عدالت و توسعه در دولت جدید

به عنوان مثال ، بله و خیر ، آنها نمی توانند با هم باشند. یا از نظر محتوا و وسعت در جهان امکانات ، غیرقابل تصور است که پدیده ای هم محتوا و هم وسعت داشته باشد یا محتوا و وسعت نداشته باشد. در واقع ، اینها استدلال هایی است که با ذات طبیعت مطابقت دارد ، در غیر این صورت در قلمرو ممکن نخواهد بود ، اما با توجه به این دیدگاه ، چه از نظر سیاسی و چه از نظر اقتصادی ، چهار مورد اتفاق می افتد:

اولاً ، عدالت و توسعه وجود ندارد

ثانیاً ، عدالت بله است ، اما توسعه ای وجود ندارد.

سوم ، توسعه ، بله ، اما عدالت نیست

و چهارم ، عدالت و توسعه

گاهی شنیده می شود که اگر عدالت وجود داشته باشد ، آن را مانع توسعه می دانند ، یا اگر توسعه را می خواهیم ، نمی توانیم عدالت داشته باشیم. یا برخی تخفیف می دهند و می گویند ابتدا باید توسعه انجام شود و سپس عدالت رعایت شود.

برخی دیگر از عدالت باریک و تاریک استقبال می کنند زیرا در فقر و بدبختی برابری را حفظ می کنند.

همچنین برای هر کدام نمونه هایی وجود دارد. ما کشورهایی داریم که تا آنجا که ممکن است پیشرفت کرده اند و برای بسیاری از مردم عدالت قائل شده اند ، اما تفاوت های زیادی بین آنها وجود دارد. یک مثال ایالات متحده است ، جایی که توسعه ابتدا رخ می دهد ، اما تبعیض به اندازه ای که همه می دانند ، به ویژه افراد رنگین پوست ، گسترده است. کشورهای دیگری هستند که عدالت و توسعه در آنها وجود ندارد و هنوز به ثروت داخلی متکی هستند و عدالت وجود ندارد. ثروت تعداد کمی از مردم بیش از 90 درصد جامعه را تشکیل می دهد. تفاوت بین کشورهای توسعه یافته و ناعادلانه در این است که در کشورهای توسعه یافته افراد ثروتمند حداقل بخشی از ثروت خود را صرف توسعه می کنند. اما در کشورهای در حال توسعه ، ثروت در دست چند مستأجر جمع آوری شده و برای مقاصد شخصی ، قبیله ای و تجاری پرداخت می شود. آنها اغلب دولت را گروگان می گیرند و ثروت خود را در کشورهای دیگر سرمایه گذاری می کنند. در هر دو کشور ، برخی از افراد ثروتمند نمی دانند چه کار کنند ، آنها کنترل سیاست ملی و جهانی را در دست دارند و برخی دیگر در بدبختی زندگی می کنند و فقط می گویند که فقرا باید از بین بروند.

دولت جدید ایران امیدوار است که بر عدالت و توسعه تمرکز کند. و با توجه به قدرتهای محلی برای بازگرداندن قدرت اقتصادی ایران و ایجاد زمینه ای برای ورود کشور به توسعه پایدار. تقویت پول ملی ، مالیات شدید ، ترویج صادرات ، تعیین مزایای نسبی ، تثبیت قیمت ها و دستیابی به عدالت با توسعه.