وستینگهاوس در سال 1920 اولین ایستگاه رادیویی را در ایالات متحده ثبت کرد و از طریق دستگاه جدید به طور رسمی مجوز فعالیت رسانه ای را صادر کرد. حدود شش ماه بعد، آنها توانایی رادیو را برای تبدیل شدن به یک رسانه بزرگ با پخش گزارش های ورزشی زنده آزمایش کردند. اولین مسابقه ای که آنها ذکر کردند مسابقه بوکس بین جانی ری و جانی داندی در 11 آوریل 1921 در پیتسبورگ بود.
به گزارش سلام آنلاین اعتماد کنید او مینویسد: «رادیو تا مدتی پس از جنگ جهانی اول، رسانهای برای ارسال محتوای صوتی نبود، بلکه بهعنوان وسیلهای برای ارتباط دو طرفه بود و تا حد زیادی در حملونقل دریایی نیز استفاده میشد. سازمانهای نظامی». اما این وسیله ارتباطی به گفته هری دیویس (مدیر عامل Westinghouse Electric) ابتکاری است که امکانات نامحدودی دارد و می تواند حتی بیشتر به جامعه خدمت کند.
در سال 1920، شرکت آنها اولین ایستگاه رادیویی را در ایالات متحده ثبت کرد و از طریق این دستگاه جدید به طور رسمی مجوز فعالیت رسانه ای را صادر کرد. حدود شش ماه بعد، آنها توانایی رادیو را برای تبدیل شدن به یک رسانه بزرگ با پخش گزارش های ورزشی زنده آزمایش کردند. اولین مسابقه ای که آنها ذکر کردند مسابقه بوکس بین جانی ری و جانی داندی در 11 آوریل 1921 در پیتسبورگ بود. فلورنت گیبسون، دبیر ورزش پیتسبورگ دیلی پست، گزارش می دهد که مسابقه با پیروزی دنی ری در دور دهم به پایان رسید و او را به اولین روزنامه نگار آمریکایی تبدیل کرد که میزبان یک رویداد ورزشی برای تماشاگران زیادی بود. خارج از استادیوم. جالب اینجاست که او و همکارانش برای جذب هرچه بیشتر تماشاگر با تماشاگران حاضر در ورزشگاه صحبت نکردند و سعی کردند تماشاگران از جمله صدای خبرنگاران را تشویق کنند و حتی توهین کنند. حتی خبرنگارانی که با هیجان جزئیات این مسابقه را گزارش می کنند، گاهی مدتی سکوت می کنند تا صدای حاضران در ورزشگاه از رادیو پخش شود.
به این ترتیب رادیو به عموم مردم این امکان را می داد که مسابقاتی را که نمی توانستند از نزدیک ببینند – هرچند غیرمستقیم – و همزمان با برگزاری رویداد، روند و نتایج رویدادهای ورزشی را نیز مطلع کنند. پخش زنده موفق مسابقه جانی ری و جانی داندی بعداً با گزارش های دیگری در مورد بوکس و سپس ورزش های دیگری مانند بسکتبال و بیسبال همراه شد. به تدریج پخش زنده رویدادهای مهم ورزشی به یک برنامه رادیویی معمولی تبدیل شد و یکی از دلایل این جذابیت رسانه ای رو به رشد شد. ناگفته نماند که رادیو تا اوایل دهه 1930 هنوز یک کالای لوکس بود و اکثر خریداران آن محدود به طبقات بالای جامعه مرفه بودند. در آن دهه بود که رادیوها با تعداد بیشتر و با قیمت های پایین تر معرفی شدند و انحصار ثروتمندان را شکستند. از آن زمان، نه تنها طبقه متوسط، بلکه بسیاری از افراد فقیر نیز آن را خریداری کردند و از هزینه های ضروری صرفه جویی کردند.
اریک هابسبام در عصر Ultimacy، تولید انبوه و گسترش رادیو را یکی از مهم ترین تغییرات اجتماعی قرن بیستم دید. رادیو دنیا را وارد اتاقهایشان کرده است و از آن زمان تنهاترین مردم هرگز تنها نبودهاند و طیف وسیعی از چیزها برای گفتن، خواندن، پخش کردن یا گوش دادن اکنون در دسترس آنهاست.»
رادیو همچنین نظم عمومی خود را برقرار کرده است و “برای اولین بار در تاریخ غریبه ها آنچه را که همه دیشب شنیدند می دانند.”
انتهای پیام/