زمانی که برای بررسی یادداشت های رسانه ها و اطلاع از اخبار و رویدادهای اجتماعی راهی جز خرید مجلات و روزنامه ها وجود ندارد، دکه های روزنامه فروشی نام مربوطه را دارند. اما رشد اصلی تجارت آنها مطبوعات بود که با گذشت زمان و گسترش اینترنت و اینترنت دلیل این وجود ضعیف و ضعیف تر شد تا اینکه در سال های اخیر فروش قهوه و سیگار جایگزین مطبوعات شد.
محدودیت های اخیر در فضای مجازی و فیلتر شبکه های اجتماعی در سراسر اینترنت! در عین حال، مجدداً منجر به بازنگری این عبارت می‌شود که تحریم‌ها فرصت‌آفرینی می‌کنند، بنابراین با چنین پیش‌زمینه‌ای، حذف دامنه وسیعی (که البته قبل از این تحریم‌ها گسترده نبود) به‌عنوان یک مورد استفاده می‌شود. بهانه ای به خودم بدهم تا هیجان روزنامه را ببینم و تیتر را بخوانم به کتابفروشی روزنامه محله رفتم، جایی که بوی تلخ قهوه به جای بوی کاغذ و نشستن روی صفحه روزنامه، تلخی این را به یادم آورد. مصادره و محدودیت غیر منطقی و البته غیرقانونی است!
اگر تا اوایل دهه 90 نام غرفه‌ها با کارکرد و دلیل وجودی امروزشان همخوانی داشت، عنوان غرفه مطبوعات ربطی به کارکرد آنها نداشت، حالا به جای روزنامه و مجله، عاشقان قهوه و سیگار آویزان می‌شوند. بیرون و دور این غرفه ها جمع شوند. دلم می خواهد این روزها و چند دهه قبل را با هم مقایسه کنم که چشمانم به زیبایی بخارا باز شد و اصرار ذهن خسته و پریشان مرا بر آن داشت تا چند خطی برای معلم علی دهباشی بنویسم که زندگی گرانبهای خود را وقف فرهنگ و اخلاق کرد. مرز و منطقه، اما در سطح ثروتمند با اندک اندک خود، این استاد فرزانه را پرستش کردم.
اگرچه آثار بی‌شمار استاد جمالگی مجلل و ماندگار هستند، اما ماندگارترین آثار در واقع طولانی‌ترین آثار بخارا هستند. در هر شماره روی جلد این مجله ظاهر می شود.
در ردیف روزنامه‌هایی که در کنار مجلاتی که اغلب با تصاویر آرایشی جذاب تبلیغ می‌شوند، چیزی که بخش کافه‌ها و سیگار را جذاب‌تر می‌کند، سه بخارای اواخر دهه 80 است که با وجود رنگ و جلد زیر نام روی هر کدام چاپ شده است. این سه عدد (68/69/70) بدون توجه به قیمت تعیین شده توسط صاحب مغازه (بیست برابر قیمت جلد) برای جذب مخاطب به میل خود کافی است) و شیراز زوار را در مجله هرسه بگیرید و تورک را شروع کنید.
مجله ای که در آن می توانید مطالبی از سیمین بهبهانی، عبدالحسین ازرنگ، محمدعلی سپانلو، عزت الله فولادوند، عبدالله کوثری، ایرج افشار، علی محمد افغانی و… را مطالعه کنید، قطعا تغییر مثبتی در ذهن و نظر مخاطب ایجاد خواهد کرد. اعتبار هر قلم و تفکر نویسنده به حدی است که روزها و ساعت ها را صرف خواندن هر یادداشت و مقاله می کنید.
گردآوری چنین اندیشمندانی در رسانه های خصوصی و مستقل میسر نمی شود مگر اینکه اراده قوی و نیت خالص برای تعالی فرهنگ مادری وجود داشته باشد، پس باید با استاد علی دهباشی صمیمانه مصافحه داد.
توانایی او در عرصه رسانه های فرهنگی، ادب و… گواه و گواه این است که او نیازی به تحسین و تایید من ندارد، از جامعه و ایجاد زمینه مساعد برای رشد نویسندگان و اندیشمندان. دستیابی به این فرض مستلزم بستر مناسبی است که گاهی اوقات با عبارت «کوتاهیم» توجیه می شود.با پیگیری های استاد دهباشی و همتی می توانیم کارهای بیشتری انجام دهیم تا حتی اگر نخل ها و نخل ها نامتناسب باشند به تاریخ برسیم. بلند قد.
وکیل – سیراس
6565