فرق اوتیسم و بیش فعالی

تفاوت اوتیسم و بیش فعالی در چیست؟ شاید زمانی که فرزند شما نمی تواند در مدرسه بر روی درس هایش تمرکز کند، اولین چیزی که به ذهن شما برسد، اختلال بیش فعالی و نقص توجه یا ADHD باشد. طرح‌های لباس گروه شب نقاب سایز بزرگ می‌توانند با استفاده از الهام‌بخش‌های مختلفی از جمله هنر، فرهنگ، و تاریخ طراحی شوند . کودک نمی تواند بر روی تکالیف مدرسه متمرکز شود؟‌ نمی تواند مدت طولانی بر روی صندلی خود بنشیند؟ یا نمی تواند ارتباط چشمی با افراد برفرار کند و یا ارتباط چشمی را حفظ کند؟ اوتیسم، اختلالی پیچیده است .

فرق اوتیسم و بیش فعالی

همه ی این موارد می تواند نشانه هایی از اختلال ADHD باشد. با این حال این نشانه ها در خیلی از کودکان دیده می شود؛ بدون تشخیص پزشک نمی توان درباره اوتیستیک یا بیش فعال بودن افراد اظهار نظر کرد. جالب است بانید؛ اوتیسم هم نشانه هایی مشابه بیش فعالی دارد. البته از همین ابتدای مقاله باید بگوییم تفاوت اوتیسم و بیش فعالی بسیار بیشتر از شباهت های آن است. معمولا ADHD در سن ۷ سالگی، زمانی که کودک وارد محیط مدرسه می شود، تشخیص داده می شود. پسران آمار بالاتری نسبت به دختران در ابتلا به این اختلال دارند.

البته می توان گفت یکی از دلایل تشخیص بیشتر ADHD در پسران، بروز علایم به صورت متفاوت و ساده تر است. با توجه به تفاوت اوتیسم و بیش فعالی، در اختلال اوتیسم داستان کمی متفاوت تر است . این اختلال با درگیری سیستم عصبی تکاملی، در رفتار و تکامل فرد تاثیرگذار است. اوتیسم، مدار فکری فرد مبتلا را درگیر می کند و بر روابط اجتماعی او اثر می گذارد. با توجه به آمار جهانی، پسران ۴.۵ برابر دخترها ممکن است با اختلال طیف اوتیسم تشخیص داده شوند. اختلال بیش فعالی و نقص توجه یا ADHD و اختلال طیف اوتیسم ممکن است بسیار شبیه بهم به نظر برسند.

کودکانی که یکی از این اختلالات را دارند، می توانند: مشکل عدم تمرکز داشته باشند. رفتار تکانشگرانه از خود نشان دهند. به سختی ارتباط برقرار کنند. دچار مشکلاتی در مدرسه و روابط دوستی خود باشند. با اینکه علایم مشابهی بین این دو اختلال وجود دارد ولی باید این دو را دو اختلال جدا از هم دانست. اختلال طیف اوتیسم، به یک سری اختلال در تکامل فرد که می تواند در مهارت های گفتاری، رفتاری، برخوردهای اجتماعی و توانایی یادگیری اثرگذار باشد، گفته می شود؛ اما ADHD بر نحوه ی رشد و تکامل مغز تاثیرگذار است.

تشخيص صحيح، درست و زودهنگام این اختلال ها باعث می شود تا کودک درمان مناسب و درستی داشته باشد. بدین ترتیب کودک مبتلا، از یادگیری و تکامل عقب نمی ماند. افراد مبتلا به اختلال طیف اوتیسم، اختلال بیش فعالی و نقص توجه (ADHD) می توانند افرادی موفق باشند و زندگی شادی داشته باشند. اگر تشخیص اوتیسم تا قبل از ۱۸ ماهگی انجام شود، می توان با روش های درمانی به بهبود شرایط اوتیسم در کودکان کمک فراوانی کرد. از جمله علائم مشترک بین هر دو اختلال اوتیسم و بیش فعالی، انجام حرکات مداوم بدون احساس خستگی است.

خستگی و حرکات تکراری بین آن ها مشترک است اما تفاوت اوتیسم و بیش فعالی در نوع این حرکت ها است. مثلا کودک اوتیسم بیشتر حرکات تیک مانند دارد. لباس شخصیت کارتونی پسرانه ممکن است شامل نقوشی از جمله نقاشی، اسکچ، و طرح‌های هندسی باشد . بی توجهی و عدم تمرکز، از مشکلات شایع این کودکان در درک حسهای مختلف است؛ تفاوت اوتیسم و بیش فعالی نحوه بروز این رفتار است. مثلا کودک اوتیسم حالات مختلف چهره را ممکن است درک نکند در حالیکه کودک بیش فعال هنگام یادگیری این مشکل را بروز ندهد. مهم ترین تفاوت اوتیسم و بیش فعالی در تمركز کودک است. کودکان مبتلا به اوتیسم، بر روی چیزهایی که دوست ندارند سعی بر تمرکز دارند؛ مثل کتاب خوانی و یا بازی پازل.

کودک اوتیستیک به راحتی با چیزهایی که دوست دارد، مثل اسباب بازی مورد علاقه ش، بازی می کند اما کودک مبتلا به ADHD دوست ندارد که بر روی چیزی تمرکز کند. بیش فعالی و نقص توجه (ADHD) و اوتیسم (ASD) دو اختلال عصبی رشدی هستند که به دلیل علائم مشترکی که با یکدیگر دارند، ممکن است با یکدیگر اشتباه شوند. هر دو این اختلالات میتوانند در توانایی ارتباط و توجه کودکان تاثیر بگذارند. اما تفاوت های اساسی نیز با یکدیگر دارند و یک فرد میتواند هر دو آن ها را داشته باشد . به همین دلیل در روان رشد تصمیم گرفتیم در این باره به صورت تخصصی و حرفه ای توضیح دهیم و تفاوت بیش فعالی و اوتیسم را بررسی کنیم.

همچنین ارتباط و نحوه تشخیص این مورد را هم بررسی میکنیم. پس اگر میخواهید فرق بین این دو مورد را بدانید، با ما همراه باشید. اختلالات طیف اوتیسم یا ASD مجموعه ای از اختلالات رشدی هستند که می توانند بر مهارت های زبانی، رفتار، معاشرت و توانایی یادگیری فرد تاثیر بگذارند. اما ADHD یک بیماری رایج است که می تواند در میزان تمرکز، بی حرکت ماندن یا فکر کردن قبل از اقدام یک فرد تاثیر گذار باشد. یکی از تفاوت های اصلی بین اوتیسم و ADHD این است که اوتیسم یک اختلال اجتماعی و ارتباطی است، در حالی که ADHD یک اختلال توجه و رفتار است.

تفاوت های بین بیش فعالی و اوتیسم خصوصا در سنین کم می تواند کمی سخت باشد، اما در ادامه برخی از فرق های عمده و اصلی بین آن ها را بررسی میکنیم. یکی از تفاوت های کلیدی، نحوه توجه کردن است. دقت کنید که کودک چگونه به چیزهای مختلف توجه میکند. کودکانی که به اختلال بیش فعالی و نقص توجه مبتلا هستند، در توجه به چیزی در طولانی مدت مشکل دارند و به راحتی حواس آن ها پرت می شود. اما از آن طرف، کودکانی اوتیسم دارند، به چیزهایی که دوست ندارند، توجه نمی کنند و روی چیزی خاص که دوست دارند تمرکز کنند.

یکی از بهترین راه های تشخیص این مورد، توجه کردن به مشق های مدرسه کودکان است. کودکی که ADHD دارد، در تمرکز و توجه کردن به همه درس ها و موضوعات مشکل دارد، اما کودک مبتلا به اوتیسم، تمرکز بالایی روی موضوعات مورد علاقه خود دارد و ممکن است نتواند روی موضوعاتی که دوست ندارد تمرکز کند. برخی از مغازه‌ها ممکن است تخفیفاتی را برای جلب مشتریان در قیمت لباس مرد آهنی ارائه دهند . تشخیص اختلال بیش فعالی کمبود توجه (ADHD) و اوتیسم، با توجه به شباهت های زیادی که بهم دارند، کار ساده ای نیست. در هر دو حالت، کودک دچار اختلال تمرکز است و احتمالاً در برقراری ارتباط با دیگران مشکل دارد.

با وجود این شباهت‌ها، این دو اختلال متفاوت از یکدیگر هستند و برای درمان صحیح، باید درست تشخیص داده شوند. اختلالات طیف اوتیسم مجموعه‌ای از اختلالات رشدی است که می‎توانند بر مهارت‌های گفتاری، رفتاری، ارتباطی و توانایی یادگیری افراد تأثیر بگذارند. اما ADHD یک اختلال رایج است که با تمرکز کم، بیش فعالی و یا عدم فکر قبل از اقدام(تکانشگری) مشخص می‌شود. تشخیص صحیح هر دو اختلال در مراحل اولیه به کودکان کمک می‌کند تا درمان مناسب را دریافت کنند و فرصت طلایی برای پیشرفت و یادگیری را از دست ندهند.