نامزد اختصاصی بدون «نسخه اختصاصی»؟

بخشی از جریان اصلاحات در بن بست تئوریک به سر می برد. این سکوت تا حدی به دلیل رویدادهای سیاسی پر فراز و نشیب 25 سال گذشته و بخشی به دلیل پیشرفت های فناوری و تغییرات نسلی در این دوره است.

واقعیت این است که فناوری و تغییر نسل، بسیاری از شعارها و وعده‌های جنبش اصلاحات را – بدون دخالت در آن – برآورده کرده است و نیازهایی را که نسل بعد به ویژه در دهه‌های 70 و 80 احساس می‌کرد، برآورده کرده است.

شعارها و وعده هایی مانند آزادی بیان، آزادی مطبوعات، آزادی اجتماعی، ترویج تساهل، ترویج حقوق فردی، پذیرش کثرت گرایی، ارتباط با جهان، اگرچه هنوز کاستی های زیادی دارند، اما دیگر به عنوان یک “نیاز” اساسی جامعه تلقی می شود.

به عنوان مثال، در عصری که جوانان می توانند بدون توجه به شنوایی و بینایی میلیون ها بیننده، خود را در شبکه های اجتماعی بیان کنند، «نیاز» به «خبرنگاری» رایگان وجود دارد. معنای کلاسیک آن – او نامرئی است یا در شرایطی که خانواده اش به او آزادی فردی و حق انتخاب سبک زندگی گسترده تری نسبت به نسل های قبلی داده اند، او دیگر فضای “خواب آلود” را احساس نمی کند. اینکه جوانان دهه 70 با او کلنجار رفتند تا او بخواهد با آن مقابله کند.

پس امروز انگیزه شما از انتخاب کاندیدای «ویژه» جریان اصلاحات چیست؟ اگر از آن کاندیدای اصلاح طلب بپرسد که با چه چیزی باید برخورد کند، چه نسخه ای را برای اصلاح طلب فعلی پاسخ می دهد و چه چیزی به او پیشنهاد می دهد که برای سایر کاندیداها – با روش مدیوم – وجود ندارد؟

اگر اصلاح طلبان فعلی بخواهند داشته باشندنامزدهای اختصاصی“باید وجود داشته باشد”نسخه انحصاری«بیان فلسفه‌های سیاسی-اجتماعی خاص، شعارهای خاص و وعده‌های مشخص تا رأی‌دهنده بتواند بین او و سایر نامزدهای میانی تمایز قائل شود.

در غیر این صورت، تمایز او با دیگران چیزی جز عضویت در برخی سوابق حزبی یا شخصی یا شاید شدت انتقاد منفی او از ساختار سیاسی موجود نخواهد بود.

اگر چنین «نسخه خاصی» امروز با نامزدهای اصلاحات فعلی وجود نداشته باشد – یا در حال حاضر نظری نیست – آیا برای رهبران این جریان به جای حضور در انتخابات، شرایط بهتری وجود ندارد برای تایید صلاحیت نامزدهای خاص خود در مراحل مهمی از تاریخ و وزن سیاسی، اعتبار ملی، پایگاه اجتماعی و قدرت آنها نقش بیشتری ایفا می کنند. ایجاد وحدت حداکثر و ایجاد کنیدحکومت وحدت ملیبرای حل بحران های داخلی و تهدیدهای خارجی؟ آینده ایران در میانه راه است.

216216