«توچال» سر گردنه است؟ – سلام آنلاین

به گزارش سلام آنلاین ، یکی از خانه هایی که می تواند برای سرگرمی باز شود ، گالری تهران است. مجموعه ای که سالها به عنوان پایه و اساس ساخت آن بنا شده و تله کابین را به ارتفاعات تهران آورده است. این کاهش در طول سالها تفاوت چشمگیری ایجاد کرده است و یکی از این تفاوتها مدیریت این مجموعه عظیم است که با جاری شدن سیلاب گسترده همراه است. از مشتریان هر روز.

این داستان از یک روز زمستانی شروع می شود. هنگامی که از گذراندن ساعاتی در بالاترین نقطه تهران برای یک نفس راحتی و آرامش لذت بردیم ، به سمت استراحتگاه حرکت کردیم. اول ، یک روز در اواسط هفته ، به دلیل خرابی اینترنت ، تمرکز و عدم وجود لپ تاپ های آسان برای شروع کار افراد حاضر ، بدون توجه به بلیط های اینترنتی که داشتیم ، مجبور شدیم دوباره بلیط بگیریم تا گران شوند. جالب اینجاست که ما خرید متفاوتی را براساس قیمت بلیط خریداری شده از آن مکان پیدا کردیم و نرخ های مصوب در چندین استراحتگاه افزایش یافت.

علت را پرسیدیم. مدیران این مجموعه پاسخ قانع کننده ای ندارند و وقتی می بینند ما متعهد و پیگیر هستیم ، می گویند هیچ تعهدی در قبال ارزش گذاری شما نداریم. از شما پرسیدیم اگر هزینه بازگشت به ایستگاه هفتم را در یک روز عادی و بدون سرویس 70 هزار توماس اعلام کرده اید ، چرا الان توماس 110 هزار را از ما گرفتید؟ آنها جوابی نداشتند اما در حد توان خود جواب دادند و سرانجام گفتند که ما در فصل اسکی هیچ تعهدی به خدمت به غیر از اسکی بازان نداریم و اگر کسی بخواهد به آنجا برود باید بلیط بپردازد. اسکی ما گفتیم: “اگر این اتفاق افتاد ، به من بگو ، پس چرا توماس را 150،000 از اسکی بازان و 110،000 را از ما گرفتی؟” باز هم هیچ جوابی نداشتند و گفتند اگر بخواهی فردا می توانی چهل هزار بدهی.

در حالی که شفافیت و تناقض در نگرش مدیر فروش وجود نداشت ، ما به مقام دیگری مراجعه کردیم. این مقام مسئول که به نظر می رسید ماجرا را می داند و می خواهد با دادن نامه دیگری ما را راضی کند ، پاسخ داد: “فقط شما اعتراض می کنید و ما می خواهیم این مجموعه را راضی نگه داریم.”

یک مقام که دید که ما در مورد عدم شفافیت در مجموعه صحبت می کنیم ، سرانجام گفت: “ما در حال افزایش قیمت های مصوب در همه جا هستیم و مجاز به ارائه قیمت جمع آوری 180،000 THM هستیم.”

در حالی که ما از دلایل باز کردن محدوده قیمت بلیط نمی دانیم و اگرچه انتظار زیادی برای پاسخ دادن نداریم ، اما فقط اگر منطقه استراحتگاه تحت کنترل صندوق معلولان است ، می پرسیم ، چرا که نه همه می توانند از خدمات آنجا استفاده کنند. به گفته مدیران آنجا ، چرا آنها موظف به ارائه خدمات به اسکی بازان در فصل اسکی هستند؟ آیا اسکی بازان با افراد دیگر متفاوت هستند یا به دلیل اینکه می دانند چگونه اسکی می کنند یا پول زیادی دارند ، این دولت غیر دولتی چقدر باید برای آنها پیچیده باشد؟ در این سالها چه تلاشهایی برای ساخت و بهبود کیفیت مجموعه انجام شده است ، قیمت هر ساله افزایش یافته و با قیمت دلخواه آنها فروخته می شود؟ آنها قیمت توافق شده برای سال 1999 را 70 سنت تعیین کردند و گفتند که ما می توانیم قیمت را در فصل اسکی تغییر دهیم.

شاید این تقصیر خود ما باشد که اجازه داده ایم تقسیمات طبقاتی در همه جا نقش داشته باشد و حتی در یکی از بازیهای عادی ما که مربوط به گذشته است ، شاهد ناهماهنگی و عدم شفافیت هستیم.

شاید اگر اسکی بازان ما را همراهی کنند و خواستار شفافیت در اجرای مجموعه باشند ، شاهد این نباشیم که مجموعه به تنهایی آنچه را که می خواهد انجام دهد. ما خوشحالیم که رئیس بنیاد مستضعفان توضیح و پاسخ می دهد که توتال و به ویژه ایستگاه 7 این استراحتگاه برای تعداد معینی از افراد چقدر پیچیده است و دیگران نباید از آن استفاده کنند؟

ما نمی دانیم و منتظر جواب هستیم. چه خوب است افرادی که چرخه اقتصادی ایستگاه های 1 تا 5 توچال را اداره می کنند ، به دلیل بی احترامی و بی مهری این افسر مجموعه ، به اتفاق آرا خواستار پاسخگویی و شفافیت در اجرای مجموعه هستند.

انتظار نمی رود حداقل یک گروه به نام صندوق فقیران خدمات ارزشمند و ویژه خود را برای قشر ثروتمند جامعه در نظر گرفته و به خدمات دیگر اعتماد کنند.

محل های استراحتگاه ، که در طول سالها حتی به دلیل بهبود وضعیت آنها حتی نمی توانند ظاهر کابینت ها را تغییر دهند ، امیدوارم که بتواند تغییر مهمی در سبک مدیریت آن ایجاد کند.

اجازه ندهید این داستان که مدیر مجتمع به دلیل ساخت و سازهای خاص و غیر برنامه ریزی شده ارتفاع تهران را در ایستگاه هفتم خراب می کند ، که خود نیاز به بررسی و بررسی دقیق تر دارد تا بفهمید آیا مزایای این ساخت و سازها چه خواهد بود؟ شخصی می رود.

انتهای پیام