زخم بستر یک مشکل رایج برای افرادی است که خواب‌آلود هستند. افراد مسن، افراد ناتوان و افراد مبتلا به دیابت و گردش خون ضعیف در معرض خطر بیشتری برای زخم بستر هستند.
زخم بستر چیست؟
زخم بستر آسیبی است که به پوست و بافت زیر جلدی وارد می شود که معمولاً در اثر فشار طولانی مدت روی پوست ایجاد می شود. زخم بستر معمولا در نواحی اسکلتی بدن شما ایجاد می شود زیرا این نواحی عضله یا چربی زیادی برای جذب فشار ایجاد شده در اثر قرار گرفتن طولانی مدت در سطح ندارند.
آسیب بافتی ناشی از زخم بستر می تواند به بدن سرایت کند و باعث مشکلات جدی مانند عفونت (عفونت هایی که از جریان خون شروع شده و به سایر قسمت های بدن سرایت می کند) ایجاد کند.
نواحی از بدن که به طور معمول به پوست فشار وارد می کنند و باعث آسیب می شوند عبارتند از:
- ستون فقرات، باسن یا ران
- کتف ها
- آرنج، مچ پا یا پاشنه پا
- کمر به سر
اگر پوست آسیب دیده و آسیب دیده باشد، هر گونه فشاری که به آن ناحیه وارد شود، زخم را تشدید می کند. به عنوان مثال، مناطق چرب کمتر مستعد ابتلا به زخم هستند، زیرا حمایت و فشار کمتری در زیر پوست وجود دارد. با این حال، این مناطق نیز به دلیل داشتن اعصاب بیشتر در معرض خطر هستند.
مشکلات زخم بستر
مشکلات زخم فشاری می تواند منجر به بستری طولانی مدت در بیمارستان، درد مزمن و کیفیت پایین زندگی شود. بدون درمان مناسب، ناحیه آسیب دیده آسیب شدید پوستی را متحمل می شود و بافت مرده باعث ایجاد زخم می شود. علاوه بر این، افراد مسن، افراد مبتلا به دیابت و افراد دارای مشکلات حرکتی بیشتر در معرض ابتلا به زخم های فشاری هستند.
در مرحله پیشرفته، زخم فشاری با ساییدگی، پارگی و فشار بدتر می شود. در صورت عدم درمان، بیماران ممکن است به شرایط زیر مبتلا شوند:
- سلولیت شدید (عفونت بافت عمیق)
- استئومیلیت
- گانگاریا، سپسیس (سپسیس)
- نکروز (فاسئیت نکروزان، باکتری های گوشتخوار)
سلولیت
عفونت ناشی از زخم بستر به راحتی می تواند به لایه های زیرین پوست برسد و باعث ایجاد سلولیت شود. علاوه بر قرمزی و درد شدید، تورم شدید نیز ممکن است روی پوست بیمار ایجاد شود.
بدون استفاده مناسب از آنتی بیوتیک ها، بیماران ممکن است دچار عفونت های بدخیم شوند که به راحتی به مفاصل و رگ های خونی می رسد. اگر سلولیت در ساکروم یا کمر ایجاد شود، عفونت به راحتی می تواند وارد نخاع و نخاع شود و در نهایت به مغز برسد.
آرتروز
استئومیلیت و آرتریت سپتیک می تواند آسیب جدی به استخوان ها، بافت ها و غضروف بیمار وارد کند. تنها درمان موثر استفاده از دوزهای بالای برخی از آنتی بیوتیک ها یا برداشتن استخوان یا مفصل از طریق جراحی است.
قرقاریا
گانگرن یک عفونت جدی اما نادر است که توسط گاز تولید شده توسط باکتری کلستریدیوم ایجاد می شود. باکتری ها در مناطق آسیب دیده با اکسیژن کم یا بدون اکسیژن رشد می کنند. این باکتری گازهای مضر تولید می کند و سموم مضر را در بافت های مجاور ترشح می کند.
بیماران معمولاً درد شدید همراه با تورم سریع پوست را تجربه می کنند. بدون باقی مانده هایی که پوست مرده و عفونی از آن جدا می شود، بیمار مجبور می شود هر یک از اعضای درگیر را قطع کند تا قانقاریا به تمام بدن نرسد.
سپسیس
سپسیس یک مشکل شایع در بیماران مبتلا به زخم بستر است. این عفونت جدی گردش خون می تواند به سرعت در سراسر بدن پخش شود و باعث اختلال در عملکرد اندام و مرگ شود.
بدون درمان مناسب، بیماران با 50-50 شانس زنده ماندن دچار انزال می شوند. علائم شایع عبارتند از تب، خواب آلودگی، اضطراب، بی قراری و از دست دادن اشتها.
نکروز (مننژیت)
اگر استرپتوکوک های گروه A باعث زخم بستر شوند، می تواند منجر به نکروز (فاسئیت نکروزان) شود. برای اکثر مردان و زنان مسن، نکروز (فاسئیت نکروزان) یک مشکل خطرناک است و می تواند باعث مرگ سریع بافت شود.
نکروز (فاسئیت نکروزان)، که معمولاً به عنوان باکتری گوشتخوار شناخته می شود، نیاز به درمان فوری دارد. جراح شما ممکن است آنتی بیوتیک (برداشتن بافت مرده) و آنتی بیوتیک های خاص را تجویز کند.
درمان تخصصی برای جلوگیری از ایجاد زخم بستر لازم است
احتمال مرگ افرادی که ساس دارند بیشتر است. متأسفانه، آزمایشات پوکی استخوان و سایر مشکلات جدی زخم بستر اغلب دقیق نیستند.
بدون توجه فوری پزشکی، اگر سپسیس یا عفونت استخوان شروع شود، زخم های شدید می توانند ظرف چند ساعت یا چند روز فرد را بکشند. احتمال زنده ماندن از درد شدید بستر به شدت آسیب و سلامت عمومی بیمار بستگی دارد.
می توان از زخم بستر شدید جلوگیری کرد.
تقریباً تمام زخم های بستر جدی و پیشرفته قابل پیشگیری هستند. با اقدام به موقع می توان زخم بستر را درمان کرد.
درمان درد بستر شامل:
- کاهش فشار در ناحیه آسیب دیده با کمک جابجایی مداوم و استفاده از وسایل توزیع فشار مانند تشک و بالش برای کاهش فشار.
- از داروها و پمادها برای زخم بستر استفاده کنید
- پوشش هایی مانند ژله یا چسب زخم
- مراقبت از زخم با تمیز و خشک نگه داشتن پوست
- تغذیه و هیدراتاسیون مناسب زیرا رژیم غذایی نامناسب می تواند روند بهبود زخم بستر را کند کند.
- از مشکلاتی مانند عفونت جلوگیری کنید
اگر زخم بزرگ و عمیقی دارید که خوب نمی شود، پزشک ممکن است نیاز به برداشتن بافت آسیب دیده داشته باشد.
چگونه می توانم از بیماری بستر جلوگیری کنم؟
اگر در رختخواب هستید:
- هر 2-3 ساعت موقعیت خود را تغییر دهید. حتی یک تغییر کوچک کمک خواهد کرد.
- از بالش برای محافظت از مچ پا و زانوهای خود در برابر لمس استفاده کنید، به خصوص زمانی که به پهلو دراز می کشید.
- از ایجاد چین و چروک روی تشک جلوگیری کنید.
- اگر در رختخواب نشسته اید، توجه داشته باشید که لیز خوردن می تواند به باسن و پاشنه پا آسیب برساند.
- در صورت لزوم از دیگران کمک بخواهید.
اگر نشسته اید:
- هر نیم ساعت یکبار چند دقیقه به جلو یا چپ و راست بچرخید تا فشار کم شود.
- اگر می توانید بایستید، چند دقیقه این کار را انجام دهید.
- اگر می توانید راه بروید، کوتاه راه بروید.
* گزارش تبلیغات