خودروی به نام فرزند برای مهریه توقیف میشود؟
بله، خودرویی که به نام فرزند (چه صغیر و چه کبیر) ثبت شده است، در شرایط خاص و با اثبات اینکه انتقال آن به قصد فرار از پرداخت مهریه صورت گرفته، قابل توقیف است. در حالت عادی اموال فرزند مستقل از والدین او محسوب می شود و نمی توان آن را بابت بدهی پدر توقیف کرد، اما استثنای مهم در این زمینه، اثبات
معامله به قصد فرار از دین
یا صوری بودن معامله است که در صورت تأیید دادگاه، منجر به ابطال انتقال و امکان توقیف خودرو برای مهریه خواهد شد.
مسئله توقیف خودرو یا هر مال دیگری که از سوی زوج به نام فرزندانش منتقل شده، یکی از چالش برانگیزترین موضوعات در دعاوی مهریه است. با توجه به افزایش موارد انتقال اموال به نام نزدیکان با هدف گریز از تعهدات مالی، دستگاه قضایی حساسیت ویژه ای نسبت به این نوع معاملات دارد. برای زوجه، آگاهی از این سازوکارهای حقوقی و نحوه اثبات سوءنیت زوج، کلید احقاق حق مهریه است. از سوی دیگر، زوجین نیز باید بدانند که انتقال قانونی اموال با هدف فرار از دین، می تواند تبعات حقوقی و حتی کیفری جدی به دنبال داشته باشد. این مقاله با هدف تبیین دقیق ابعاد حقوقی این موضوع، شامل شرایط، دلایل اثبات و پیامدهای حقوقی آن برای هر دو گروه فرزندان صغیر و کبیر، تدوین شده است تا راهنمایی جامع برای تمامی ذی نفعان و علاقه مندان به مسائل حقوقی باشد.
اصول کلی مهریه و حقوق زوجه در مطالبه آن
پیش از ورود به جزئیات توقیف اموال، لازم است نگاهی به ماهیت مهریه و حقوق زوجه در مطالبه آن داشته باشیم. مهریه، مالی است که مرد در عقد ازدواج به عنوان پشتوانه مالی و تضمین حقوق زن، به او تعهد می کند. این حق با جاری شدن صیغه عقد نکاح، برای زوجه ایجاد می شود و او می تواند در هر زمان آن را مطالبه کند.
مهریه چیست؟
مهریه بر اساس قانون مدنی ایران، مالی است که به موجب عقد ازدواج، مرد ملزم به پرداخت آن به زن می شود. این مال می تواند عین معین، منفعت، یا تعهد مالی باشد. انواع مهریه از نظر زمان پرداخت به دو دسته اصلی تقسیم می شوند:
- مهریه عندالمطالبه: به محض انعقاد عقد، زن حق مطالبه آن را دارد و مرد مکلف به پرداخت آن است، مگر اینکه اعسار او اثبات شود.
- مهریه عندالاستطاعه: پرداخت مهریه منوط به توانایی مالی مرد است و زوجه باید استطاعت مالی زوج را اثبات کند.
حقوق زوجه در مطالبه مهریه
مطالبه مهریه از سوی زوجه، از راه های مختلفی امکان پذیر است که هر کدام رویه ها و مراحل خاص خود را دارند:
- اجرای مهریه از طریق اداره ثبت اسناد و املاک: اگر مهریه در سند رسمی ازدواج قید شده باشد، زوجه می تواند با مراجعه به دفترخانه ای که عقد در آن جاری شده، تقاضای صدور اجرائیه ثبتی کند. در این روش، اگر زوج مالی داشته باشد، اداره ثبت می تواند اقدام به توقیف آن نماید. مزیت این روش، سرعت و عدم نیاز به دادرسی قضایی اولیه است.
- مطالبه مهریه از طریق دادگاه خانواده: در صورتی که امکان مطالبه از طریق ثبت وجود نداشته باشد یا زوجه ترجیح دهد، می تواند با تقدیم دادخواست به دادگاه خانواده، مهریه خود را مطالبه کند. در این روش، پس از صدور حکم قطعی، زوجه می تواند با معرفی اموال زوج، از دادگاه درخواست توقیف و فروش آن ها را داشته باشد.
حق توقیف اموال زوج (اعم از منقول و غیرمنقول) یکی از مهمترین ضمانت های اجرایی برای وصول مهریه است. این اموال شامل هرگونه دارایی مانند حساب بانکی، ملک، خودرو، سهام، حقوق و مزایا و حتی وجوه نقد می شود، مشروط بر اینکه جزء مستثنیات دین نباشند.
وضعیت حقوقی خودرو به نام فرزند: صغیر یا کبیر؟
یکی از ابهامات اساسی در موضوع توقیف خودروی به نام فرزند برای مهریه، تمایز قائل شدن بین مالکیت فرزند صغیر (غیربالغ) و فرزند کبیر (بالغ) است. این تفاوت در سن، تأثیر شگرفی بر شرایط حقوقی معامله و امکان اثبات صوری بودن آن دارد.
مالکیت فرزندان بر اموال
بر اساس قوانین ایران، فرزندان چه صغیر و چه کبیر، می توانند مالک اموال باشند. اما نحوه اعمال این مالکیت و شرایط قانونی آن متفاوت است.
آیا فرزند صغیر (زیر ۱۸ سال) می تواند مالک خودرو باشد؟
فرزند صغیر فاقد اهلیت قانونی برای انجام معامله به صورت مستقل است. به همین دلیل، هرگونه نقل و انتقال مالی به نام او باید توسط ولی قهری (پدر و جد پدری) یا قیم قانونی او صورت گیرد. در این معاملات، رعایت
غبطه و مصلحت صغیر
الزامی است. به این معنا که ولی یا قیم باید عملی را انجام دهد که به نفع صغیر باشد و نه به ضرر او. اگر ثابت شود که انتقال خودرو به نام صغیر، به مصلحت او نبوده و صرفاً برای فرار از دین ولی انجام شده، این معامله می تواند باطل اعلام شود.
آیا فرزند کبیر (بالای ۱۸ سال) می تواند مالک خودرو باشد؟
فرزند کبیر، پس از رسیدن به سن ۱۸ سال شمسی و دارا بودن رشد عقلی، از اهلیت کامل برخوردار است و می تواند به صورت مستقل و بدون نیاز به اذن ولی یا قیم، اقدام به خرید و فروش اموال نماید. در مورد فرزند کبیر، اثبات صوری بودن معامله برای توقیف خودروی به نام او، پیچیدگی های بیشتری دارد، زیرا فرض بر این است که معامله با اراده آزاد و آگاهانه او صورت گرفته است.
روش های انتقال خودرو به نام فرزند
انتقال مالکیت خودرو به نام فرزند می تواند از طریق روش های حقوقی مختلفی صورت پذیرد:
- هبه (بخشیدن): پدر می تواند خودرو را به فرزند خود هبه کند. در هبه، نیازی به پرداخت عوض (ثمن) نیست. اما برای صحت هبه، قبض (تصرف) متهب (کسی که هبه به او می شود) ضروری است.
- بیع (فروش): پدر می تواند خودرو را به فرزند خود بفروشد. در این حالت، باید ثمن (مبلغ) واقعی معامله رد و بدل شود. اگر ثمن واقعی پرداخت نشده باشد یا مبلغ آن به طور غیرمعمول پایین باشد، می تواند دلیلی بر صوری بودن معامله باشد.
اثر سن فرزند بر توقیف خودرو
همانطور که ذکر شد، سن فرزند در فرآیند توقیف خودرو تأثیرگذار است. در مورد فرزند صغیر، به دلیل عدم اهلیت مستقل و لزوم رعایت غبطه و مصلحت او توسط ولی یا قیم، اثبات صوری بودن معامله و قصد فرار از دین نسبتاً آسان تر است. دادگاه با بررسی این موارد که آیا انتقال به مصلحت صغیر بوده یا خیر، می تواند حکم به ابطال انتقال دهد. اما در مورد فرزند کبیر، به دلیل اهلیت کامل و استقلال در تصمیم گیری، بار اثبات صوری بودن معامله و آگاهی فرزند از قصد فرار از دین پدر، دشوارتر خواهد بود و نیاز به دلایل و مستندات قوی تری دارد.
شرایط و امکان سنجی توقیف خودروی به نام فرزند بابت مهریه
توقیف خودرویی که به نام فرزند است، بابت مهریه زوجه، در نگاه اول ممکن است غیرممکن به نظر برسد؛ زیرا اصل بر تفکیک اموال پدر و فرزند است. اما قانون گذار برای جلوگیری از سوءاستفاده، استثنائی مهم قائل شده که مسیر را برای زوجه هموار می سازد.
اصل: اموال فرزند از اموال پدر جداست
مطابق اصول کلی حقوقی، هر فرد دارای ذمه مالی مستقل است و اموال او متعلق به خودش است. بنابراین، در حالت عادی، نمی توان اموال فرزند را بابت بدهی های پدر توقیف کرد. این اصل، اساس حمایت از مالکیت فردی است و برای حفظ حقوق هر شخص، حتی فرزندان، طراحی شده است. اما در مواردی که هدف از انتقال، اضرار به طلبکار باشد، این اصل دچار خدشه شده و قانون گذار راه را برای ابطال چنین انتقالاتی باز کرده است.
استثنای مهم: اثبات معامله به قصد فرار از دین
مهمترین استثنای این اصل، زمانی است که اثبات شود انتقال خودرو به نام فرزند، به قصد فرار از دین (مانند مهریه) صورت گرفته است. در این شرایط، معامله از نظر قانونی باطل یا غیرنافذ تلقی شده و قابلیت توقیف مال فراهم می آید.
تعریف حقوقی معامله به قصد فرار از دین
معامله به قصد فرار از دین، به معنای انجام هرگونه عمل حقوقی (مانند بیع، هبه، صلح) توسط بدهکار است که به منظور جلوگیری از دسترسی طلبکار به اموالش و در نتیجه عدم پرداخت دین، صورت می گیرد. این مفهوم در ماده ۲۱ قانون نحوه اجرای محکومیت های مالی به صراحت بیان شده است. طبق این ماده، «انتقال مال به دیگری به هر نحو، به وسیله مدیون با انگیزه فرار از ادای دین به نحوی که باقیمانده اموال برای پرداخت بدهی کافی نباشد، جرم محسوب می شود و مرتکب به حبس تعزیری درجه شش یا جزای نقدی معادل نصف محکوم به یا هر دو مجازات محکوم می شود.» البته، اثبات این قصد و انگیزه، کار آسانی نیست و نیاز به شواهد و قرائن متعدد دارد.
توقیف خودروی به نام فرزند در صورت اثبات فرار از دین
اگر زوجه بتواند در دادگاه ثابت کند که انتقال خودرو به نام فرزند، با هدف فرار از پرداخت مهریه انجام شده، دادگاه حکم به ابطال آن معامله خواهد داد و خودرو مجدداً در شمار اموال زوج محسوب شده و قابلیت توقیف برای مهریه را پیدا می کند.
زمان انتقال خودرو
- انتقال خودرو قبل از مطالبه مهریه: اگر انتقال خودرو قبل از اینکه زوجه رسماً مهریه خود را مطالبه کند (چه از طریق ثبت و چه از طریق دادگاه) انجام شده باشد، اثبات قصد فرار از دین پیچیده تر است. در این حالت، زوجه باید نشان دهد که زوج از قبل قصد فرار از دین داشته و به همین منظور اقدام به انتقال کرده است. این امر ممکن است با استناد به قرائن و اوضاع و احوال خاص قبل از مطالبه مهریه (مانند وجود اختلافات جدی زناشویی یا اطلاع زوج از قصد طلاق) اثبات شود.
- انتقال خودرو بعد از مطالبه مهریه: اگر انتقال خودرو پس از مطالبه رسمی مهریه یا حتی پس از صدور حکم مهریه صورت گیرد، قراین قوی تری برای اثبات قصد فرار از دین وجود دارد. در این موارد، احتمال ابطال معامله توسط دادگاه به مراتب بیشتر است.
نشانه ها و دلایل اثبات صوری بودن معامله خودرو
برای اثبات اینکه انتقال خودرو صوری بوده و به قصد فرار از دین انجام شده است، می توان به مجموعه ای از قرائن و شواهد استناد کرد. دادگاه با بررسی این موارد، به قصد واقعی طرفین پی می برد:
- عدم پرداخت ثمن (مبلغ) واقعی یا غیرمعقول بودن آن: اگر در معامله بیع، پولی رد و بدل نشده باشد یا مبلغ اسمی آن بسیار ناچیز و غیرمتعارف با ارزش واقعی خودرو باشد، این امر نشانه قوی بر صوری بودن معامله است.
- ادامه استفاده پدر از خودرو پس از انتقال (عدم تغییر تصرف): اگر با وجود انتقال رسمی سند، همچنان پدر از خودرو استفاده کند، آن را تعمیر و نگهداری کند یا هزینه های مربوط به آن را بپردازد، نشان دهنده عدم انتقال واقعی مالکیت و صرفاً صوری بودن آن است.
- نزدیکی تاریخ انتقال با زمان طرح دعوای مهریه یا طلاق: هرچه تاریخ انتقال خودرو به زمان طرح دعوای مهریه یا طلاق نزدیک تر باشد، احتمال اینکه دادگاه آن را با قصد فرار از دین تلقی کند، بیشتر است.
- عدم توانایی مالی فرزند برای خرید خودرو: اگر فرزند (به ویژه صغیر یا کبیر بدون درآمد مستقل) توانایی مالی برای خرید خودرو به آن مبلغ را نداشته باشد، این موضوع می تواند دلیلی بر صوری بودن معامله باشد.
- وجود بدهی های دیگر زوج در زمان انتقال: اگر زوج در زمان انتقال خودرو، بدهی های متعدد دیگری نیز داشته باشد و این انتقال منجر به کاهش قابل توجه اموال او شود، می تواند به عنوان نشانه ای از قصد فرار از دین تلقی گردد.
- شواهد و شهادت شهود: شهادت افراد مطلع که از قصد زوج برای فرار از دین یا صوری بودن معامله آگاه هستند، می تواند در دادگاه مؤثر باشد.
- عدم ثبت رسمی انتقال در دفاتر اسناد رسمی: اگرچه انتقال خودرو اغلب از طریق مراکز تعویض پلاک صورت می گیرد، اما عدم ثبت رسمی و انتقال قطعی سند (در صورتی که عرفاً و قانوناً برای اثبات مالکیت نهایی لازم باشد)، می تواند دلیلی بر عدم جدیت معامله باشد.
بار اثبات (مسئولیت اثبات صوری بودن بر عهده کیست؟)
مسئولیت اثبات صوری بودن معامله یا اینکه انتقال با قصد فرار از دین انجام شده است، بر عهده مدعی (زوجه) است. زوجه باید با جمع آوری مدارک و شواهد کافی، دادگاه را متقاعد کند که این انتقال واقعی نبوده و صرفاً برای جلوگیری از پرداخت مهریه صورت گرفته است.
نقش دادگاه
دادگاه با بررسی دقیق تمامی شواهد، قرائن، اوضاع و احوال موجود در پرونده و با در نظر گرفتن سن فرزند، سابقه اختلافات خانوادگی، وضعیت مالی طرفین و زمان انتقال، قصد واقعی زوج و فرزند را تشخیص می دهد و بر اساس آن رأی صادر می کند. تشخیص قصد فرار از دین، یک امر موضوعی است که به نظر قاضی بستگی دارد.
پیامدهای اثبات معامله به قصد فرار از دین
در صورت اثبات معامله به قصد فرار از دین، پیامدهای حقوقی متعددی متوجه زوج و در مواردی فرزند خواهد بود:
- ابطال معامله انتقال خودرو: دادگاه حکم به ابطال معامله انتقال خودرو خواهد داد. به این معنی که خودرو مجدداً به مالکیت زوج بازمی گردد و در لیست اموال او قرار می گیرد.
- قابلیت توقیف خودرو برای مهریه: پس از ابطال معامله، خودرو به عنوان یکی از اموال زوج، برای توقیف و وصول مهریه در اختیار زوجه قرار می گیرد.
- مجازات کیفری فرار از دین: همانطور که در ماده ۲۱ قانون نحوه اجرای محکومیت های مالی ذکر شد، انتقال مال به قصد فرار از دین، جرم محسوب شده و زوج می تواند علاوه بر ابطال معامله، به حبس و جزای نقدی نیز محکوم شود. در صورتی که فرزند کبیر از قصد فرار از دین پدر آگاه بوده و در انجام معامله همکاری کرده باشد، ممکن است به عنوان معاونت در جرم نیز تحت پیگرد قرار گیرد.
«مطابق با ماده ۲۱ قانون نحوه اجرای محکومیت های مالی، هرگاه مدیون به قصد فرار از دین، اموال خود را به دیگری انتقال دهد و باقیمانده اموالش برای پرداخت بدهی کافی نباشد، این عمل جرم تلقی شده و مرتکب علاوه بر ابطال معامله، به مجازات قانونی نیز محکوم خواهد شد.»
رویه های عملی و نکات حقوقی تکمیلی
در کنار اصول کلی حقوقی، برخی نکات و رویه های عملی وجود دارد که می توانند در مواجهه با موضوع توقیف خودروی به نام فرزند برای مهریه، راهگشا باشند.
اگر فرزند بالغ و رشید باشد
همانطور که پیش تر اشاره شد، در صورتی که فرزند بالغ و رشید باشد، اثبات صوری بودن معامله یا قصد فرار از دین دشوارتر است. زیرا فرض بر این است که فرزند اهلیت کامل دارد و معامله با اراده آزاد او صورت گرفته است. با این حال، اگر زوجه بتواند ثابت کند که فرزند کبیر نیز از قصد فرار از دین پدر آگاه بوده و با او همکاری کرده است (مثلاً با علم به بدهی های پدر و بدون پرداخت ثمن واقعی، اقدام به خرید خودرو کرده)، همچنان امکان ابطال معامله و توقیف خودرو وجود دارد. در این موارد، نقش شهادت شهود، بررسی گردش حساب های بانکی، و زمان انتقال بسیار پررنگ تر خواهد بود.
اگر خودرو از اموال موروثی فرزند باشد
اگر خودرو از طریق ارث به فرزند رسیده باشد و نه از طریق انتقال مستقیم از پدر، در این صورت به هیچ عنوان نمی توان آن را بابت مهریه پدر توقیف کرد. اموال موروثی، به طور مستقیم به مالکیت وراث (از جمله فرزند) در می آید و ربطی به دارایی های پدر ندارد. بنابراین، در این حالت، اصل تفکیک ذمه مالی فرزند و پدر به قوت خود باقی است.
حالت های خاص
گاهی اوقات شرایط پیچیده تری وجود دارد که نیاز به بررسی دقیق تر دارد:
- مشارکت در خرید: ممکن است فرزند با سهم الشرکه خود (مثلاً از پس انداز یا درآمد شخصی) در خرید خودرو مشارکت کرده باشد و بخشی از آن را پدر تأمین کرده باشد. در این صورت، تنها سهم پدر از خودرو در صورت اثبات فرار از دین، قابل توقیف خواهد بود.
- خرید با پول خود فرزند: اگر فرزند (به خصوص فرزند کبیر) خودرو را با پول و درآمد شخصی خود خریداری کرده باشد و صرفاً پدر به دلیل سهولت در امور اداری، اقدام به انتقال پلاک و سند به نام فرزند کرده باشد، این مال به هیچ عنوان قابل توقیف برای مهریه پدر نیست.
سایر اموال به نام فرزند
نکات مطرح شده در خصوص توقیف خودرو، به سایر اموال نیز قابل تعمیم است. در صورت اثبات معامله به قصد فرار از دین، هرگونه مال منقول و غیرمنقول مانند ملک، حساب بانکی، سهام، اوراق بهادار و حتی وجوه نقد که به نام فرزند منتقل شده باشد، می تواند پس از ابطال معامله، برای مهریه توقیف شود.
اهمیت مشاوره و نقش وکیل متخصص مهریه
با توجه به پیچیدگی های حقوقی و نیاز به اثبات قصد و نیت طرفین در دعاوی مهریه، به خصوص در مواردی که اموال به نام فرزند منتقل شده باشد، مراجعه به وکیل متخصص مهریه از اهمیت بسزایی برخوردار است. یک وکیل مجرب می تواند:
- زوجه را در جمع آوری مدارک و شواهد لازم یاری کند.
- دادخواست حقوقی را به درستی تنظیم نماید.
- در مراحل دادرسی، دفاع مؤثر از حقوق موکل خود داشته باشد.
- احتمال موفقیت در پرونده را به طور قابل توجهی افزایش دهد.
همچنین، زوجین نیز برای جلوگیری از گرفتار شدن در مشکلات حقوقی، باید قبل از هرگونه اقدام برای انتقال اموال، با وکیل مشورت کنند تا از تبعات احتمالی تصمیمات خود آگاه شوند.
نتیجه گیری: جمع بندی و توصیه های نهایی
در پاسخ به سوال اصلی مقاله مبنی بر اینکه خودروی به نام فرزند برای مهریه توقیف میشود یا خیر، باید گفت که بله، امکان توقیف وجود دارد، اما این امر مشروط به اثبات معامله به قصد فرار از دین یا صوری بودن معامله است. در حالت عادی، اموال فرزند، چه صغیر و چه کبیر، از اموال پدر مستقل بوده و نمی توان آن را بابت بدهی های پدر توقیف کرد. با این حال، قانون گذار برای جلوگیری از سوءاستفاده های احتمالی، راه را برای ابطال معاملاتی که صرفاً با هدف گریز از پرداخت دین انجام شده اند، باز گذاشته است.
فرآیند اثبات قصد فرار از دین، پیچیده و نیازمند جمع آوری شواهد و قرائن متعدد است. زمان انتقال (قبل یا بعد از مطالبه مهریه)، نحوه پرداخت ثمن، ادامه تصرف زوج بر مال منتقل شده، وضعیت مالی فرزند و سایر بدهی های زوج، همگی از جمله عواملی هستند که دادگاه برای تشخیص قصد واقعی طرفین مورد بررسی قرار می دهد. همچنین، تمایز بین فرزند صغیر و کبیر نیز در این فرآیند اهمیت دارد؛ چرا که در مورد فرزند صغیر، به دلیل عدم اهلیت مستقل و لزوم رعایت غبطه، اثبات سوءنیت نسبتاً آسان تر است، در حالی که برای فرزند کبیر به دلیل استقلال در تصمیم گیری، به دلایل قوی تری نیاز است.
به زوجه ها توصیه می شود که با آگاهی کامل از حقوق خود و با جمع آوری مستندات لازم، اقدام به مطالبه مهریه کنند و در صورت ظن به انتقال صوری اموال، حتماً از طریق مراجع قانونی پیگیری نمایند. به زوج ها نیز اکیداً توصیه می شود که از هرگونه اقدام غیرقانونی برای فرار از دین پرهیز کنند، زیرا این اعمال نه تنها به ابطال معاملات منجر می شود، بلکه می تواند پیامدهای کیفری نیز برایشان به دنبال داشته باشد. در هر دو حالت،
مراجعه به وکیل متخصص حقوقی
برای دریافت مشاوره و پیگیری پرونده، می تواند نقش تعیین کننده ای در احقاق حقوق و جلوگیری از بروز مشکلات پیچیده تر ایفا کند و از اتلاف وقت و منابع جلوگیری به عمل آورد.
سوالات متداول
آیا هر خودرویی که به نام فرزند است قابل توقیف است؟
خیر، تنها در صورتی که ثابت شود انتقال خودرو به نام فرزند با هدف فرار از پرداخت مهریه و به صورت صوری انجام شده، این خودرو قابل توقیف است. در غیر این صورت، اموال فرزند مستقل از والدین او محسوب می شود.
چه مدارکی برای اثبات صوری بودن معامله خودرو لازم است؟
مدارکی از قبیل عدم پرداخت ثمن واقعی، ادامه استفاده پدر از خودرو، نزدیکی زمان انتقال با مطالبه مهریه یا طلاق، عدم توانایی مالی فرزند برای خرید خودرو، وجود بدهی های دیگر زوج، و شهادت شهود می تواند به اثبات صوری بودن معامله کمک کند.
اگر خودرو قبل از ازدواج به نام فرزند شده باشد، آیا باز هم مشکل ساز است؟
اگر انتقال خودرو قبل از ازدواج صورت گرفته باشد، اثبات قصد فرار از دین بسیار دشوار است و به طور کلی اینگونه معاملات، صوری تلقی نمی شوند، مگر اینکه شواهد بسیار قوی و استثنائی مبنی بر قصد فرار از دین قبل از ازدواج وجود داشته باشد که بعید به نظر می رسد.
آیا فرزند هم در صورت اثبات فرار از دین پدر مجازات می شود؟
اگر فرزند کبیر از قصد فرار از دین پدر آگاه بوده و با او در انجام معامله صوری همکاری کرده باشد، ممکن است به اتهام معاونت در جرم فرار از دین تحت پیگرد کیفری قرار گیرد. اما فرزند صغیر به دلیل عدم اهلیت کیفری، مجازات نمی شود.
چه مدت طول می کشد تا معامله صوری اثبات و خودرو توقیف شود؟
مدت زمان لازم برای اثبات صوری بودن معامله و توقیف خودرو، به پیچیدگی پرونده، حجم مدارک و شواهد، و سرعت رسیدگی دادگاه بستگی دارد. این فرآیند می تواند از چند ماه تا چند سال به طول بیانجامد.