نگرانی اصلی این است که پول حاصل از تملک سهام توسط مردم به جای زیرساخت های کلان صرف اجرا شود. قرار است کمیته هزینه ها همین شکاف را برطرف کند اما آیا این اتفاق می افتد؟
به گزارش سلام آنلاین دنیای اقتصاد وی در ادامه نوشت: همانطور که می دانید مدتی پیش 10 درصد از سهام پرسپولیس و استقلال در فرابورس عرضه شد و درآمد حاصل از آن به دست سرخابی ها رفت و بر این اساس حدود 350 میلیارد تومان. هزینه می شود و به نظر می رسد حتی با حضور رئیس سازمان خصوصی سازی «کمیته هزینه ها» به همین منظور تشکیل شده است که نگرانی اصلی این است که پول حاصل از تملک سهام توسط مردم صرف دویدن شود. زیرساخت های بزرگ اما آیا این اتفاق افتاد؟ ما مطمئن نیستیم.
حداقل یک مورد گزارش شده است که پرسپولیس از طریق فروش سهام آنتونی استوکس، بازیکن سابق این باشگاه را خریداری کرده است. از این رو بازیکنی که اصل خرید نوع حضور و کیفیت قراردادش با پرسپولیس را دارد، “اشتباه فاحش” سرمربی قبلی باشگاه است که حالا مستقیما از پول مردم ادعای خود را پس می گیرد. بازیکنی که 150 هزار دلار می گرفت حالا 100 هزار دلار دیگر می گیرد و همه اینها در حالی است که مجموع دقایق حضورش در زمین برای پرسپولیس نزدیک به 100 دقیقه است! گفته می شود پول سایر طلبکاران پرسپولیس مانند محمدحسین کنعانی زادگان، محمد انصاری و … از یک جا پرداخت می شود.
تا اینجای کار می توان گفت بالاخره بدهی های قدیمی تسویه شده و هزینه فروش سهام در این مورد منصفانه است اما بیم آن می رود که پرسپولیس و استقلال از این ارزها حمایت کنند.در بازار نقل و انتقالات حکمرانی کنند. حالا پرسپولیس که تا چندی پیش دچار بحران دوقطبی بود، شروع قدرتمندی در نقل و انتقالات داشت و بازیکنان کوچک زیادی را جذب کرد. گزارش های روزنامه ورزشی حاکی از آن است که قرارداد علیرضا بیرانوند برای فصل اول در پرسپولیس 12 میلیارد تومان است که رقم بسیار بالایی است. اگر این اطلاعات صحت داشته باشد و آن را مبنا قرار دهیم، می توان گفت که برای خریدهای باقیمانده همان حقوق در نظر گرفته شده است. بعید است مدیران پرسپولیس بدون انتظار پولی از فروش سهام، چنین هزینه های ویژه ای کرده باشند.
فروش 10 درصد باشگاه و گذاشتن پول در جیب برخی بازیکنان، رویکرد زشتی است. چیزی که فقط تورم کاذب ایجاد می کند و بیش از هر زمان دیگری بازار را آشفته می کند. ریختن سهام به حساب پرسپولیس و استقلال موقعیت جذابی است. جایی که می توان از پول برای ساخت و سازها، ساخت زمین های تمرین و کار در فوتبال محلی استفاده کرد و سرمایه باشگاه را دو برابر کرد، می توان از آن برای بمب گذاری در نقل و انتقالات و جذب هواداران در کوتاه مدت استفاده کرد. امیدواریم میمون ها لحظه ای در دام سرگرمی نیفتند. اگر سالی 10 درصد از سهام پرسپولیس و استقلال را می فروختند و یک فصل با آن باشگاه را مدیریت می کردند، واویلاست بود. مثل این است که کلیه هایش را بفروشد و با آن غذا بخورد. “فردا چطور؟”
انتهای پیام/