نبایدهای مجلس یازدهم از زبان یک نماینده سابق

به گزارش سلام آنلاین ، احمد شیرزاد ، عضو ششم شورای اسلامی ، در یادداشتی در این روزنامه نوشت شهروندان وی نوشت: “اگر کنگره یازدهم وقت دارد که توصیه های مجلس نمایندگان را بشنود ، باید مواظب باشد چه کاری انجام می دهد تا آنچه مشکل است.” در کنگره ششم ، یک دوست صمیمی که سالها در کمیته دانشگاه مشغول به کار بوده و دستورات و توصیه های اجرایی زیادی را ارائه می دهد ، یک توصیه مهم را ارائه می دهد: فکر نکنید نسل شما نادان است نمی دانم چه باید بکنید و این شما هستید. اینکه شما باید تمام قوانین را تغییر دهید! هر روش را قطع کنید! ابتدا بررسی کنید که کدام روش ها باید اصلاح شوند و گسل ها در کجا قرار دارند ، سپس کمترین تنظیمات را انجام دهید. این نکته بسیار مهمی است.

روند قانونگذاری و نظارت مجلس باید در برابر محاکمه و خطای مکرر مصون باشد. این واقعیت که افراد با چنان اشتیاق و انگیزه وارد می شوند و می خواهند طی چهار سال تمام رویه ها را تغییر دهند و با آنچه فکر می کنند بعد از 2 و نیم سال نامطلوب است ، مبارزه کنند. اینکه نتوانستند آسمان و مکانشان را دزدی کنند. تنظیم شده است این یک مزاحمت برای نمایندگان بود.

و متأسفانه سیستم انتخاباتی ما به عنوان نماینده دائما در حال تغییر است. یعنی تعداد افرادی که تجربه کنوانسیون های قبلی را دنبال می کردند زیاد نبود. اگرچه همیشه تعداد معدودی وجود دارد ، اما برای اتکا به آنها کافی نیست. آنچه حتی نگران کننده تر و خطرناک تر به نظر می رسد این است که کسانی که عموماً تجربه سیاسی زیادی ندارند و در جریانهای سیاسی دیگر دیده نمی شوند ، می خواهند با جنجال و خصومت کل سیستم را تغییر دهند. این می تواند کشور را به خطر بیندازد و کنگره را به موضوع پخش اخبار روزانه تبدیل کند و البته باعث شود مقامات ارشد کشور مرتباً به مجلس هشدار دهند. به نظر می رسد این یک اتفاق بد است.

توصیه پیشنهادی برای نمایندگان است که یک دور جدید از تصمیمات و برنامه هایی را که برای چند ماه در نظر گرفته اند ، ساماندهی کنند ، صبر داشته باشند تا آنچه را که می خواهند انجام دهند بیاموزند و سپس وارد گود شوند.

زندگی پارلمان با چشمک زدن به پایان می رسد. چهار سال یک دوره کوتاه مدت است و شورای ملی با برنامه ها و لوایح بسیاری برای اجرای آن باقی مانده و بررسی خواهد شد. کنگره هنوز هم تحقیقات و تحقیقات غیر قابل توضیح و بررسی های نیمه رها شده را دارد. اخیراً ، مجلس دهم ملی اظهار داشت که گزارش های بسیاری در آخرین لحظه خوانده شده است. چرا این اتفاق می افتد؟ زیرا وقتی برخی نمایندگان آمدند و نامه ای را با مجوز قانونی خود امضا کردند تا تحقیق کنند ، دیگر احساس نمی کردند وقت دیگری برای این کار ندارند. این مهلت محدود است و دیر یا زود منقضی می شود و اگر می خواهند حداقل یک سال قبل از پایان جلسه آن را ادامه دهند ، تحقیقات خوانده می شود. وقتی جلسه در نیمه راه بود ، جستجو مهم نبود. تعداد تحقیقات باید مشخص شود.

کنگره نمی تواند در کنترل خود باقی بماند. حتی اگر تفسیر حق قانونی مجلس ملی است ، مجلس شورای ملی چند بار می تواند وزیر را متهم کند؟ اگر این اشیاء به درستی اندازه گیری و برنامه ریزی نشوند ، آنها از بین می روند و ترجمه های بسیاری موفق نمی شوند. در این حالت ، فقط وزارتخانه ضعیف است و این بد است. اگرچه برخی بازجویی ها موفقیت آمیز است ، اما هرکدام هزینه بیشتری خواهد داشت و وزارت نهایی نمی شود.

کنگره باید چه کند؟ حدود 70 درصد از وظایف مجلس مشخص است. بودجه و برنامه سالانه توسعه آمده است و باید تصویب شود. یک لایحه دولت وجود دارد که اغلب اصلاح می شود و کنگره مجبور است این کار را انجام دهد. البته مواردی نیز وجود دارد که کنگره باید با برنامه های لازم قانونگذاری کند. ما در میانه مجلس درباره انتخابات ریاست جمهوری بحث می کنیم و موضوع تشکیل کابینه در دستور کار مجلس قرار خواهد گرفت. نمایندگان از این محدودیت ها آگاه خواهند شد. نمایندگان مجلس برای 30٪ فرصت باقی مانده در برنامه ها و ایده های خود تعریف می كنند. “بهتر است که آنها مأموریت های خاص و محدود را برای خود در نظر بگیرند و سعی کنند آنها را به درستی اجرا کنند.”

انتهای پیام