کرونا ما را فرسود – سلام آنلاین

به گزارش سلام آنلاین ایران وی نوشت: “احساس كردم كه ادامه كار برایم دشوار است. من فكر می كنم ما فقط چند ماه در كرونا حضور داشتیم ، اما این یك سال بود و زندگی عادی نبود.” “حالا آنها به من گفتند که دو ماسک بزن. حوصله ام سر رفته است.” “من چیزی نمی خواهم. من فقط می خواهم یک زندگی عادی داشته باشم. می توانم به دانشگاه بروم ، با دوستانم ارتباط برقرار کنم و آزادانه در خیابان ها قدم بزنم. فکر می کنم در سال جدید تحمل این محدودیت ها را ندارم. “به نظر می رسد خسته ام.” آیا آنها نباید به این خستگی فکر کنند؟ آنها همچنان می گویند ویروسهای جدید کشف شده اند ، اما من می بینم که دیگر مسافت من ارزش این را ندارد ، درست است؟ میدونی چرا؟ “زیرا ما خسته شده ایم.”

در اینجا چند نقل از کسانی که می گویند از شرایط عروقی خسته شده اند آورده شده است. آنها می گویند زندگی آنها یک سال ناخوشایند بوده و هر روز احساس خستگی بیشتری می کنند. گفته می شود که همه افراد به یک اندازه توانایی ندارند و تعداد کمی از آنها به ارمغان آورده است و اکنون ایده شروع سال دوباره با رونا و محدودیت های آن آنها را آزار می دهد.

اما آیا شیوع کرونا یک بحران جهانی نیست و علاوه بر ما ، مردم در مناطق مختلف جهان بار یکسانی دارند؟ آیا دیدن این شباهت ها می تواند توانایی ما در حل بحران هایی را که مشخص نیست چه زمانی حل می شوند ، افزایش دهد؟ آیا راهی برای مقابله با این اشتعال پذیری وجود دارد؟ با شروع سال جدید ، چگونه باید لباس بپوشیم تا در مقابل این بحران پایین نیاییم؟

آیا همه ما در یک قایق نشسته ایم؟

دانشجوی معماری نازین الف یکی از کسانی است که می گوید او از پوشیدن لباس عاشقانه بی تاب است و می گوید هرگز نمی تواند خودش را با هیچ کشور دیگری مقایسه کند. به گفته وی ، از ابتدای شیوع بیماری هرگز احساس نکرده که با دنیا مشکلی داشته است: “صادقانه بگویم ، من از آن دسته افرادی نیستم که فکر می کنند بیشتر کار می کنید ، بیشتر کار می کنید. قوی است. درست است که در کشورهای دیگر آنها یک سال بحران را تحمل کرده اند ، اما روش مدیریت آنها بسیار متفاوت از روش ما است. بگذارید مثالی از این نوع ویروس ها را برای شما بیاورم. در ملبورن ، استرالیا ، آنها نوعی جهش ویروس را کشف کردند و بلافاصله شهر را تعطیل کنید. اما آنها در اینجا چه کار کردند؟ آنها فقط هشدار دادند. این برای افرادی است که بسیار خسته هستند و مجبورند هر روز خانه را ترک کنند. برای تأمین هزینه زندگی. “صادقانه بگویم ، خستگی ما با یک شرایط اقتصادی دشوار همراه است ما نمی دانیم که چگونه نمی توانیم در این شرایط خسته شویم. “

دکتر امیرحسین جلالی ندوشن ، پزشک و عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران گفت: “این وضعیت فقط به کشور ما محدود نمی شود.” در جامعه ای با آزادی اجتماعی بیشتر ، روابط اجتماعی ، مراسم مذهبی ، موکب ها ، جشن ها و فرصت های آزاد که در آن افراد می توانند در اماکن عمومی شرکت کنند ، فشار بیشتری بر شهروندان این جوامع وارد می کنند. در انزوا و محدودیت های انتشار مانند Covid-19 او این کار را می کند. تقریباً اخباری در مورد اعتراضات انحصاری و محدودیت های شدید و حتی اجتناب از جدایی در کشورهای مختلف دریافت کردیم. اما در کشور ما شرایط خاصی وجود دارد. این به این دلیل است که طولانی شدن اپیدمی همچنان یک سری مشکلات اجتماعی است. حوادثی نظیر سیل ، ناآرامی های اجتماعی ، رکود اقتصادی بی سابقه ، محدودیت های شدید در مسائل اقتصادی ، بیولوژیکی و سایر موارد و سپس گسترش بلایای طبیعی ، صبور باشید.

به گفته دکتر جلالی ، این مشکل برای کشور ما معمول نیست اگر در کشور ما در ابتدای همه گیری این تصور وجود داشته باشد که مردم در کشتی ها نشسته اند و مشکلات مردم در دورترین مناطق جهان است. آیا مشکل ما است ، اما وضعیت به تدریج تغییر کرده است. اگر اکنون به وضعیت واکسیناسیون نگاه کنید و یا به آینده نگاه کنید ، می توانید تفاوت در کشورهای مختلف را ببینید. نحوه برخورد دولت با موضوعات و میزان حكومت می تواند از شهروندان مراقبت كرده و از آنها حمایت و كمك اجتماعی كند ، همچنین آنها را به عنوان موضوعات عمومی كه نابرابری دیده می شود ، مشخص می كند. اکنون در کشور ما ، طبق یک نظرسنجی که هنوز نتایج آن منتشر نشده است ، بیشترین احتمال اینکه مردم تهران معتقدند واکسیناسیون به صورت نابرابر اعمال می شود ، است. برداشت از این سطح نابرابری نشان می دهد که این مسئله برای همه مشکلی ایجاد نمی کند و اگرچه از ابتدا گفته شد ویروس کرونا دموکراتیک است و فقیر و غنی را به رسمیت نمی شناسد. “اکنون می توانیم نحوه مراقبت از افراد و تجهیزات بیشتری را با افراد کمتری مقایسه کنیم.”

چگونه وضعیت را مقاوم کنیم

ریزا ، صاحب یک فروشگاه لباس ، یکی از کسانی بود که وضعیت کلی ما در سایر کشورهای جهان را دید و با سخنان خود کار کرونا را برای خود آسان کرد. “من در این مدت چیز زیادی از دست نداده ام. یک سال اکنون من همه لباس های زمستانی خود را به انبار برده ام. چرا؟ زیرا مردم به دلیل مشکلات و مشکلات اقتصادی اهمیتی نمی دهند. “اما من به خودم گفتم مشکلی وجود ندارد.

“عدم پادمان و سازگاری با این شرایط ، مانند محدودیت در دستگاه های الکترونیکی و ابزارهای ارتباطی مجازی ، برای سردرگمی در اطلاعات و بی نظمی در سیستم های تصمیم گیری و مداخله در بحران ، همراه با کاهش شدید سرمایه اجتماعی در سال های اخیر و افزایش خستگی در جامعه ایران. این وضعیت به جای یک راه حل فردی ، دارای یک راه حل سیاسی-اجتماعی است. اما در عین حال نمی توان از این تصمیمات صرف نظر کرد. ما باید این صبر را داشته باشیم تا از این بیماری در امان بمانیم و انسداد بیشتر ناشی از آن بسیار بهتر از آزادی عمل است که مانع ما می شود. در عین حال ، برقراری ارتباط مجازی و برقراری ارتباط با آشنایان و ایجاد روابط اجتماعی ، به ویژه در فضای باز ، و رعایت کلیه اصول بهداشتی ، همراه با ابتکارات شخصی و فعالیت بدنی ، همیشه در این شرایط تأثیر مثبت دارد ، اما باید به یاد داشته باشید که هیچ گروهی “جامعه بدون داشتن چشم انداز روشن برای آینده نمی تواند در برابر شرایط دشوار مقاومت کند.”

به گفته این استاد دانشگاه ، علی رغم اینکه در شرایط غیر اپیدمی قرار دارند ، با شوک و بحران روبرو هستند ، واکنش های افراد بسته به وضعیت آنها متفاوت است و این مشکل نیز در طی یک اپیدمی و با یک تفاوت رخ می دهد. استرسی که ما از آن رنج می بریم بسیار رایج است به طوری که می توانند ما را به هم نزدیک کنند. اما با توجه به اینکه این یک مشکل مزمن و طولانی مدت است ، مردم می توانند شکست را تحمل کنند زیرا توانایی های مختلف ذهنی که از سرگرمی عمومی تغییر داده اند برای همه متفاوت است. مسئله اختلافات فردی قابل توجه است. هرچه از نظر ذهنی بالغ تر شویم ، در طولانی مدت زندگی را بیشتر می بینیم. به نظر می رسد اکنون دوران کوئید است و ما از بسیاری از سرگرمی ها محروم هستیم ، اما این چشم انداز برای آینده باعث می شود مقاومت کمتری در برابر شکست داشته باشیم. البته ، تحقیقات جدید عرفانی متناسب با مفهوم آنچه مرا نمی کشد ، همگام نیست و خیلی چیزها اگر ما را نکشد ، ما را ضعیف می کند. اما ما تحمل منفعل محکوم نیستیم و می توانیم محدودیت ها را ببینیم و بر آنها غلبه کنیم.

کرونا بسیاری از ما را خسته کرده است ، اما می دانیم که چاره ای جز تحمل آن نداریم. “با مدیریت هوشمند کرونا ، یک سیستم اطلاعاتی جامع و یکپارچه و اندکی گشودگی اقتصادی ، هنوز هم می توانیم این شرایط را با کمک نوآوری های فردی در سال جدید برای خود قابل قبول کنیم.” مال ما.

انتهای پیام