملی برای بهبود امید به زندگی در دمای اتاق است.
پدیده طولانی شدن عمر در اثر گرما به طور سنتی با نرخ عمر توضیح داده می شود، که نشان می دهد گرما متابولیسم ارگانیسم را تسریع می کند و باعث می شود که ذخایر انرژی خود را با سرعت بیشتری مصرف کند. در حالی که محققان هنوز در حال یافتن شواهد محدودی برای حمایت از این ایده هستند، تحقیقات آنها نشان می دهد که سیستم عصبی نیز نقش فعالی در این فرآیند ایفا می کند.
بر اساس یافته‌های قبلی که نشان می‌داد کرم‌های دارای کمبود NPR-8 در برابر عفونت و استرس اکسیداتیو مقاوم هستند، محققان بر این باورند که افزایش آزادسازی کلاژن کنترل‌شده با NPR-8 باعث افزایش مقاومت حیوانات در موقعیت‌های استرس‌زا مانند گرمازدگی می‌شود.
گام بعدی آنها این است که به مکانیسم های اساسی چگونگی افزایش تولید کلاژن باعث افزایش مقاومت در برابر استرس شوند.
نتایج این تحقیق در مجله Aging Cell منتشر شده است.