اما من به عنوان یک مسلمان ایرانی که با صدام رفیق شدم ارادت خاصی به بانوی بزرگ جهان حضرت فاطی مزارع خدا رحمتش دارم حالا از بزرگان و علما سوال دارم.
این سوالی است که سالهاست مطرح می شود و البته پاسخ درستی برای آن وجود ندارد.
دلیل نوشتن این دفتر خاطرات، اطلاعیه ای است که بر دیوار یک مسجد محل است.
این پست رو امروز دیدم که اعلام شد مراسم عزاداری حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها تا شب پنجشنبه 17 دی ماه ادامه داره.
با دیدن این پست بارها و بارها به یاد همان سوال سال های اخیر افتادم.
اما سوال چیست؟ چرا در کشور ما، در رسانه های ما و به ویژه صدا و سیما، در مساجد و هیئت های مذهبی، شهادت اهل بیت علیهم السلام بیشتر مورد احترام است. اعیاد و میلادشان؟
در این صورت – بزرگان زن جهان، عظمت و مقام و منزلت در نزد خداوند ناگفتنی است – چرا 9 روز تعطیلی برای تولد زنان هر دو جهان و تولد آنها وجود دارد؟ جشن ها فقط در همان شب و روز تولدشان برگزار می شود که تفاوت چندانی با عزاداری ندارد، بلکه برای شهادت فردی آنها غیر از دو دهه فاطمیه – که حالا منظورم دومین بار است – برگزار می شود. و دهه ی اهمیت – مراسم شهدا در شب برگزار می شود و حتی چند شب بعد از روز شهادت نیز مراسم عزاداری ادامه دارد.
کارکنان و اهالی مسجد پس از شهادت این بانوی بزرگ چند روز عزاداری کردند اما ولادت حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها را فقط یک شبانه روز چند ساعتی جشن گرفتند.
من با چند روز جشن گرفتن شهادتش مخالف نیستم اما آرزو می کنم جشن و تولد بزرگ باشد مثل مراسم شهادت و درگذشت.
مثلاً اگر برای حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها مراسم عزاداری برگزار می شود چرا نباید برای ولادت آن حضرت چند روز جشن برگزار شود؟ مشکل چیه؟
اسلام همیشه دین عزا نیست. دین شادی هم هست.
در اینجا سوالات من و بسیاری دیگر وجود دارد. آرزو می کنم علما و تصمیم گیران بزرگ به این مهم توجه کنند.