آن سال مخصوصا در دبیرستان بازار پیک داغ بود. دبیرستان هم عجله داشت نوروز تا وارد این مرحله شدیم.
علاقه خاصی به پیک های نوروزی دارم. به نظر من نوروز یعنی تاپ نوروز!
اوایل اسفند، زمانی که دبیرستان بودم، متوجه شدیم که پیک نوروزی برای دبیرستان حذف شده است.
یادداشتی نوشتم تا متوجه ماجرا شدم و برای انتشار در روزنامه خبرجونب گذاشتم صفحه دانشجو. در آن سال، بازار پست، حتی در شهر، به ویژه برای مطبوعات رونق گرفت.
هفته بعد، راد – مسئول صفحه دانشجو – یادداشت مرا با عنوان خودم در بالای صفحه چهار خطی و بزرگ چاپ کرد.
عنوان آن این است: چرا پیک نوروزی دبیرستان حذف شد؟
وقتی چاپ شد، برای خرید دو نسخه که کمیاب و پرتقاضا بودند، مشکل داشتم، بنابراین آنها را به دبیرستان خود بردم و یکی را به معلمی دادم که بخش هایی از یادداشت های من را حذف کرده بود. آن را در اطلاعیه مدرسه قرار دهید. هیئت مدیره تقریباً همه دانش آموزان آن را دیدند.
خلاصه نگذار چشمت روزهای بد را ببیند. وقتی زنگ آخر روز به صدا درآمد و ما خاموش بودیم، چند دزد فعال دبیرستانی بیرون از مدرسه به استقبالم آمدند!
این اولین دیدار من با یک روزنامه نگار عصبانی است، گوشمالی را به خاطر بسپار!
نکات: به بهانه خبر حذف کامل عجله نوروزی از تمامی سطوح که مدتی پیش منتشر شد.