کرونا مرزهای موسیقی را شکست!

نویسنده قطعه با علیرضا قربانی به نام “ناصانی” در پروژه بین المللی “اتاق ها و پله ها” خلق کرده است که اوایل مردادماه منتشر می شود.
در این اثر به همراه علیرضا قربانی ، قیصر نظمی خواننده مشهور کشمیری نیز شعری از ابراهیم میکین خواند. اشعار فارسی این قطعه توسط فردیناند ماسیر سروده شده است. افشین هاشمی ، کارگردان فیلم و جشنواره نیز از “ناصانی” به عنوان یک نماهنگ استفاده کرد.

به همین دلیل ، خبرنگار سلام آنلاین با موتوی ، نویسنده ایرانی ساکن ایالات متحده ، درمورد موضوعاتی از جمله تولید “نازینی” ، فعالیت های هنری وی در ایام تعطیلات ، تأثیر احتمالی بحران کورونا بر موسیقی و … صحبت کرد. اوضاع موسیقی در کشور ما.

نحوه شروع پروژه “صدا و پله”

موتوری پیش از این درباره پروژه “صدا و پله ها” و ساخت قطعه “NASCANI” صحبت کرده بود. دلیل ایجاد چنین پروژه ای به دلیل تحصیل در موسیقی جهانی است و در دانشگاه نیز با شخصی به نام جمال محمد آشنا شدم که رهبر گروه جهانی است و با کار به دنیای موسیقی علاقه مند شدم. با او.

این نویسنده گفت: “شعر هویت ادبی یک فرهنگ است و موسیقی ملودی آن فرهنگ است.” در این پروژه ، شاعران از مکانها و زمانهای مختلف اشعار را تحت تأثیر یک مضمون مشترک سروده اند یا احساسات خود را به شکل شعری بیان می کنند. اکنون این مضمون مشترک و در عین حال شعر برای من ایده های جدیدی در ایجاد روایت های جدید نسبت به ترکیب این اشعار دارد ، اما من سعی کرده ام نمایندگان جدیدی از هر فرهنگی ایجاد کنم.

وی افزود: علیرضا قربانی یکی از موفق ترین هنرمندان و چهره های بین المللی و نماینده عالی فرهنگ آواز ما است. از طرف دیگر با کمک دوستان و مخاطبین توانستم با خواننده های دیگری همچون جیشیری بمبئی از هند ، سیلویا وود اسمیت از ایالات متحده آمریکا ، کایزر نظامی از کشمیر و نوازندگان مشهور جهان از جمله Silk Road Yoyoma همکاری کنم. . فرهنگ آنها و محیط جهانی هنرمندان برجسته ای است ، دوست دارم همکاری کنم. این پروژه با این دیدگاه که ارتباط مستقیمی بین همه فرهنگ ها وجود دارد ، از موسیقی و ادبیات شروع شده است. در حقیقت موسیقی می تواند ادبیات فرهنگ های مختلف را به هم نزدیک کند زیرا موسیقی فاقد لهجه و زبان خاصی است و از یک سری صداها تشکیل شده است که قابل درک و شنیدن است. در نتیجه ، این موسیقی کمک خواهد کرد که این روایات به مخاطبان در فضای جهانی منتقل شود. البته کارهای انجام شده مکان خاصی نبود ، اما موسیقی سعی داشت مکانی مناسب برای آن اشعار باشد.

این هنرمند درباره حضور قیصر نظمی در این پروژه صحبت می کند: من هیچ برنامه ای برای حضور او ندارم. در اوایل سال جاری ، ما آلبومی به نام “Live from New York” را با گروهی به نام “سایبر پنج” منتشر کردیم که شامل رشته ها و ملکه های کوتاه بود. ما قرار است از این آلبوم عملکردی داشته باشیم که یکی از آنها در 21 مارس در یک نمایش محبوب در بوستون انجام می شود که به دلیل شیوع کرولا لغو شد. بعداً ، وقتی یکی از دوستان من ، یک مشاور زبان برای پروژه “صدا و پله ها” ، متوجه شد که نقشه من قطع شده است ، او مرا به نبرد معرفی کرد. در واقع ، من او را قبلاً می شناختم. زیرا او و اوستراستا بیزاک از مشهورترین ترانه‌سرایان و ترانه‌سرایان در کشمیر ، افغانستان و پاکستان هستند.

موتوی گفت: “نظامي براي كنسرت به آمريكا آمد ، اما برنامه هاي او به دليل فوران كرونا لغو شد.” سرانجام به دلیل شرایط مشابهی که داشتیم ، ابتدا با هم به صورت آنلاین انجام دادیم. جالب است بدانید که وی به هیچ وجه به اینترنت علاقه ای ندارد و افراد زیادی در دنیای اینترنت از او پیروی نمی کنند ، اما کنسرت های آنلاین وی به قدری مورد استقبال قرار گرفت که من تعجب کردم. در حقیقت ، او یکی از محبوب ترین آهنگسازان شمال هند است. با وجود این واقعیت که پروژه “صدا و پله” به مرحله نهایی رسیده و به زودی منتشر می شود ، اما من تصمیم گرفتم برای اضافه شدن در پروژه با آنها بحث کنم.

وی افزود: وقتی قرار بود کی سرعینزیمی به پروژه اضافه شود ، قطعه ای از “نازینی” در ساخت و ساز ایجاد شد که من از بخشی از کارهای خود او الهام گرفتم. در حقیقت ، من یک قطعه دیگر نیز خلق کردم که فارسی اردو است. این اثر بخشی از پروژهای است که من هرگز از آن استفاده نکرده ام ، اما اکنون Gobabani و Nizimi آن را خوانده اند ، که به زودی منتشر خواهیم کرد یا آلبومی را قرار می دهیم. پروژه “صدا و پله ها” سرانجام با هشت قطعه با حضور هنرمندانی از سراسر جهان به پایان رسیده است و احتمالاً طی چهار یا پنج ماه اکران می شود.

موسیقی موریکون قبل از فیلم است

در بخش دیگری در مورد موسیقی فیلم صحبت کردیم. طولی نکشید که درگذشت یکی از نوازندگان بزرگ این فیلم ، انیو موریکونه ؛ هنرمندی که آثار ماندگار بسیاری در زندگی خود به جای گذاشته و می تواند منبع الهام بخش نویسندگان جوان باشد. کار مورکونه همچنین هویتی غیر از فیلم آنها دارد و می تواند به عنوان اثری مستقل ارائه شود. حالا ماتریس که سابقه آهنگسازی موسیقی متن فیلم را به فیلم و فیلم “کلمبوس” (1397) دارد ، یکی از شاهکارهای او درباره کار عالی موسیقی فیلم است: من طرفدار موسیقی موری کان هستم و همیشه به کارهای او گوش می دهم. او و امتحان کردن من از تجزیه و تحلیل کار و مدل سازی او آموختم. وقتی در مورد موریتون صحبت می کنیم ، در موسیقی فیلم صحبت می کنیم. او علاوه بر آهنگسازی خوب ، یک ارکستر عالی نیز داشت و آهنگساز ، نوازنده و نوازنده ترومپت بسیار خوبی با تمام خصوصیات یک ترانه سرا و یک نوازنده بود.

وی گفت: “موریکاتون به دلیل سبک و شخصیت کار خود ، وقتی موسیقی را برای این فیلم ساخت ، این فیلم تحت تأثیر موسیقی قرار گرفت.” زیرا او تصویر را خوب می شناسد و بر خلاف بسیاری از فیلمسازانی که فقط هدفشان خدمت به فیلم است و سعی می کند موسیقی را فقط محلی از فضای مختلط بسازد ، تهیه کننده موسیقی بی نظیری است. اما از لحاظ زمانی ، آنها تمام احساسات تصویر را به شکلی شگفت انگیز با موسیقی منتقل می کنند. از طرف دیگر وقتی به کارهای او گوش می دهید می دانید که او کیست. او درک زیادی از موسیقی کلاسیک دارد ، دنیای موسیقی را به خوبی می شناسد ، در فلسفه تصویر سازی به خوبی آگاهی دارد و می داند که چه ارزشی می تواند به تصویر ببخشد. البته موسیقی او غالباً در جلوی قاب تصویر فیلم قرار دارد اما ترکیب موسیقی و تصویر هیجان و ارتباط بین مخاطب و فیلم ایجاد می کند.

موتوری می گوید: “از زمان ظهور Hanzim و ایده های مدرن در موسیقی ، موسیقی الکترونیکی بیشتر و بیشتر وارد صنعت موسیقی شده است و موسیقی جای خود را به فضایی داده است که متناسب با روند تصویر است.” مانند گذشته ، ما موسیقی فیلم زیادی برای یادآوری و کمک به بررسی حافظه فیلم نداریم.

وقتی آنها موسیقی فیلم را فقط در نمایش می بینند

این نویسنده در ادامه به تشریح وضعیت موسیقی فیلم در سینماهای ایران پرداخت و اظهار داشت: بیشتر کارگردانان ایرانی موسیقی فیلم را به عنوان نمایش برای فیلم می بینند ، نه عنصری که به بیان روحیه فیلم کمک می کند. نه ، یعنی فیلم ما در جهان از هم متمایز است ، اما متأسفانه به یک دلیل. برخلاف موسیقی فیلم ما چنین نتایجی ندارد. البته ما فیلمسازان خوبی در ایران داریم و هر چند سال یکبار برای برخی از فیلم ها کارهای مهمی ساخته می شود که می توان آنها را دنبال کرد و هنوز هم در ذهن دارید. اما به جز تعداد محدودی از کارگردانانی که خیلی به ماهیت موسیقی و تأثیر آن در فیلم اعتقاد ندارند ، اما در دنیای امروز ما آهنگسازان فیلم را می بینیم که با کارگردان در حال قدم زدن و شانه کردن هستند. قاب عکس کارگردان را پر رنگ تر کنید.

تأثیر بحران کورونا بر موسیقی

وی درباره تأثیر بحران کرونا بر موسیقی صحبت می کند: ما باید از دو منظر به آن نگاه کنیم. اول ، همه اقشار جامعه برای همه چیز ، خوب یا بد ، سری و مأموریت های لازم را دارند. به عنوان مثال ، در هنگام شیوع اسهال ، کادر پزشکی ماموریت بهداشت عمومی دارند و دولت وظیفه دیگری نیز دارد. اما هنرمندان در هر دو زمینه بصری و موسیقی ، مأموریتی برای انرژی بخشیدن به جامعه ، شادی و امید برای غلبه بر این شرایط دارند. اولین اتفاقی که در موسیقی افتاد این بود که بسیاری از هنرمندان گفتگوهایی را با نوازندگان خارج از ایران آغاز کردند و به اجرای آنلاین و حتی همکاری منجر شد. چنین گفتگوهایی فرهنگ ، دانش و سلیقه ای را که همیشه در ایران رها کرده ایم تغییر می دهد.

این نوازنده در ادامه می پرسد: “چرا ما هرگز نمی توانیم موسیقی ایرانی را مانند سایر ملل گسترش دهیم؟” وی در پاسخ گفت: “از آنجا که ما ساکت تر هستیم ، مرزهای ما بسته تر است و این مکالمات غیرممکن است.” اما فوران Corona این بحث ها را برانگیخت. زیرا هنرمندانی که سالها در پروژه های مختلف کار کرده اند مجبورند در خانه بنشینند و زمان کار خود را برای کارهای دیگر پر کنند. در نتیجه سخنرانی مثبت شد و امیدوارم وقتی اوضاع به حالت عادی برگردد ، فراموش نخواهیم کرد.

وی افزود: هنرمندان به طور کلی آثاری را بر اساس رویدادهایی تولید می کنند که در جامعه و اطراف آن سرچشمه گرفته است ، اما من نمی دانم آیا چیزی مانند کرونا که در سراسر جهان اتفاق افتاده است ، می تواند در رویدادهای محلی تأثیر بگذارد. ” البته کارهای بسیاری برای حمایت از کادر پزشکی و خوشبختی مردم انجام می شود ، اما شاید قوام آنها کافی باشد تا 20 سال دیگر به آنها گوش دهید تا اکنون خاطرات را بررسی کنیم. اما آثاری که حاصل گفتگوهای بین هنرمندان در زمان کورونا خواهد بود پایدار و از ارزش بالایی برخوردار است و سال آینده آثار بسیاری ایجاد شده در نتیجه این اتصالات منتشر می شود. حدود سه ماه پیش ، من با دو هنرمند برزیلی و چینی شروع به ایجاد کارهای زیادی در یک فضای غیر کلامی کردم.

به گفته ماتوری ، وی در حال کار روی پروژه ای است که از نظر جغرافیایی با همکارانش فاصله دارد. این هنرمند توضیح می دهد: یکی از دلایلی که پروژه پلمپ ها و پله ها برای من جذاب بود به دلیل فاصله جغرافیایی بود. زیرا برای ایجاد شغل ، هر نوازنده در ایالات متحده یا کشور دیگری قرار دارد و پس از ایجاد موسیقی ، ما کار را به عنوان مثال برای ضبط صدای خواننده به ایران می فرستیم. این یک واقعیت جالب است که هر نوازنده جایی دیگر است و در حالی که من هنگام ضبط در استودیو با آنها نبودم ، آنها ساز را نواختند و کار را برای من ارسال کردند. البته بیشتر موسیقی درست است.

کورونا این فرصت را به ما می دهد تا کار خود را تحلیل کنیم

នៅក្នុងផ្នែកចុងក្រោយនៃការសន្ទនានេះម៉ូរីរីបន្តដោយបញ្ជាក់ថាការច្នៃប្រឌិតក្នុងសិល្បៈគឺជាខ្លឹមសារនៃការងារ៖ ប្រហែលជាសិល្បករនៅក្នុងស្ថានភាពលំបាកនៃសម័យកូរ៉ូណាមានគំនិតច្នៃប្រឌិតខ្ពស់ក្នុងការបង្កើតស្នាដៃសិល្បៈដែលទាំងភាពស្ថិតស្ថេរនៃការងារនិងការបញ្ជូនសារ។ សិល្បករបានជួយទស្សនិកជនរបស់គាត់យ៉ាងច្រើន។

គាត់បន្ថែមទៀតថា៖“ នៅថ្ងៃកូរ៉ូណាស្ថានភាពគឺដូចជាប្រសិនបើខ្ញុំកំពុងធ្វើគំរោងជាប់ៗគ្នាខ្ញុំនឹងបញ្ឈប់ភ្លាមៗហើយត្រូវបានបង្ខំឱ្យនៅផ្ទះឆ្លុះបញ្ចាំងនិងពិនិត្យមើលប្រវត្តិរូបសង្ខេបរបស់ខ្ញុំ។ ខ្ញុំគិតថានៅដើមកូរ៉ូណាសិល្បករជាច្រើនបាននាំយកស្នាដៃដែលពួកគេមានពីអតីតកាលដែលពួកគេមិនបានបោះពុម្ភផ្សាយដូច្នេះប្រហែលជាចន្លោះប្រហោងនៃសកម្មភាពសម្តែងនឹងត្រូវបានបំពេញតាមរបៀបនេះ។ ប៉ុន្តែនៅពេលនោះយោងតាមស្ថិតិដែលកំពុងត្រូវបានចេញផ្សាយការប្រើប្រាស់តន្ត្រីដោយប្រជាជនបានពង្រីកហើយស្នាដៃរបស់យើងជាច្រើនត្រូវបានគេ again ម្តងទៀត។ ជាលទ្ធផលនៅពេលមនុស្សឬសូម្បីតែសិល្បករខ្លួនឯងផ្ទាល់បានប្រឈមមុខនឹងស្នាដៃរបស់គាត់ម្តងទៀតនិងទទួលការរិះគន់ពីប្រជាជនគាត់មានឱកាសពិនិត្យមើលស្នាដៃរបស់គាត់។ ខ្ញុំគិតថាយើងជាច្រើនបានវិភាគការងាររបស់យើងហើយចាប់ផ្តើមបង្កើតស្នាដៃដែលមានបរិយាកាសខុសគ្នា។ វាទំនងជាថាស្នាដៃដែលនឹងត្រូវបោះពុម្ពផ្សាយនាពេលអនាគតនឹងមានគុណភាពខ្ពស់ជាងស្នាដៃមុនទាក់ទងនឹងសោភ័ណភាពនិងភាពទាក់ទាញដោយសារតែព្រឹត្តិការណ៍ដែលបានកើតឡើងក្នុងអំឡុងពេលនេះ។

ចុងបញ្ចប់នៃសារ