سازندگان این جایزه از تلاش خود برای متحد کردن همه افراد جامعه استفاده می کنند و با وجود اینکه سال هاست در را می زنند، اما در قلب آنها یک جامعه خوب مانند یک کشور است. آدم ها هم شکل، هم قد و هم وزن هستند. با لباس فرم. با یک رنگ و یک نظر و یک لهجه. اما چنین جامعه ای حتی در رویا هم تشکیل نمی شود. در کره شمالی، اگرچه بیشتر مردم از نظر ظاهری متفاوت نیستند، اما هر فردی دنیایی متفاوت و رنگارنگ دارد که رهبر را در روز موعود آشتی می دهد.
اما آنهایی که نمی‌خواهند 88 را فراموش کنند و همچنان می‌خواهند از آن حادثه پول دربیاورند و کسب و کارشان را پیش ببرند، نمی‌دانند که اگر مستی پیدا می‌شوند باید ابتدا به پرونده این آقایان رسیدگی کنند. . اگر آشفتگی و هرج و مرج باشد، شورش ها معجزه هزاره سوم است، زمانی که این اشراف زاده ها برای شعارهای پوپولیستی خود سر خود را خواهند شکست. همان نوری که بزرگان این کلیسا آن را مطیع خدا می دانند. همان پدیده ای که خدای پیغمبر و امام زمان (عج) برای به کار انداختن آن گرفتند. دردش همین است که روزنامه نگاران، هنرمندان، روشنفکران و همه جوانان این سرزمین با هزار اتهام مشکل دارند تا بتواند پروژه علمی تخیلی خود را پیش ببرد. آنهایی که به شما احترام نمی گذارند، به بهترین ها رسیدگی می کنند و به هیچ کس و هیچ چیز احترام نمی گذارند. وقتی صحبت از عذرخواهی و توبه می شود، چرا قاتل معجزه آسای هزاره سوم و کسانی که زیر نظر او کار می کردند کاخ را ترک کردند؟ چرا از مردم و نمایندگان مردم عذرخواهی نمی کنید؟ اگر در کنگره ششم وزیر خاصی به توصیه پزشک باید برای امضای نامه ای به رهبر انقلاب محاکمه شود، چرا بهروز افخمی را محاکمه نکنیم؟ چرا کسی توضیح نامه و امضا را از بهروز افخمی نپرسید؟ بله، اگر تصمیم به مستی گرفتند، باید افراد زیادی در شهر دستگیر شوند.
من نمی گویم از فردا به طور کامل از افخمی سؤال کنید که چرا آن نامه را امضا کرده است، اما چیزی که می گویم این است که وقتی به راحتی از او عبور می کنید و او را به عنوان یک نظریه پرداز می پذیرید، این وزیر نگران نباشید آن وزیر شود اگر افخمی را بخشیده اید، چشمانتان را روی امضای بندگان خدا ببندید و بگذارید کارشان را بکنند.
آشتی و هماهنگی و یگانگی و این واژه ها معنا دارند. اگر باز هم حادثه 88 را فراموش نکردید و به هر بهانه ای این و آن را تکان دادید، مدعی شوید که باید از نیروهای انقلابی و ملت برای توسعه دوباره این سرزمین استفاده کنید. خاکستر خاکستر می شود و بشقاب بشقاب می شود. تنها فرقش اینه که آش الان خیلی شوره و مردم میتونن آش رو با جاش بفهمن و بفرستن به جای درست و حالمون رو برای همیشه خوب کنن. پس مراقب باشید که به خود و دیگران آسیب نرسانید.
مهمترین شعار دکتر این است که شما نمی توانید یک کشور را با جنگ اداره کنید. الحق و انصاف شروع به طرح دعوی و حتی آماده شدن برای دعوا نکرده اند. او برخلاف اسلاف خود از دولت قبل از خود انتقاد نمی کرد. گذشته سیاسی رقبای او کم نشده است. تا به امروز، او به قول خود وفادار مانده است که به دنبال جنجال و تبعیض نیست. پس بهتر است جنگ شروع نشود. به قول میدانی ها: شما می توانید جنگ را شروع کنید، اما مطمئن باشید که با شما تمام نمی شود.