این سیارک در دهه 1990 پس از ادعای بسیاری از جمله بیل کلینتون که ادعا کردند شواهدی از حیات در مریخ وجود دارد، چیزی جز سنگ و آب نشان نداد.
این قطعه سنگ 4 میلیارد ساله که در سال 1984 در قطب جنوب کشف شد، پس از اینکه دانشمندان ناسا در سال 1996 گفتند حاوی فسیل های میکروسکوپی باکتری است، خبرساز شد.
ادعای آنها کلینتون را بر آن داشت تا یک کنفرانس مطبوعاتی فوری تلویزیونی در مورد این کشف برگزار کند، که به گفته او می تواند بینش قابل توجهی از جهان ما ارائه دهد. او گفت: «پیامدها به همان اندازه گسترده و الهامبخش هستند که میتوان تصور کرد. این کشف، همانطور که به برخی از سوالات قدیمی ما پاسخ می دهد، ممکن است به سوالات دیگری نیز پاسخ دهد که ممکن است مهمتر باشند.
بیل کلینتون از این ادعاها برای جمع آوری بودجه اضافی برای برنامه فضایی ایالات متحده استفاده کرد. اما حتی در آن زمان، برخی از دانشمندان نسبت به یافته های ناسا تردید داشتند و می خواستند تحقیقات بیشتری انجام دهند. اکنون پس از دهه ها مطالعه دقیق این سنگ چهار پوندی، به نتایج چشمگیری دست یافته اند.
در این مطالعه جدید، محققان مؤسسه علوم کارنگی در واشنگتن، نمونههای کوچکی از سیارکها را بررسی کردند و دریافتند که ترکیبات غنی از کربن در واقع نتیجه جریان نمک و آب نمک روی آنها هستند. عمر باتری طولانی. .
محققان کشف کردهاند که سنگها در طول فصل مرطوب و منشأ مریخ به دلیل دو برخوردی که در نزدیکی سنگ رخ داده و باعث گرم شدن سیاره و اطراف آن شدهاند، به وجود آمدهاند. برخورد سوم باعث پرتاب آن به فضا شد که در نهایت روی زمین فرود آمد و در سال 1984 در قطب جنوب کشف شد.
جامعه علمی مدتهاست که اولین یافتههای ناسا را زیر سوال برده است و نشان میدهد که هر چیزی غیر از نشانههای حیات این ترکیبات آلی را تشکیل داده است.
در این مطالعه جدید، محققان از تکنیکهای جدیدی برای تجزیه و تحلیل کانیهای موجود در سیارکها استفاده کردند و دریافتند که آنها با کانیهای سرپانتین مانند مرتبط هستند. این ماده معدنی به رنگ سبز تیره است که گاهی شبیه پوست مار است و با محیط زمانی مرطوب همراه است. همانطور که در بالا ذکر شد، مریخ در ابتدا چنین شرایطی را در زمان شکل گیری خود داشت.
میلیاردها سال پیش، آبهای زیرزمینی مریخ در حین حرکت در شکافهای سنگها، فضاهای کربنی کوچکی را تشکیل دادند، چیزی که برخی از دانشمندان را برای چندین دهه هدایت کرد. 1990 اعتقاد بر این بود که شواهدی از حیات در مریخ باستانی وجود دارد.
به گفته آنها، همین فرآیند (حرکت آب از طریق شکاف ها) می تواند در زمین رخ دهد و ممکن است به توضیح حضور متان در جو مریخ کمک کند.
یکی از فرآیندهای احتمالی در ابتدای مریخ، سرپانتینهسازی است که زمانی اتفاق میافتد که سنگهای آتشفشانی غنی از آهن یا منیزیم با آب جاری برخورد میکنند. این امر ماهیت معدنی آنها را تغییر می دهد و باعث تولید هیدروژن در سنگ می شود.
روش دیگری که می تواند چنین فرآیندی را ایجاد کند دی اکسید کربن است که در نتیجه واکنش سنگ با اسید حاوی دی اکسید کربن محلول رخ می دهد.
ترکیب آلی کشف شده توسط ناسا در سال 1996 ممکن است زمانی تولید شده باشد که آتشفشان مریخ با آب نمکی که بر روی سنگ جریان دارد واکنش نشان داده باشد.
اندرو استیل، محقق ارشد این پژوهش، می گوید: «پیشرفت های فناوری به ما کمک کرده است تا به نتایج جدیدی دست یابیم.
او گفت که او و تیمش که شامل دانشمندان آمریکایی، آلمانی و بریتانیایی میشود، میخواستند بفهمند واقعاً چه اتفاقی افتاده است، که یک کشف هیجانانگیز از مریخ بود، و قصد انکار این کشف را نداشتند.
به گفته استیل، تنها راه برای تعیین اینکه آیا مریخ تا به حال حیات میکروبی داشته است، آوردن نمونه های مریخ به زمین و تجزیه و تحلیل آنها است.
فضاپیمای Endurance Rover ناسا نیز برای ماموریتی مشابه به مریخ فرستاده شده است. این ماموریت دو هدف دارد. اولین هدف تحقیقات علمی برای شناخت محیط مریخ در گذشته و حال و همچنین آداب و رسوم آن است. دلیل دوم جمع آوری نمونه هایی از مریخ به زمین است. یکی دیگر از ماموریت های برنامه ریزی شده برای سال 2026، بازگرداندن لوله های آزمایش جمع آوری شده توسط فضانوردان “استقامت” به زمین برای بررسی جامع تر است.
اسکله “Tide” که “استقامت” در آن فرود آمد، 28 مایل (45 کیلومتر) طول دارد و حاوی رسوبات یک رودخانه خشک قدیمی است. دانشمندان بر این باورند که 3.5 میلیارد سال پیش، دهانه جزر و مدی محل یک دریاچه بزرگ با دلتا بوده است. آنها معتقدند حتی اگر آب دریاچه برای مدت طولانی خشک شده باشد، ممکن است نشانه هایی از زندگی گذشته در جایی در گودال یا دیوار وجود داشته باشد.
فضاپیمای «استقامت» که توسط دانشمندان و مهندسان این سازمان فضایی به عنوان پیشرفته ترین فضاپیمای ناسا شناخته می شود، دارای طیف وسیعی از تجهیزات علمی برای تکمیل مأموریت های علمی است که همگی پیشرفته ترین تجهیزات ناسا برای کاوش در سیارات هستند. مجموعه ای از ابزارهای علمی مانند رادار نفوذ طیف برای مطالعه ترکیبات زمین، دوربین های مختلف برای ثبت تصاویر پانوراما و بستن سطح مریخ با “استقامت”.
چین و ژاپن همچنین قصد دارند در دهه های آینده از سیاره سرخ بازدید کنند و نمونه های سنگ مریخ را برای مطالعه به زمین بازگردانند.
این سنگ کوچک که در 27 دسامبر 1984 توسط گروهی از سیارک های آمریکایی در قطب جنوب کشف شد، یکی از سنگ های مورد مطالعه در جهان است. این سنگ کوچک خاکستری مایل به سبز Allan Hills 84001 نامیده می شود زیرا این سیارک توسط تیم سیارکی در 27 دسامبر 1984 در منطقه ای به همین نام در قطب جنوب کشف شد.
دو دانشمند درگیر در یک مطالعه بزرگ ناسا با یافتههای اخیر مخالف هستند و آنها را “ناامیدکننده” توصیف میکنند: کتی توماس کپرتا و سیمون کلمت، ستارهشناسان ناسا در مرکز فضایی جانسون در هیوستون. مشاهدات 1996
46