معرفی سریال همدرد (The Sympathizer)

سریال «همدرد» (The Sympathizer) محصول HBO، اقتباسی جسورانه از رمان برنده جایزه پولیتزر ویت تان نگوین، به روایت داستانی چندلایه از یک جاسوس دوگانه ویتنامی در بستر پرفراز و نشیب پس از جنگ ویتنام می پردازد. این اثر با کارگردانی استادانه پارک چان ووک و هنرنمایی خیره کننده رابرت داونی جونیور در چهار نقش متفاوت، بی شک یکی از مهم ترین تولیدات تلویزیونی سال ۲۰۲۴ محسوب می شود. «همدرد» نه تنها یک درام تاریخی و جاسوسی پیچیده است، بلکه به عمق مسائل هویتی، وفاداری، و تأثیرات پایدار جنگ بر انسان می پردازد.

سریال همدرد چیست؟ از رمان پولیتزر تا اقتباس HBO

سریال «همدرد» از آن دسته آثاری است که پیشینه ای غنی از ادبیات و سینما دارد و همین امر، لایه های معنایی آن را دوچندان می کند. این مجموعه نه تنها یک داستان هیجان انگیز جاسوسی است، بلکه به مثابه ی یک مطالعه عمیق بر هویت و بحران های انسانی در شرایط خاص تاریخی عمل می کند.

تولد یک شاهکار ادبی: رمان همدرد اثر ویت تان نگوین

نقطه آغازین سفر «همدرد» از دنیای ادبیات و با قلم توانای ویت تان نگوین، نویسنده و استاد دانشگاه ویتنامی-آمریکایی، رقم خورد. رمان «همدرد» که در سال ۲۰۱۵ منتشر شد، به سرعت مورد توجه منتقدان و مخاطبان قرار گرفت و توانست در سال ۲۰۱۶، مهم ترین جایزه ادبی آمریکا، یعنی جایزه پولیتزر در بخش داستانی را از آن خود کند. این رمان به دلیل سبک نوشتاری نوآورانه، روایت چندلایه، و ترکیب ژانرهای مختلف از جمله معمایی، سیاسی، فراداستانی، کمدی سیاه، تاریخی، جاسوسی و جنگی، تحسین های فراوانی را برانگیخت. نگوین با خلق شخصیتی چندوجهی و داستانی که مرزهای وفاداری و خیانت را به چالش می کشد، اثری ماندگار را در ادبیات معاصر ثبت کرده است. موفقیت این رمان به حدی بود که دنباله آن با نام «The Committed» در سال ۲۰۲۱ منتشر شد و زمینه را برای ادامه داستان در قالب تلویزیونی فراهم آورد.

تیم سازنده رویایی: پارک چان ووک، رابرت داونی جونیور و A24

پس از موفقیت بی نظیر رمان «همدرد»، اقتباس تلویزیونی آن به یکی از آرزوهای علاقه مندان به ادبیات و سینما تبدیل شد. اما چیزی که این اقتباس را متمایز کرد، حضور تیمی از بهترین های صنعت فیلم سازی بود. در سال ۲۰۲۱، ویت تان نگوین رسماً اعلام کرد که شرکت مطرح A24 (معروف به تولید آثار هنری و جسورانه) قصد دارد این رمان را به یک مجموعه تلویزیونی تبدیل کند و مهم تر از آن، کارگردانی پروژه بر عهده پارک چان ووک، کارگردان شهیر کره ای خواهد بود.

پارک چان ووک، با سبک بصری منحصربه فرد و داستان گویی عمیق خود در آثاری چون «اولدبوی» (Oldboy)، «بانوی انتقام» (Lady Vengeance) و «ندیمه» (The Handmaiden) شهرت جهانی دارد. حضور او به عنوان شورانر و کارگردان برخی از قسمت ها، تضمینی برای کیفیت هنری و بصری بالای سریال بود. این تیم رویایی با اضافه شدن رابرت داونی جونیور به عنوان یکی از تهیه کنندگان اجرایی و همچنین ایفاگر چهار نقش کلیدی در سریال، کامل شد. همکاری او با دان مک کلار در نگارش فیلمنامه نیز به عمق و پیچیدگی های روایی سریال افزود. این ترکیب از استعدادهای برجسته، «همدرد» را به یکی از مورد انتظارترین سریال های سال تبدیل کرده بود.

روایت پیچیده کاپیتان: جاسوسی دوگانه در مرز هویت

در قلب سریال «همدرد»، داستانی از تقابل های درونی و بیرونی نهفته است که حول محور شخصیت اصلی، «کاپیتان»، شکل می گیرد. این روایت نه تنها یک داستان جاسوسی، بلکه کاوشی عمیق در معنای هویت، وفاداری و خیانت است.

خلاصه ای از طرح داستانی سریال همدرد

سریال «همدرد» داستان کاپیتان را روایت می کند؛ یک جاسوس ویتنام شمالی که در اواخر جنگ ویتنام، به عنوان یک افسر ارشد در ارتش ویتنام جنوبی فعالیت می کند. او مجبور می شود پس از سقوط سایگون در سال ۱۹۷۵، همراه با ژنرال خود و گروهی از پناهندگان ویتنام جنوبی، به ایالات متحده فرار کند. اما سفر او به آمریکا پایان مأموریتش نیست؛ در جامعه پناهندگان ویتنامی در لس آنجلس، او همچنان به جاسوسی مخفیانه ادامه می دهد و اطلاعات را برای ویت کنگ می فرستد. این شرایط او را در موقعیتی پارادوکسیکال قرار می دهد: او هم یک پناهنده است، هم یک جاسوس، هم قهرمان از دید یک جبهه، و هم خائن از دید جبهه دیگر. کشمکش درونی کاپیتان بین وفاداری های متضاد و هویت های گوناگون، هسته مرکزی درام را تشکیل می دهد. در طول اقامت خود در آمریکا، او درگیر فعالیت های مختلفی می شود؛ از جمله همکاری به عنوان مشاور فرهنگی در تولید یک فیلم هالیوودی درباره جنگ ویتنام، که به طرزی کنایه آمیز، بازتابی از دیدگاه های متضاد درباره این جنگ است.

ساختار روایی منحصر به فرد: کاپیتان، راوی غیرقابل اعتماد

«همدرد» تنها به دلیل داستان جاسوسی خود برجسته نیست، بلکه شیوه روایت آن نیز به شدت نوآورانه است. داستان به صورت اعترافات کاپیتان روایت می شود که او در برابر یک کمیسر ویتنامی بیان می کند. این رویکرد، عنصر راوی غیرقابل اعتماد را وارد داستان می کند. مخاطب هرگز نمی تواند از صحت مطلق گفته های کاپیتان اطمینان داشته باشد و باید خود به تحلیل و تفسیر رویدادها بپردازد. این ساختار به پارک چان ووک اجازه می دهد تا با جابجایی زمان و مکان، روایت های موازی و فلش بک های استادانه، لایه های شخصیت کاپیتان و پیچیدگی های ذهنی او را آشکار کند. این شیوه روایت، تجربه ای چالش برانگیز اما به شدت جذاب را برای بیننده فراهم می آورد و او را وادار می کند تا به عمق ذهنیت یک شخصیت در حال کشمکش با هویت و وفاداری های متضاد خود بپردازد.

«همه جنگ ها دوبار اتفاق می افتند؛ یک بار در میدان نبرد، یک بار در خاطرات.»

این جمله که بارها در طول روایت کاپیتان تکرار می شود، نه تنها یکی از ایده های محوری رمان و سریال است، بلکه به زیبایی ساختار روایی اثر را نیز توصیف می کند؛ چرا که سریال به شکلی عمیق به نحوه بازسازی و تحریف خاطرات جنگ توسط افراد می پردازد و نشان می دهد چگونه وقایع از دریچه ذهن های متفاوت، رنگ و بویی تازه به خود می گیرند.

بازیگران سریال همدرد: درخشش هوآ ژوانده و گریم های رابرت داونی جونیور

یکی از نقاط قوت اصلی سریال «همدرد»، ترکیب بازیگران آن است که با مهارت و دقت ویژه ای انتخاب شده اند. این مجموعه نه تنها بستری برای درخشش استعدادهای نوظهور فراهم کرده، بلکه هنرنمایی بازیگران باتجربه را در نقش هایی چالش برانگیز به نمایش می گذارد.

شخصیت کاپیتان: بحران هویت یک دورگه

شخصیت کاپیتان، با بازی درخشان هوآ ژوانده، قلب تپنده سریال است. او فردی دورگه با مادری ویتنامی و پدری فرانسوی است که در طول زندگی خود با چالش های هویتی عمیقی روبرو بوده. این دوگانگی نژادی به او لقب «مردی با دو چهره» را بخشیده است، لقبی که نه تنها به خاستگاه نژادی او اشاره دارد، بلکه نمادی از زندگی دوگانه او به عنوان یک جاسوس است. کاپیتان بین دو ایدئولوژی متضاد گرفتار است: کمونیسم (که دوست صمیمی اش «مان» نماینده آن است) و ایدئولوژی ارتش ویتنام جنوبی (که توسط دوست دیگرش «بون» تجسم یافته). هوآ ژوانده به شیوه ای ظریف و قدرتمند، این پیچیدگی های درونی، تردیدها، طنز تلخ و جدیت پنهان در شخصیت کاپیتان را به تصویر می کشد و مخاطب را با بحران های او همراه می سازد.

نقش آفرینی های چندگانه رابرت داونی جونیور و نمادهای آمریکایی

بدون شک، یکی از جذاب ترین جنبه های سریال «همدرد»، حضور رابرت داونی جونیور در چهار نقش کلیدی و کاملاً متفاوت است. او در این سریال، چهار نماد از «نهادهای آمریکایی» را به تصویر می کشد که همگی در زندگی کاپیتان نقش ایفا می کنند:

• کلود: مأمور مرموز و کاریزماتیک سازمان سیا که راهنمای کاپیتان در دنیای جاسوسی است.
• نیکو دامیانوس: یک کارگردان مولف هالیوودی که فیلمی درباره جنگ ویتنام می سازد و شخصیت او از فرانسیس فورد کاپولا الهام گرفته شده است.
• پروفسور هامر: استاد دانشگاه و شرق شناس که در دبیرستان کاپیتان معلم او بوده و نماینده نگاه آکادمیک و گاه استعماری غرب به شرق است.
• ند گادوین: یک نماینده کنگره در کالیفرنیای جنوبی که به دنبال جلب حمایت جامعه ویتنامی-آمریکایی است.

این انتخاب خلاقانه، نه تنها عمق توانایی های بازیگری داونی جونیور را نشان می دهد، بلکه به شکلی نمادین، ذهنیت کاپیتان را نسبت به درهم تنیدگی و ماهیت چندوجهی قدرت و نفوذ آمریکا منعکس می کند. هنرنمایی های او، به خصوص بخش های بداهه پردازی اش، به هر یک از این شخصیت ها هویتی متمایز می بخشد و بر غنای کمدی سیاه و طنز موجود در سریال می افزاید.

دیگر بازیگران کلیدی و اهمیت اصالت فرهنگی

علاوه بر هوآ ژوانده و رابرت داونی جونیور، سریال «همدرد» از حضور بازیگران مستعد دیگری نیز بهره می برد. ساندرا اوه، ستاره شناخته شده سریال هایی چون «آناتومی گری» و «کشتن ایو»، در نقش خانم سوفیا موری ظاهر می شود و با اجرای متفاوت خود، لایه ای دیگر به داستان اضافه می کند. یکی از نقاط قوت پروژه «همدرد»، تعهد آن به اصالت فرهنگی است؛ بخش عمده ای از دیالوگ ها به زبان ویتنامی است و بسیاری از بازیگران و اعضای تیم تولید، ویتنامی تبار هستند.

حضور بازیگرانی چون فرد نگوین خان و دوی نگوین در نقش دوستان کاپیتان (مان و بون) و همچنین Phanxinê، فیلمساز مشهور ویتنامی در نقش سرگرد، به سریال عمق و اعتبار فرهنگی ویژه ای می بخشد. این رویکرد، نه تنها به واقعی تر شدن روایت کمک می کند، بلکه فرصتی بی سابقه برای نمایش داستان های ویتنامی به مخاطبان جهانی فراهم آورده است.

سبک کارگردانی پارک چان ووک در The Sympathizer: تلفیق بصری و روایی

پارک چان ووک، کارگردانی که شهرت او با آثار سینمایی برجسته اش نظیر «اولدبوی» (Oldboy)، «ندیمه» (The Handmaiden) و اخیراً «تصمیم به رفتن» (Decision to Leave) تثبیت شده، در «همدرد» نیز امضای هنری خود را به وضوح نشان می دهد. سبک خاص او در این سریال، نه تنها از نظر بصری خیره کننده است، بلکه به شکل هنرمندانه ای لایه های داستانی و روانشناختی شخصیت ها را آشکار می کند.

زیبایی شناسی بصری خیره کننده و جزئیات دقیق

یکی از ویژگی های بارز آثار پارک چان ووک، توجه وسواس گونه به زیبایی شناسی بصری است و «همدرد» نیز از این قاعده مستثنی نیست. او با استفاده هوشمندانه از رنگ ها، نورپردازی های دقیق و قاب بندی های منحصر به فرد، فضایی پرتعلیق، گاه غم انگیز و گاه طنزآمیز خلق می کند که به خوبی پیچیدگی های شخصیت کاپیتان و دنیای پیرامون او را منعکس می سازد. هر فریم از سریال، داستانی مستقل را روایت می کند و جزئیات بصری، نقش مهمی در پیشبرد داستان و انتقال مفاهیم پنهان ایفا می کنند. چان ووک با مهارتی مثال زدنی، بین صحنه های اکشن و دراماتیک با لحظات تأمل برانگیز فلسفی تعادل برقرار می کند و همین امر، عمق بصری و روایی اثر را افزایش می دهد.

رقص بر لبه تیغ: ترکیب ماهرانه کمدی سیاه و درام

یکی از نقاط قوت برجسته «همدرد» و همچنین سبک پارک چان ووک، توانایی او در ترکیب ژانرها، به ویژه کمدی سیاه با درام های سنگین و موضوعات تاریخی است. فیلمنامه که با همکاری دان مک کلار نوشته شده، به شکل هوشمندانه ای طنز تلخ و گاه پوچ گرایانه را در دل لحظات جدی و تراژیک جنگ و جاسوسی جای می دهد. این تلفیق ژانری، نه تنها به جذابیت سریال می افزاید، بلکه به بیننده امکان می دهد تا با دیدگاهی متفاوت به مسائل پیچیده هویت، وفاداری و خیانت نگاه کند. دیالوگ های هوشمندانه و موقعیت های کنایه آمیز، به خصوص در بخش هایی که رابرت داونی جونیور نقش آفرینی می کند، مثال های بارزی از این ترکیب ماهرانه هستند که تنش های درونی کاپیتان و absurdity (پوچی) موقعیت هایش را به خوبی نشان می دهند.

موسیقی متن و طراحی صدا: عنصری حیاتی در اتمسفر سریال

در کنار تصویرسازی و کارگردانی بی نظیر، موسیقی متن و طراحی صدا در «همدرد» نقشی حیاتی در خلق اتمسفر و غوطه وری مخاطب ایفا می کنند. اگرچه هانس زیمر، آهنگساز برجسته، در ابتدا برای این پروژه در نظر گرفته شده بود، اما در نهایت موسیقی متن سریال توسط مایکل آبز (Michael Abels) ساخته شد که با همکاری و نظارت دقیق پارک چان ووک، توانست به خوبی حس تعلیق، غم و اضطراب را منتقل کند. موسیقی سریال، نه تنها همراهی کننده صحنه هاست، بلکه خود به عنصری روایی تبدیل می شود که احساسات پنهان شخصیت ها را برجسته می کند و به عمق دراماتیک داستان می افزاید. طراحی صدای دقیق و جزئی نگرانه نیز به واقعی تر شدن محیط ها و تجربه های کاپیتان کمک شایانی می کند و مخاطب را بیش از پیش در دنیای پیچیده «همدرد» غرق می سازد.

بازتاب ها و نقدهای سریال همدرد: از تحسین جهانی تا بحث های فرهنگی

«همدرد» از زمان پخش خود در آوریل ۲۰۲۴، بازخوردهای گسترده ای از سوی منتقدان و مخاطبان دریافت کرده است. این بازخوردها نه تنها به تمجید از جنبه های هنری و فنی سریال پرداخته اند، بلکه بحث های مهمی را در زمینه فرهنگی و تاریخی به راه انداخته اند.

نظرات منتقدان جهانی و امتیازات کسب شده

به طور کلی، منتقدان جهانی به شدت از سریال «همدرد» استقبال کرده اند. این مجموعه در وب سایت های معتبری چون Rotten Tomatoes امتیاز 87% رضایت را بر اساس بیش از ۵۰ نقد کسب کرده است که نشان دهنده تحسین گسترده آن است. در Metacritic نیز، میانگین امتیاز ۸۰ از ۱۰۰ بر اساس ۳۳ نقد، گواه بر «تحسین جهانی» از این اثر است. منتقدان به طور خاص، بازی های درخشان (به ویژه هوآ ژوانده و رابرت داونی جونیور)، کارگردانی استادانه پارک چان ووک، فیلمنامه پیچیده و چالش برانگیز، و عمق داستانی و فرهنگی سریال را ستوده اند. بسیاری از آن ها «همدرد» را نه تنها یک درام جاسوسی هیجان انگیز، بلکه اثری مهم و تأمل برانگیز درباره جنگ، هویت و سیاست می دانند.

بازخوردهای جامعه ویتنامی-آمریکایی و چالش های تولید

سریال «همدرد» به دلیل موضوع خود که به جنگ ویتنام و تجربه پناهندگان ویتنامی می پردازد، در جامعه ویتنامی-آمریکایی بازتاب های ویژه ای داشت. برای نسل جوان تر، این سریال فرصتی بی نظیر برای دیده شدن داستان های ویتنامی و نمایندگی آن ها در هالیوود محسوب می شد. با این حال، نسل قدیمی تر جامعه ویتنامی-آمریکایی، به ویژه آن هایی که وفادار به دولت ویتنام جنوبی بودند، انتقاداتی را مطرح کردند. آن ها معتقد بودند که تمرکز بر شخصیت اصلی (کاپیتان) که یک جاسوس کمونیست است، به نوعی تجلیل از کمونیست ها و تحقیر دولت ویتنام جنوبی است. این بحث ها نشان دهنده حساسیت های عمیق تاریخی و سیاسی مرتبط با جنگ ویتنام است که هنوز هم در این جوامع وجود دارد.

تولید سریال نیز با چالش هایی روبرو بود. تیم سازنده در ابتدا قصد داشتند فیلم برداری را در ویتنام انجام دهند، اما به دلیل عدم دریافت مجوز از دولت کمونیست این کشور، مجبور شدند صحنه های مربوط به ویتنام را در تایلند فیلم برداری کنند. همچنین، عدم وجود ترجمه رسمی کتاب در ویتنام در زمان پخش سریال و حذف مقالات مربوط به تولید «همدرد» از روزنامه های بزرگ ویتنامی پس از پخش، نشان دهنده مسائل سانسور و کنترل اطلاعات در این کشور است.

جوایز و نامزدی های احتمالی سریال همدرد

با توجه به تحسین گسترده منتقدان و امتیازات بالای کسب شده، انتظار می رود سریال «همدرد» در فصل جوایز تلویزیونی، نامزد دریافت افتخارات متعددی شود. رابرت داونی جونیور به دلیل نقش آفرینی های چندگانه اش، یکی از مدعیان اصلی جوایز بازیگری (مانند امی و گلدن گلوب) خواهد بود. هوآ ژوانده نیز به دلیل ایفای نقش پیچیده کاپیتان شانس بالایی برای نامزدی و کسب جوایز دارد. همچنین، کارگردانی پارک چان ووک، فیلمنامه، و بخش های فنی مانند طراحی صحنه و لباس، نیز در میان نامزدهای احتمالی در دسته بندی های مختلف قرار خواهند گرفت. موفقیت های آتی این سریال در جشنواره ها می تواند جایگاه آن را به عنوان یکی از مهم ترین آثار تلویزیونی سال ۲۰۲۴ تثبیت کند و نشان از قدرت داستان گویی عمیق و جهانی اش باشد.

چرا تماشای سریال همدرد (The Sympathizer) ضروری است؟

«همدرد» صرفاً یک سریال دیگر نیست؛ این اثری است که مرزهای ژانر را درمی نوردد و تجربه ای چندوجهی را به مخاطب ارائه می دهد. اگر به دنبال سریالی هستید که هم ذهن شما را به چالش بکشد و هم از نظر بصری و روایی شما را مجذوب کند، «همدرد» انتخابی ایده آل است. در ادامه به مهم ترین دلایل تماشای این شاهکار می پردازیم:

1. داستانی منحصربه فرد و پرکشش: ترکیب هوشمندانه درام تاریخی، جاسوسی و کمدی سیاه، روایتی پیچیده و در عین حال جذاب را خلق کرده است.
2. کارگردانی استادانه پارک چان ووک: امضای هنری این کارگردان برجسته کره ای در هر فریم سریال قابل مشاهده است؛ از قاب بندی های دقیق گرفته تا ترکیب بی نظیر ژانرها.
3. بازی های فراموش نشدنی: هوآ ژوانده در نقش کاپیتان به زیبایی پیچیدگی های شخصیت را به تصویر می کشد و رابرت داونی جونیور با ایفای چهار نقش متفاوت، قدرت بازیگری خود را به رخ می کشد.
4. عمق فرهنگی و تاریخی: سریال نگاهی تازه و کمتر دیده شده به جنگ ویتنام و پیامدهای آن از زاویه دید یک جاسوس دوگانه ارائه می دهد.
5. چالش برانگیز و تأمل برانگیز: «همدرد» پرسش هایی عمیق درباره هویت، وفاداری، خیانت، و دوگانگی های وجودی انسان مطرح می کند که پس از تماشا نیز ذهن بیننده را درگیر نگه می دارد.
6. پتانسیل برای فصل دوم: با توجه به وجود دنباله رمان با نام «The Committed»، امیدها برای ادامه داستان کاپیتان در فصل های بعدی سریال وجود دارد.

این سریال نه تنها سرگرم کننده است، بلکه اثری است که شما را به فکر فرو می برد و دیدگاه های جدیدی را پیش رویتان قرار می دهد.

سریال های مشابه همدرد که ارزش تماشا دارند

اگر از تماشای «همدرد» لذت برده اید و به دنبال آثار مشابهی با پیچیدگی های جاسوسی، درام تاریخی یا کمدی سیاه هستید، لیست زیر می تواند راهنمای خوبی باشد:

• Slow Horses (اسب های آرام): این سریال درام جاسوسی بریتانیایی با طنز سیاه و شخصیت های پیچیده، داستان گروهی از مأموران MI5 را روایت می کند که به دلیل اشتباهاتشان به بخش «اسب های آرام» منتقل شده اند. مانند «همدرد»، این سریال نیز به عمق روانشناختی شخصیت ها و فضای ناامیدکننده دنیای جاسوسی می پردازد.
• The Americans (آمریکایی ها): این درام جاسوسی تحسین شده، زندگی دو جاسوس K.G.B را در حومه شهر واشنگتن دی سی در دوران جنگ سرد به تصویر می کشد. «آمریکایی ها» مانند «همدرد» بر چالش های هویتی، زندگی دوگانه، و کشمکش های وفاداری تمرکز دارد.
• Suspicion (سوءظن): این تریلر جاسوسی، با توطئه های پیچیده و تلاش شخصیت ها برای اثبات بی گناهی خود در پی یک آدم ربایی، فضایی پرتعلیق و معمایی شبیه به جنبه های جاسوسی «همدرد» را ارائه می دهد.
• Homeland (میهن): اگر به جنبه های تریلر جاسوسی و تعقیب و گریز علاقه دارید، «میهن» با محوریت یک مأمور CIA و چالش های پیچیده اش در مبارزه با تروریسم، می تواند گزینه مناسبی باشد.
• Fauda (فائودا): یک سریال اکشن-جاسوسی اسرائیلی که به عملیات های مخفیانه واحدی از نیروهای ویژه اسرائیل می پردازد. این سریال نیز مانند «همدرد»، نگاهی نزدیک به زندگی و تصمیمات دشوار جاسوسان دارد.

هر یک از این سریال ها به نوعی شباهت هایی با «همدرد» دارند، چه در زمینه ژانر جاسوسی، چه در عمق شخصیت پردازی و چه در پرداختن به مسائل اخلاقی و هویتی در دنیای پیچیده عملیات های مخفیانه.

نتیجه گیری

سریال «همدرد» فراتر از یک درام جاسوسی صرف است؛ این اثری چندلایه، هنرمندانه و مهم است که به طور عمیقی به پیامدهای جنگ، بحران هویت و ماهیت پیچیده وفاداری می پردازد. با کارگردانی درخشان پارک چان ووک، بازی های فراموش نشدنی هوآ ژوانده و رابرت داونی جونیور، و اقتباس هوشمندانه از رمانی برنده جایزه پولیتزر، «همدرد» تجربه تماشایی منحصر به فردی را ارائه می دهد. این سریال با تلفیق بی نظیر ژانرها، از درام تاریخی تا کمدی سیاه، و پرداختن به مسائل عمیق انسانی، مخاطب را به تأمل وا می دارد. تماشای «همدرد» نه تنها برای علاقه مندان به سینمای هنری و داستان های جاسوسی توصیه می شود، بلکه برای هر کسی که به دنبال اثری با عمق فرهنگی و فلسفی است، ضروری به شمار می رود. این سریال بدون شک یکی از ماندگارترین و تأثیرگذارترین آثار تلویزیونی سال های اخیر خواهد بود.