نمونه شکواییه افترا و نشر اکاذیب

نمونه شکواییه افترا و نشر اکاذیب

تنظیم یک شکواییه دقیق و مستدل برای جرایم افترا و نشر اکاذیب، نخستین گام در دفاع از اعتبار و حقوق قانونی شماست. این مقاله راهنمایی جامع برای درک مفاهیم حقوقی، مراحل پیگیری و ارائه یک نمونه کاربردی از شکواییه را ارائه می دهد.

حفظ آبرو و حیثیت، از جمله مهم ترین سرمایه های هر فرد در جامعه محسوب می شود. در بستر پویای تعاملات اجتماعی و گاه پر از چالش های عصر حاضر، مواجهه با افترای ناروا یا انتشار اکاذیب، می تواند ضربات جبران ناپذیری به اعتبار شخصی و حتی حرفه ای افراد وارد آورد. این جرایم نه تنها باعث آسیب های روحی و روانی می شوند، بلکه ممکن است منجر به پیامدهای مادی و معنوی گسترده ای گردند که جبران آن ها دشوار و زمان بر است. از این رو، آگاهی از حقوق قانونی و سازوکارهای موجود برای دفاع از این سرمایه ارزشمند، از اهمیت بالایی برخوردار است.

سیستم قضایی جمهوری اسلامی ایران، به منظور حمایت از حیثیت اشخاص و مقابله با سوءاستفاده های کلامی یا مکتوب، قوانین مشخصی را برای جرم انگاری و مجازات افترا و نشر اکاذیب وضع نموده است. با این حال، بهره گیری مؤثر از این قوانین نیازمند درک صحیح مفاهیم، تسلط بر فرآیندهای قانونی و توانایی در جمع آوری و ارائه مستندات محکم است. این مقاله به عنوان یک راهنمای تخصصی، از تبیین تعاریف حقوقی افترا، نشر اکاذیب، تهمت و هتک حیثیت آغاز کرده و با بررسی مبانی قانونی، شرایط تحقق جرم، راهنمای گام به گام تنظیم و ثبت شکواییه، و ارائه یک نمونه عملی از شکواییه، سعی در توانمندسازی افراد برای پیگیری حقوقی خود دارد. همچنین، به ابعاد مجازات های قانونی، فرآیند اعاده حیثیت و چالش های این جرایم در فضای مجازی پرداخته خواهد شد تا مخاطبان دیدگاهی جامع و کاربردی نسبت به این حوزه پیدا کنند.

شناخت مفاهیم کلیدی: افترا، نشر اکاذیب، تهمت و هتک حیثیت

در نظام حقوقی ایران، تمایز میان جرایم مرتبط با هتک حیثیت و اعتبار، از اهمیت بالایی برخوردار است. درک دقیق تفاوت های میان مفاهیمی چون افترا، نشر اکاذیب، تهمت و هتک حیثیت، کلید موفقیت در پیگیری قانونی و انتساب صحیح اتهام به متهم است. هر یک از این مفاهیم، دارای ارکان و شرایط تحقق خاصی هستند که در ادامه به تفصیل بررسی می شوند.

افترا چیست؟

افترا به معنای نسبت دادن یک عمل مجرمانه مشخص به فردی است که صحت آن ثابت نشده باشد و شخص نسبت دهنده نیز نتواند آن را به اثبات برساند. ماده ۶۹۷ قانون مجازات اسلامی (بخش تعزیرات) به صراحت به جرم افترا پرداخته است. ارکان اصلی جرم افترا عبارتند از:

  • انتساب عمل مجرمانه: عملی که به فرد نسبت داده می شود، باید طبق قانون جرم محسوب شود.
  • صراحت انتساب: نسبت دادن جرم باید به طور واضح و صریح باشد، نه به صورت کنایه یا تلویحی.
  • عدم توانایی اثبات: نسبت دهنده باید از اثبات صحت ادعای خود عاجز باشد.
  • علم و سوء نیت: نسبت دهنده باید با علم به کذب بودن ادعا یا حداقل عدم توانایی در اثبات آن، اقدام به انتساب نماید.

به عنوان مثال، اگر شخصی به دیگری به دروغ اتهام سرقت یا کلاهبرداری را وارد کند و نتواند این ادعا را در دادگاه ثابت کند، مرتکب جرم افترا شده است. تفاوت اصلی افترا با تهمت در این است که افترا صرفاً ناظر بر نسبت دادن اعمال مجرمانه است، در حالی که تهمت می تواند شامل اعمال غیرمجرمانه اما خلاف شأن نیز باشد.

نشر اکاذیب چیست؟

نشر اکاذیب عبارت است از انتشار اخبار دروغ و وقایع خلاف واقع به قصد اضرار به غیر یا تشویش اذهان عمومی یا مقامات رسمی. ماده ۶۹۸ قانون مجازات اسلامی (بخش تعزیرات) این جرم را تبیین کرده است. ارکان جرم نشر اکاذیب شامل موارد زیر است:

  • انتشار کذب: انتشار اخبار یا مطالبی که خلاف واقعیت هستند.
  • قصد اضرار یا تشویش: مرتکب باید قصد وارد کردن ضرر مادی یا معنوی به دیگری یا تشویش افکار عمومی یا مقامات را داشته باشد.
  • عدم انتساب جرم خاص: بر خلاف افترا، در نشر اکاذیب، لزوماً عمل مجرمانه خاصی به فرد نسبت داده نمی شود، بلکه اخبار دروغ منتشر می گردد.

مثلاً، اگر فردی شایعات دروغی درباره ورشکستگی یک شرکت یا فساد مالی یک مسئول منتشر کند، بدون آنکه اتهام مشخص و مجرمانه ای را وارد کند، مرتکب نشر اکاذیب شده است. نشر اکاذیب می تواند به صورت کتبی، شفاهی، در فضای مجازی یا از طریق رسانه ها صورت پذیرد.

یکی از نکات مهم در خصوص نشر اکاذیب، تفاوت آن در جرم مطلق و مقید است. بر اساس ماده ۶۹۸، جرم نشر اکاذیب به عنوان یک جرم مطلق شناخته می شود؛ به این معنا که صرف انتشار اکاذیب با قصد اضرار یا تشویش، جرم محسوب می شود، حتی اگر در عمل ضرری وارد نشده باشد. همین که احتمال ورود ضرر وجود داشته باشد، برای تحقق جرم کافی است.

تهمت چیست؟

واژه تهمت در زبان عامیانه به معنای نسبت دادن هر گونه عمل ناپسند یا خلاف اخلاق به دیگری است، چه آن عمل مجرمانه باشد و چه نباشد. در اصطلاح حقوقی دقیق، تهمت اغلب به مواردی اطلاق می شود که عملی خلاف شأن، اخلاق یا عرف به فرد نسبت داده می شود، اما آن عمل لزوماً در قانون جرم انگاری نشده است. به عبارت دیگر، تهمت می تواند پیش زمینه ای برای افترا یا نشر اکاذیب باشد، اما خود به تنهایی یک عنوان مجرمانه مستقل با همان صراحت افترا یا نشر اکاذیب نیست. با این حال، تهمت های شدید که منجر به تخریب حیثیت شوند، می توانند تحت عناوین کلی تر مانند هتک حیثیت یا توهین مورد پیگرد قرار گیرند.

هتک حیثیت چیست؟

هتک حیثیت یک مفهوم کلی تر است که به هر عملی اطلاق می شود که منجر به خدشه دار شدن آبرو، اعتبار و جایگاه اجتماعی فرد گردد. افترا و نشر اکاذیب، هر دو از مصادیق بارز و شدید هتک حیثیت محسوب می شوند، چرا که به طور مستقیم آبروی افراد را هدف قرار می دهند. هتک حیثیت می تواند از طریق توهین، افترا، نشر اکاذیب، یا حتی انتشار تصاویر خصوصی بدون اجازه صورت پذیرد. در واقع، افترا و نشر اکاذیب، راه هایی هستند که از طریق آن ها هتک حیثیت یک فرد صورت می گیرد و قانون برای هر یک از این راه ها مجازات های مشخصی را پیش بینی کرده است.

جدول مقایسه ای جامع: افترا، نشر اکاذیب، تهمت و هتک حیثیت

برای درک شفاف تر تفاوت های این مفاهیم، جدول زیر مقایسه ای جامع ارائه می دهد:

معیار افترا نشر اکاذیب تهمت هتک حیثیت
موضوع انتساب عمل مجرمانه مشخص اخبار دروغ یا وقایع خلاف واقع عمل ناپسند، غیرقانونی یا خلاف اخلاق (لزوماً مجرمانه نیست) هر عملی که به آبرو و اعتبار لطمه بزند
قصد مرتکب معمولاً قصد انتساب جرم و اضرار قصد اضرار یا تشویش اذهان عمومی/مقامات قصد تخریب شخصیت یا تحقیر قصد تحقیر، تخریب اعتبار یا صدمه به حیثیت
نیاز به اثبات کذب نسبت دهنده نتواند ادعای خود را ثابت کند ادعای منتشر شده باید کذب باشد ادعای مطرح شده باید کذب باشد صرفاً نیاز به اثبات وقوع عمل و تأثیر بر حیثیت
ماهیت جرم کیفری و مستقل (ماده ۶۹۷) کیفری و مستقل (ماده ۶۹۸) معمولاً جنبه کیفری مستقل ندارد، مگر مصداق افترا یا توهین باشد مفهومی کلی، شامل جرایم مختلف (توهین، افترا، نشر اکاذیب)
مجازات حبس، شلاق، جزای نقدی (ماده ۶۹۷) حبس، شلاق، اعاده حیثیت (ماده ۶۹۸) بستگی به مصداق توهین یا افترا بستگی به نوع جرم محقق کننده هتک حیثیت

مبانی قانونی: چه موادی از قانون مجازات اسلامی به این جرایم می پردازد؟

جرایم افترا و نشر اکاذیب، به دلیل تأثیر مستقیم بر حقوق اشخاص و نظم عمومی، در قانون مجازات اسلامی (بخش تعزیرات) به صراحت جرم انگاری شده اند. شناخت دقیق این مواد قانونی برای هر شاکی یا فردی که قصد پیگیری حقوقی دارد، حیاتی است.

ماده ۶۹۷ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات): تشریح کامل مجازات افترا

ماده ۶۹۷ قانون مجازات اسلامی به جرم افترا اختصاص دارد و بیان می کند:

هر کس به وسیله اوراق چاپی یا خطی یا به وسیله درج در روزنامه و جراید یا نطق در مجامع یا به هر وسیله دیگر، به کسی صریحاً امری را نسبت دهد که مطابق قانون آن امر جرم محسوب می شود و نتواند صحت آن اسناد را ثابت کند، به حبس از یک ماه تا یک سال و تا ۷۴ ضربه شلاق یا یکی از آنها محکوم خواهد شد.

نکات کلیدی این ماده عبارتند از:

  • وسایل ارتکاب: افترا می تواند از طریق اوراق، رسانه های مکتوب، سخنرانی در مجامع یا هر وسیله دیگری صورت گیرد. این گستردگی شامل فضای مجازی نیز می شود.
  • صراحت انتساب جرم: همانطور که پیشتر اشاره شد، انتساب باید صریح باشد و نه به کنایه.
  • عدم اثبات صحت اسناد: رکن اصلی جرم این است که نسبت دهنده نتواند صحت ادعای مجرمانه خود را به اثبات برساند. بار اثبات در این جرم بر عهده شخص نسبت دهنده است.
  • مجازات: قانون برای این جرم، حبس، شلاق یا هر دو را پیش بینی کرده است. انتخاب و میزان مجازات به تشخیص قاضی و شرایط پرونده بستگی دارد.

ماده ۶۹۸ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات): تشریح کامل مجازات نشر اکاذیب و اعاده حیثیت

ماده ۶۹۸ به نشر اکاذیب می پردازد و کمی پیچیده تر و جامع تر از ماده ۶۹۷ است:

هر کس به قصد اضرار به غیر یا تشویش اذهان عمومی یا مقامات رسمی، به وسیله نامه، یا شکوائیه، یا مراسلات، یا عرایض، یا گزارش، یا توزیع هر گونه اوراق چاپی یا خطی با امضاء یا بدون امضاء، اکاذیبی را اظهار نماید، یا با همان مقاصد، اعمالی را برخلاف حقیقت رأساً یا به عنوان نقل قول به شخص حقیقی یا حقوقی یا مقامات رسمی، تصریحاً یا تلویحاً نسبت دهد، اعم از اینکه از طریق مزبور به نحوی از انحاء ضرر مادی یا معنوی به غیر وارد شود، یا نه، علاوه بر اعاده حیثیت در صورت امکان، باید به حبس از دو ماه تا دو سال و یا شلاق تا ۷۴ ضربه محکوم شود.

مهم ترین نکات و ابعاد این ماده قانونی عبارتند از:

  • قصد مرتکب: همانطور که در تعریف اشاره شد، وجود قصد اضرار (ورود ضرر) به دیگری یا تشویش اذهان عمومی یا مقامات رسمی، برای تحقق جرم ضروری است.
  • گستره وسایل: این ماده نیز مانند ماده ۶۹۷، دامنه وسیعی از ابزارهای ارتکاب جرم را شامل می شود، از نامه و شکواییه گرفته تا اوراق چاپی و خطی، و شامل فضای مجازی نیز می گردد.
  • موضوع انتساب: انتشار اکاذیب (اخبار دروغ) یا نسبت دادن اعمال خلاف حقیقت، چه به صورت مستقیم و چه به نقل قول.
  • جرم مطلق: نکته حائز اهمیت این است که این جرم مطلق است. یعنی حتی اگر ضرر مادی یا معنوی به دیگری وارد نشود، صرف تحقق عمل با قصد مذکور، جرم محسوب می شود.
  • مجازات: مجازات این جرم حبس (از دو ماه تا دو سال) یا شلاق (تا ۷۴ ضربه) است.
  • اعاده حیثیت: یکی از مهمترین تفاوت های این ماده با ماده ۶۹۷، تأکید بر اعاده حیثیت است. دادگاه می تواند علاوه بر مجازات حبس یا شلاق، حکم به اعاده حیثیت شاکی نیز صادر کند. اعاده حیثیت به معنای از بین بردن آثار سوء عمل مرتکب و بازگرداندن آبرو و اعتبار از دست رفته شاکی است.

سایر قوانین مرتبط

علاوه بر مواد ۶۹۷ و ۶۹۸، در برخی موارد خاص، قوانین دیگری نیز ممکن است در خصوص افترا و نشر اکاذیب کاربرد داشته باشند:

  • قانون مطبوعات: این قانون به جرایم افترا و نشر اکاذیب از طریق نشریات و رسانه های جمعی می پردازد و مجازات های خاصی را برای مدیران مسئول، نویسندگان و ناشران در نظر گرفته است.
  • قانون جرایم رایانه ای: با گسترش استفاده از فضای مجازی، بسیاری از جرایم افترا و نشر اکاذیب در بستر اینترنت و شبکه های اجتماعی رخ می دهند. این قانون به ابعاد خاص جرایم رایانه ای از جمله هتک حیثیت و نشر اکاذیب در فضای مجازی می پردازد و نحوه جمع آوری دلایل دیجیتال و پیگیری این پرونده ها را مشخص می کند.

شرایط تحقق جرم

برای اینکه یک عمل مصداق جرم افترا یا نشر اکاذیب قرار گیرد، لازم است شرایط خاصی وجود داشته باشد:

  • سوء نیت (قصد مجرمانه): مرتکب باید قصد ارتکاب جرم را داشته باشد. در افترا، قصد انتساب ناروا؛ در نشر اکاذیب، قصد اضرار یا تشویش.
  • عمد: عمل باید به صورت عمدی و با آگاهی از کذب بودن یا عدم توانایی اثبات انجام شده باشد.
  • قابلیت انتساب: عمل انتسابی (چه جرم در افترا و چه کذب در نشر اکاذیب) باید قابل انتساب به شاکی باشد.
  • عدم اثبات صحت: در افترا، عدم توانایی نسبت دهنده در اثبات صحت ادعا، و در نشر اکاذیب، کذب بودن اخبار منتشر شده، ضروری است.

راهنمای گام به گام تنظیم و ثبت شکواییه افترا و نشر اکاذیب

فرآیند طرح شکایت بابت افترا و نشر اکاذیب نیازمند دقت و رعایت مراحل قانونی است. این راهنما به شما کمک می کند تا با آمادگی کامل، حقوق خود را پیگیری کنید.

گام اول: جمع آوری مدارک و مستندات حیاتی

مهم ترین مرحله در پیگیری این جرایم، جمع آوری مستندات قوی و غیرقابل انکار است. بدون مدارک کافی، اثبات ادعا در دادگاه بسیار دشوار خواهد بود.

  • لیست دقیق مدارک:
    • اسکرین شات از پیام ها و پست های شبکه های اجتماعی: اگر افترا یا نشر اکاذیب در فضای مجازی رخ داده است، اسکرین شات های واضح و دارای تاریخ و زمان از مکالمات، پست ها، نظرات یا هر محتوای دیگری که حاوی مطالب مجرمانه است، ضروری است. این اسکرین شات ها باید شامل نام کاربری و شناسه فرد مشتکی عنه نیز باشند.
    • فایل صوتی/تصویری: در صورت وقوع جرم به صورت شفاهی، ضبط مکالمات صوتی یا تصویری (در شرایطی که از نظر قانونی مجاز باشد یا جنبه دفاعی داشته باشد) می تواند به عنوان مدرک استفاده شود.
    • شهادت شهود: اگر افرادی شاهد وقوع افترا یا نشر اکاذیب بوده اند، مشخصات کامل آن ها (نام، نام خانوادگی، کدملی، آدرس و شماره تماس) را یادداشت کنید تا در صورت نیاز به دادگاه معرفی شوند.
    • اسناد کتبی: نامه ها، ایمیل ها، یادداشت ها یا هر سند کتبی دیگری که حاوی مطالب مجرمانه باشد.
    • روزنامه و مجلات منتشر شده: اگر افترا یا نشر اکاذیب از طریق رسانه های چاپی صورت گرفته، نسخه ای از آن نشریه را که حاوی مطلب مورد نظر است، تهیه و ضمیمه شکواییه کنید.
  • اهمیت تاریخ و زمان وقوع جرم: در تمامی مدارک و شرح ماجرا، ذکر تاریخ و زمان دقیق (یا حداقل بازه زمانی تقریبی) وقوع جرم، برای رسیدگی پرونده بسیار حیاتی است.
  • نکات مهم در حفظ اعتبار و اصالت مدارک:
    • از هرگونه دستکاری در مدارک خودداری کنید، زیرا این کار می تواند به اعتبار پرونده شما لطمه جدی بزند.
    • در صورت امکان، مدارک دیجیتال را علاوه بر اسکرین شات، در قالب فایل اصلی نیز نگهداری کنید (مثلاً لینک پست در شبکه های اجتماعی، فایل صوتی اصلی).
    • در مورد شهود، از آن ها بخواهید که در دادگاه حاضر شوند و شهادت خود را تکرار کنند.

گام دوم: تنظیم متن شکواییه (اصول نگارش)

متن شکواییه، قلب پرونده شماست و باید به گونه ای تنظیم شود که تمامی جوانب قانونی و جزئیات واقعه را به روشنی برای مراجع قضایی تبیین کند.

  • رعایت ادب و احترام در عین صراحت و قاطعیت: لحن شکواییه باید رسمی و حقوقی باشد. از هرگونه بیان احساسی، توهین آمیز یا نامربوط پرهیز کنید.
  • جزئیات دقیق شاکی و مشتکی عنه:
    • شاکی: نام و نام خانوادگی، نام پدر، شماره ملی، نشانی دقیق پستی، شماره تلفن.
    • مشتکی عنه: (در صورت اطلاع) نام و نام خانوادگی، نام پدر، شماره ملی، نشانی دقیق پستی، شماره تلفن. در صورت عدم اطلاع، مشخصاتی که به شناسایی فرد کمک می کند (مانند نام کاربری در شبکه های اجتماعی، شماره تلفن ناشناس).
  • شرح کامل و روشن واقعه، زمان و مکان: به تفصیل توضیح دهید که چه اتفاقی افتاده است. دقیقاً چه کسی، چه چیزی را، چگونه (مثلاً از طریق کدام پلتفرم یا به صورت حضوری) و با چه هدفی (قصد اضرار یا تشویش اذهان عمومی) منتشر کرده است. زمان و مکان وقوع جرم را با جزئیات ذکر کنید.
  • استناد به دلایل و مدارک موجود: به تمامی مدارکی که جمع آوری کرده اید، در متن شکواییه ارجاع دهید و مشخص کنید که هر مدرک چه چیزی را اثبات می کند (مثلاً پیوست شماره ۱، اسکرین شات صفحه اینستاگرام مشتکی عنه حاوی مطلب کذب).
  • درخواست صریح و قانونی: در پایان شکواییه، به وضوح خواسته های خود را مطرح کنید. این خواسته ها معمولاً شامل تعقیب کیفری و مجازات مشتکی عنه بر اساس مواد ۶۹۷ و/یا ۶۹۸ قانون مجازات اسلامی، اعاده حیثیت شاکی و جبران خسارات مادی و معنوی وارده (در صورت مطالبه) هستند.

گام سوم: ثبت شکواییه در مراجع قضایی

پس از تنظیم شکواییه، نوبت به ثبت رسمی آن می رسد.

  • مراجعه به دفاتر خدمات الکترونیک قضایی: در حال حاضر، تمامی شکواییه ها باید از طریق دفاتر خدمات الکترونیک قضایی ثبت شوند. با مراجعه به این دفاتر و ارائه مدارک شناسایی و متن شکواییه، پرونده شما به صورت الکترونیکی ثبت و به دادسرا ارجاع داده می شود.
  • مدارک شناسایی لازم: اصل و کپی کارت ملی و شناسنامه شاکی.
  • هزینه های دادرسی: برای ثبت شکواییه، باید هزینه های دادرسی (تمبر) را پرداخت کنید که میزان آن توسط قوه قضائیه تعیین می شود.

گام چهارم: پیگیری پرونده و نقش مراجع قضایی

پس از ثبت، پرونده شما وارد مرحله رسیدگی قضایی می شود.

  • نقش دادسرا: پرونده ابتدا به دادسرا ارجاع می شود. در دادسرا، دادیار یا بازپرس مسئول انجام تحقیقات مقدماتی است. این تحقیقات شامل احضار شاکی برای ارائه توضیحات، احضار مشتکی عنه برای دفاع از خود، بررسی مدارک و مستندات، و در صورت نیاز، دستور تحقیقات بیشتر (مانند استعلام از پلیس فتا برای جرایم سایبری) می شود. پس از تکمیل تحقیقات، دادسرا در صورت کافی بودن دلایل، قرار جلب به دادرسی یا کیفرخواست صادر کرده و پرونده را به دادگاه ارسال می کند. در غیر این صورت، قرار منع تعقیب صادر خواهد شد.
  • نقش دادگاه: در صورت صدور کیفرخواست، پرونده به دادگاه کیفری مربوطه ارجاع می شود. دادگاه با برگزاری جلسات دادرسی و استماع دفاعیات طرفین و شهود، رأی نهایی را صادر می کند.
  • مدت زمان تقریبی رسیدگی: زمان رسیدگی به پرونده های کیفری بسته به پیچیدگی پرونده، حجم کاری دادسرا و دادگاه و همکاری طرفین، متغیر است و ممکن است چندین ماه به طول انجامد.

نمونه شکواییه کامل و کاربردی افترا و نشر اکاذیب

این بخش یک نمونه جامع از شکواییه افترا و نشر اکاذیب را ارائه می دهد که می توانید با ویرایش جزئیات، آن را برای پرونده خود استفاده کنید. توجه داشته باشید که این نمونه صرفاً جهت الگوبرداری است و توصیه می شود حتماً با مشاوره یک وکیل متخصص، شکواییه خود را نهایی کنید.

ساختار استاندارد شکواییه


بسم الله الرحمن الرحیم

ریاست محترم / سرپرست محترم دادسرای عمومی و انقلاب [نام شهر]

موضوع: شکواییه افترا و نشر اکاذیب و مطالبه اعاده حیثیت و جبران خسارات وارده

شاکی:
نام و نام خانوادگی: [نام کامل شاکی]
نام پدر: [نام پدر شاکی]
شماره ملی: [کد ملی شاکی]
نشانی: [نشانی دقیق پستی شاکی شامل استان، شهر، خیابان، کوچه، پلاک، کد پستی]
شماره تلفن: [شماره تلفن همراه شاکی]

مشتکی عنه: (در صورت اطلاع کامل، در غیر این صورت ناشناس قید شود و مشخصات موجود در شرح ماجرا ذکر گردد)
نام و نام خانوادگی: [نام کامل مشتکی عنه]
نام پدر: [نام پدر مشتکی عنه]
شماره ملی: [کد ملی مشتکی عنه]
نشانی: [نشانی دقیق پستی مشتکی عنه]
شماره تلفن: [شماره تلفن همراه مشتکی عنه]

محل وقوع جرم: [با جزئیات دقیق، مثال: در فضای مجازی (صفحه اینستاگرام/کانال تلگرام با آدرس [آدرس صفحه/کانال] به نام کاربری [نام کاربری]), در جمع (تعداد و نام افراد حاضر در صورت امکان), در محل کار (نام شرکت/موسسه), در روزنامه (نام روزنامه و شماره)]

تاریخ وقوع جرم: [تاریخ دقیق یا بازه زمانی تقریبی، مثال: در مورخ ۱۴۰۲/۰۷/۱۵ و طی روزهای اخیر/ از تاریخ ۱۴۰۲/۰۷/۰۱ لغایت ۱۴۰۲/۰۷/۱۵]

دلایل و مستندات: (فهرست دقیق و شماره گذاری شده مدارک پیوستی)
1. کپی مصدق [نوع مدرک، مثال: اسکرین شات از صفحه اینستاگرام/پیام واتساپ/پست تلگرام] حاوی مطالب کذب و افتراآمیز (پیوست شماره ۱)
2. شهادت شهود: [نام و نام خانوادگی شاهد ۱، شماره ملی، آدرس و شماره تماس] و [نام و نام خانوادگی شاهد ۲، شماره ملی، آدرس و شماره تماس]
3. CD حاوی [فایل صوتی/تصویری] مربوط به اظهارات مشتکی عنه (پیوست شماره ۲)
4. کپی [روزنامه/مجله/سند کتبی] حاوی مطالب نشر اکاذیب (پیوست شماره ۳)
5. سایر دلایل و قرائن موجود در پرونده از جمله تحقیقات مقدماتی دادسرا.

شرح کامل و مستدل ماجرا:

احتراماً، به استحضار عالی می رساند:
اینجانب [نام و نام خانوادگی شاکی] به موجب این شکواییه، مراتب شکایت خود را از آقای/خانم [نام و نام خانوادگی مشتکی عنه] به شرح ذیل معروض می دارم:

[در این بخش، به تفصیل و با بیانی شیوا و حقوقی، ماجرای افترا یا نشر اکاذیب شرح داده می شود. باید به وضوح بیان شود که چه کسی، چه چیزی را، چگونه و با چه هدفی (قصد اضرار یا تشویش اذهان عمومی) منتشر کرده و چرا این مطالب کذب هستند و چه ضرر مادی یا معنوی به شاکی وارد کرده اند. مثال های کاربردی برای پر کردن این بخش آورده شود]:

الف. شرح واقعه افترا/نشر اکاذیب:
اینجانب [شرح مختصری از رابطه شما با مشتکی عنه، مثال: به عنوان همکار سابق/همسایه/شناسایی از طریق فضای مجازی] از مدتی پیش با مشتکی عنه آشنایی/اختلاف داشته ام. متاسفانه، نامبرده در تاریخ [تاریخ دقیق] در [محل دقیق وقوع جرم، مثال: جمعی از همکاران در محل کار/گروه واتساپی دوستان/صفحه عمومی اینستاگرام خود]، با سوء نیت و به قصد اضرار به اینجانب و تخریب حیثیت و آبروی بنده، اقدام به [شرح دقیق عمل مجرمانه، مثال: نسبت دادن اتهام اختلاس/سرقت/کلاهبرداری/انتشار خبری دروغ مبنی بر بدهکاری سنگین/ورشکستگی] نموده است. ایشان به طور صریح اعلام/منتشر کرده است که فلانی [نام شاکی] [اتهام یا خبر کذب را تکرار کنید] و این در حالی است که [توضیح دهید چرا این اتهام/خبر کذب است و هیچ مبنای واقعی ندارد. مثال: اینجانب هرگز چنین عملی را مرتکب نشده ام و تمامی اسناد مالی بنده شفاف و قابل بررسی است/ شرکت بنده در وضعیت مالی مطلوب قرار داشته و خبر ورشکستگی کذب محض است].

ب. آثار و تبعات جرم:
انتشار این مطالب کذب و افتراآمیز، موجبات هتک حیثیت، کاهش اعتبار اجتماعی و حرفه ای اینجانب را فراهم آورده و منجر به ورود خسارات معنوی شدید گردیده است. [در صورت وجود خسارات مادی، آن را نیز ذکر کنید. مثال: به دلیل انتشار این شایعات، اینجانب قرارداد مهمی را از دست داده ام که موجب خسارت مالی [مبلغ تقریبی] ریال شده است.] این اقدام مشتکی عنه، آشکارا بر خلاف موازین قانونی و شرعی بوده و آرامش روحی و روانی اینجانب را سلب نموده است.

ج. انطباق با مواد قانونی:
با توجه به شرح واقعه و مستندات پیوست، عمل مشتکی عنه مصداق بارز جرم افترا موضوع ماده 697 قانون مجازات اسلامی (بخش تعزیرات) و/یا جرم نشر اکاذیب موضوع ماده 698 همان قانون می باشد. وی با علم و اطلاع از کذب بودن مطالب، و با سوء نیت اقدام به انتساب جرم/انتشار اخبار دروغ به اینجانب نموده و توانایی اثبات صحت ادعاهای خود را ندارد.

خواسته:
لذا با تقدیم این شکواییه، از محضر محترم دادسرای عمومی و انقلاب [نام شهر]، تقاضای رسیدگی، انجام تحقیقات لازم، تعقیب کیفری و مجازات مشتکی عنه بر اساس مواد 697 و/یا 698 قانون مجازات اسلامی، همچنین درخواست اعاده حیثیت کامل اینجانب و جبران خسارات مادی و معنوی وارده به شرحی که در حین رسیدگی به اثبات خواهد رسید، مورد استدعاست.

با احترام فراوان

[امضا شاکی]
نام و نام خانوادگی شاکی:
تاریخ: [تاریخ تنظیم شکواییه]

توضیحات تکمیلی برای تکمیل نمونه شکواییه:

  • شرح ماجرا: این بخش مهمترین قسمت شکواییه است. آن را با دقت و جزئیات کامل بنویسید. هرچه شرح دقیق تر و مستدل تر باشد، قاضی در درک ابعاد جرم بهتر عمل خواهد کرد.
  • اطلاعات مشتکی عنه: در صورتی که مشتکی عنه ناشناس است، در قسمت مربوطه ناشناس قید کرده و در بخش شرح ماجرا تمامی اطلاعات موجود (مانند نام کاربری، شماره تلفن ناشناس، چهره در تصویر/ویدئو) را برای شناسایی او ذکر کنید. پلیس فتا یا کارشناسان دادگستری می توانند در شناسایی افراد ناشناس در فضای مجازی کمک کنند.
  • دلایل و مستندات: حتماً شماره گذاری کنید و در متن شکواییه به آن ها ارجاع دهید. تمامی مدارک را کپی گرفته و اصل آن ها را نزد خود نگه دارید.
  • خواسته: خواسته خود را واضح و بدون ابهام بیان کنید. معمولاً موارد ذکر شده در نمونه، شامل تمامی درخواست های شاکی می شوند.

مجازات های قانونی و اعاده حیثیت: چه سرنوشتی در انتظار مجرمان است؟

پس از طی مراحل قانونی و اثبات جرم افترا یا نشر اکاذیب، قانون برای مرتکبین مجازات هایی را در نظر گرفته است که هدف آن بازدارندگی، تنبیه مجرم و اعاده حیثیت شاکی است.

مجازات های اصلی

بر اساس مواد ۶۹۷ و ۶۹۸ قانون مجازات اسلامی (بخش تعزیرات)، مجازات های اصلی این جرایم به شرح زیر است:

  • افترا (ماده ۶۹۷): حبس از یک ماه تا یک سال و تا ۷۴ ضربه شلاق یا یکی از آنها.
  • نشر اکاذیب (ماده ۶۹۸): حبس از دو ماه تا دو سال و یا شلاق تا ۷۴ ضربه. علاوه بر این، اعاده حیثیت شاکی نیز در این ماده پیش بینی شده است.

انتخاب نوع و میزان مجازات (حبس یا شلاق یا هر دو) در هر پرونده، به نظر قاضی و با توجه به اوضاع و احوال خاص جرم، سوابق متهم، میزان تأثیر جرم بر شاکی و جامعه، و سایر عوامل مؤثر بستگی دارد. در برخی موارد، قاضی می تواند با در نظر گرفتن شرایط، مجازات را تخفیف دهد یا آن را به جزای نقدی تبدیل کند.

اعاده حیثیت

یکی از مهمترین ابعاد پیگیری جرایم افترا و نشر اکاذیب، به ویژه در مورد نشر اکاذیب، امکان اعاده حیثیت است. اعاده حیثیت به معنای بازگرداندن آبرو، اعتبار و جایگاه اجتماعی از دست رفته شاکی است که در اثر جرم خدشه دار شده است. این فرآیند ممکن است به شکل های مختلفی صورت گیرد:

  • انتشار حکم دادگاه: دادگاه می تواند حکم به انتشار رأی محکومیت مشتکی عنه در همان نشریه یا رسانه ای که اکاذیب را منتشر کرده بود، بدهد.
  • عذرخواهی عمومی: در برخی موارد، دادگاه می تواند مشتکی عنه را ملزم به عذرخواهی رسمی و عمومی از شاکی کند.
  • سایر اقدامات لازم: هر اقدامی که به تشخیص دادگاه برای از بین بردن آثار سوء جرم و اعاده حیثیت شاکی ضروری باشد.

اعاده حیثیت صرفاً یک جبران معنوی نیست، بلکه جنبه ای از عدالت کیفری است که به شاکی کمک می کند تا اعتبار از دست رفته خود را بازیابد. اهمیت اعاده حیثیت در ماده ۶۹۸ قانون مجازات اسلامی به حدی است که آن را هم ردیف مجازات حبس و شلاق قرار داده است.

جبران خسارات

شاکی این حق را دارد که علاوه بر تعقیب کیفری و مجازات مشتکی عنه، مطالبه خسارات مادی و معنوی وارد شده را نیز داشته باشد. برای مطالبه خسارات مادی (مانند از دست دادن شغل، ضررهای تجاری) باید ادله و مستندات کافی دال بر ورود خسارت و ارتباط مستقیم آن با عمل مشتکی عنه به دادگاه ارائه شود. خسارات معنوی (مانند رنج روحی، خدشه دار شدن آبرو) نیز قابل مطالبه هستند، هرچند که اثبات و تعیین میزان آن ها دشوارتر است و اغلب به تشخیص قاضی بستگی دارد. این مطالبه می تواند همزمان با طرح شکواییه کیفری یا پس از آن، از طریق دادگاه حقوقی صورت پذیرد.

عوامل مؤثر بر تعیین مجازات

قاضی در تعیین مجازات، عوامل متعددی را در نظر می گیرد که می تواند منجر به تشدید یا تخفیف مجازات شود:

  • قصد و نیت مجرم: اینکه آیا جرم با سوء نیت کامل و عمد انجام شده یا خیر.
  • نحوه ارتکاب جرم: استفاده از وسایل گسترده مانند رسانه ها یا فضای مجازی، می تواند مجازات را تشدید کند.
  • تکرار جرم: سوابق کیفری متهم و تکرار جرم، از عوامل تشدیدکننده مجازات است.
  • تأثیر بر اذهان عمومی و شاکی: میزان آسیب وارده به شاکی و تأثیر جرم بر تشویش افکار عمومی.
  • اقدامات پس از جرم: مانند عذرخواهی یا تلاش برای جبران خسارت از سوی متهم، می تواند از عوامل تخفیف دهنده باشد.

افترا و نشر اکاذیب در فضای مجازی: چالش ها و راه حل ها

با گسترش بی سابقه فناوری اطلاعات و شبکه های اجتماعی، فضای مجازی به بستری رایج برای ارتکاب جرایم افترا و نشر اکاذیب تبدیل شده است. ماهیت این فضا، چالش های منحصر به فردی را در پیگیری حقوقی این جرایم ایجاد می کند.

خطرات و گستردگی انتشار اکاذیب در شبکه های اجتماعی

سرعت انتشار اطلاعات در شبکه های اجتماعی، گسترش ویروسی شایعات، و امکان ناشناس ماندن نسبی کاربران، باعث شده تا افترا و نشر اکاذیب در فضای مجازی به معضلی جدی تبدیل شود. یک خبر دروغ می تواند در عرض چند دقیقه به میلیون ها نفر برسد و آسیب های جبران ناپذیری به اعتبار افراد وارد کند. شناسایی هویت واقعی پشت اکانت های جعلی و اثبات عمد در این فضا، از جمله دشواری های اصلی است.

نحوه جمع آوری دلایل و اثبات جرم در فضای مجازی

جمع آوری دلایل در فضای مجازی نیازمند روش های خاصی است:

  • اسکرین شات های معتبر: همانطور که ذکر شد، اسکرین شات های دارای تاریخ، زمان، نام کاربری و محتوای کامل، اولین و مهمترین مدرک هستند. بهتر است این اسکرین شات ها توسط دو یا چند نفر دیگر نیز گرفته شوند تا در صورت لزوم، شهادت دهند.
  • نقش پلیس فتا: در صورت مواجهه با جرایم سایبری، مراجعه به پلیس فتا ضروری است. پلیس فتا با بهره گیری از تخصص فنی خود می تواند اقدام به ردیابی IP، شناسایی اکانت های واقعی، و جمع آوری دلایل الکترونیکی کند که برای دادگاه از اعتبار بالایی برخوردار است.
  • حفظ داده های دیجیتال: تلاش کنید تا حد امکان، لینک ها، فایل های اصلی و هرگونه داده دیجیتال مرتبط را بدون دستکاری ذخیره و نگهداری کنید.

قوانین خاص جرایم رایانه ای در این زمینه

قانون جرایم رایانه ای مصوب ۱۳۸۸، به طور خاص به جرایم مرتبط با فضای مجازی پرداخته است. ماده ۱۸ این قانون، هتک حیثیت و نشر اکاذیب از طریق سیستم های رایانه ای و مخابراتی را جرم انگاری کرده و مجازات های مشابهی (حبس، جزای نقدی و اعاده حیثیت) برای آن در نظر گرفته است. این ماده، مکمل مواد ۶۹۷ و ۶۹۸ قانون مجازات اسلامی در فضای دیجیتال است و دادگاه ها در رسیدگی به این پرونده ها، همزمان از هر دو مجموعه قوانین بهره می برند.

نمونه رأی کیفری افترا و نشر اکاذیب

برای درک بهتر فرآیند قضایی و خروجی نهایی یک پرونده، ارائه یک نمونه رأی دادگاه می تواند مفید باشد. این نمونه صرفاً شبیه سازی شده و بر اساس تجربیات عمومی در پرونده های مشابه تنظیم شده است و هر پرونده شرایط و رأی منحصر به فرد خود را خواهد داشت.


بسمه تعالی
جمهوری اسلامی ایران
دادنامه کیفری

شماره پرونده: ۹۸۰۹۹۸۹۹۰۹۷۰۰۱۴۵
شماره دادنامه: ۹۹۰۹۹۷۰۲۲۴۰۱۲۰۰۷
تاریخ تنظیم: ۱۴۰۰/۰۵/۲۳
مرجع رسیدگی: شعبه 7 دادگاه کیفری دو [نام شهر]
ریاست محترم شعبه: جناب آقای / خانم [نام قاضی]

شاکی:
نام و نام خانوادگی: آقای/خانم [الف. ب.]
نشانی: [آدرس شاکی]

مشتکی عنه (متهم):
نام و نام خانوادگی: آقای/خانم [ج. د.]
نشانی: [آدرس متهم]

اتهام: افترا (موضوع ماده ۶۹۷ ق.م.ا. تعزیرات) و نشر اکاذیب (موضوع ماده ۶۹۸ ق.م.ا. تعزیرات)

گردش کار:
در خصوص شکایت شاکی آقای/خانم [الف. ب.] علیه مشتکی عنه آقای/خانم [ج. د.] دایر بر ارتکاب بزه افترا و نشر اکاذیب، با این توضیح که شاکی مدعی شده است متهم در مورخ ۱۴۰۲/۰۳/۱۰ در جمع [نام افراد یا محل] به وی اتهام [جرم انتسابی] را نسبت داده و همچنین در تاریخ ۱۴۰۲/۰۳/۱۵ در صفحه شخصی خود در شبکه اجتماعی [نام شبکه اجتماعی] اقدام به انتشار اخبار کذبی مبنی بر [محتوای کذب] نموده است که موجب هتک حیثیت و اضرار به شاکی گردیده است.
پرونده پس از ثبت در دفاتر خدمات الکترونیک قضایی، به دادسرای عمومی و انقلاب [نام شهر] ارجاع و پس از انجام تحقیقات مقدماتی توسط بازپرس محترم، شامل اخذ اظهارات شاکی و شهود، بررسی اسکرین شات های ارائه شده، و دعوت از متهم جهت ادای توضیحات (که متهم با عدم حضور، از حق دفاع خود صرف نظر نموده است)، قرار جلب به دادرسی صادر و با صدور کیفرخواست شماره ۹۹۰۰۰۵۱ از دادسرا به این شعبه ارسال گردیده است.

رأی دادگاه:
دادگاه با بررسی دقیق محتویات پرونده، از جمله شکایت شاکی، شهادت شهود تعرفه شده (که به وضوح اظهارات متهم را تأیید نموده اند)، اسکرین شات های پیوست پرونده که مؤید انتشار مطالب کذب در فضای مجازی توسط متهم می باشد، و عدم حضور متهم در جلسات دادگاه و فقدان دفاع موثر از سوی وی، بزهکاری متهم را در هر دو عنوان اتهامی افترا و نشر اکاذیب، محرز و مسلم می داند.
متهم با سوء نیت و با هدف اضرار به شاکی و تشویش اذهان عمومی، اقدام به نسبت دادن عمل مجرمانه (افترا) و انتشار اخبار خلاف واقع (نشر اکاذیب) نموده است.
لذا دادگاه مستنداً به مواد ۶۹۷ و ۶۹۸ قانون مجازات اسلامی (بخش تعزیرات):

1.  در خصوص اتهام افترا: متهم آقای/خانم [ج. د.] را به تحمل شش (۶) ماه حبس تعزیری درجه شش و پنجاه (۵۰) ضربه شلاق تعزیری محکوم می نماید.
2.  در خصوص اتهام نشر اکاذیب: متهم آقای/خانم [ج. د.] را علاوه بر اعاده حیثیت شاکی به نحو ممکن (شامل انتشار خلاصه رأی دادگاه در صفحه شخصی متهم در شبکه اجتماعی [نام شبکه اجتماعی] به مدت هفت روز)، به تحمل یک (۱) سال حبس تعزیری درجه پنج محکوم می نماید.

رأی صادره حضوری و ظرف مدت بیست روز پس از ابلاغ، قابل تجدیدنظرخواهی در محاکم محترم تجدیدنظر استان [نام استان] می باشد.

رئیس شعبه 7 دادگاه کیفری دو [نام شهر]
[امضاء و مهر دادگاه]

توضیح: در این نمونه رأی، تمامی بخش های یک دادنامه کیفری (مشخصات طرفین، اتهام، گردش کار، و بخش اصلی رأی با استناد به مواد قانونی و مجازات تعیین شده) آورده شده است. بخش اعاده حیثیت نیز به صورت مشخص ذکر شده که متهم ملزم به انتشار رأی در صفحه مجازی خود گردیده است.

نتیجه گیری و توصیه به مشاوره حقوقی تخصصی

حفظ حیثیت و آبروی افراد، زیربنای اعتماد اجتماعی و سلامت روانی جامعه است. جرایم افترا و نشر اکاذیب، به عنوان تهدیدی جدی برای این ارزش ها، در قوانین ایران به دقت جرم انگاری شده اند. همانطور که در این مقاله به تفصیل بررسی شد، پیگیری حقوقی این جرایم، مستلزم درک عمیق از مفاهیم کلیدی، تسلط بر مبانی قانونی، و توانایی در جمع آوری مستندات و تنظیم شکواییه ای مستدل است.

از تفاوت های ظریف میان افترا و نشر اکاذیب تا پیچیدگی های اثبات سوء نیت و جمع آوری دلایل در فضای مجازی، هر یک از این مراحل نیازمند دقت و تخصص فراوان است. هرچند که ارائه یک نمونه شکواییه و راهنمای گام به گام می تواند نقطه آغازی برای افراد آسیب دیده باشد، اما پیچیدگی های حقوقی و قضایی این پرونده ها به حدی است که توصیه اکید می شود پیش از هرگونه اقدام، از مشاوره حقوقی تخصصی بهره مند شوید. یک وکیل متخصص در دعاوی کیفری، به شما کمک خواهد کرد تا بهترین استراتژی را برای پرونده خود اتخاذ کرده، مدارک لازم را به درستی جمع آوری نموده، شکواییه ای قوی و بی نقص تنظیم کنید و در تمامی مراحل دادرسی، از حقوق شما به بهترین نحو دفاع نماید. به یاد داشته باشید که در دنیای حقوقی، حتی کوچکترین اشتباه می تواند پیامدهای جبران ناپذیری در پی داشته باشد. با اتکا به تخصص، از آبرو و حقوق خود قاطعانه دفاع کنید.

دکمه بازگشت به بالا