«تنبلی چشم» شایع‌ترین علت نابینایی یک چشمی/ توصیه‌هایی به والدین برای درمان

به گزارش سلام آنلاین. تنبلی چشم کاهش دید یک طرفه و گاهی دو طرفه است که حتی پس از اصلاح خطاهای انعکاس و رفع مشکلات ساختاری چشم ادامه دارد.

آمارها نشان می دهد که شیوع این بیماری در جهان 2 تا 5 درصد است در حالی که شیوع این بیماری در ایران 1.2 درصد برآورد شده است.

تنبلی چشم با تشخیص به موقع قابل درمان است، در حالی که به موقع تشخیص داده نمی شود و درمان نمی شود، باعث می شود فرد یک یا هر دو چشم بسیار کم بینا و نابینا شود. اگرچه چشم برخی از کودکان سالم و طبیعی به نظر می رسد، اما از سلامت و بینایی کافی برخوردار نیستند. رشد و تکامل مراکز بینایی در مغز از دوران بارداری تا حدود 10 سالگی ادامه دارد، اما حداکثر سرعت رشد آن تا 3 سالگی است.

نتیجه پیشرفت سیستم بینایی در این عصر، دیدی روشن و کامل است. در این دوران، به ویژه در 3 سال اول زندگی، هر عاملی که باعث اختلال بینایی در یک یا هر دو چشم کودک شود، رشد و تکامل سیستم بینایی را متوقف کرده و در نتیجه بینایی کودکان را کاهش می دهد. از طرفی ممکن است چشم هایی که کاملا طبیعی به نظر می رسند، دید کامل و طبیعی نداشته باشند.

اگر مشکلات بینایی کودک قبل از 5 سالگی تشخیص داده و درمان شود، حتی اگر در این مدت چشم تنبل باشد، با درمان به موقع، بینایی کامل حاصل می شود. بهترین سن برای درمان تنبلی چشم زیر 5 سال است.

درمان طولانی‌مدت تنبلی چشم به تأخیر می‌افتد، بنابراین امکان دیدن مجدد کامل آن کمتر است، بنابراین پس از 7 تا 10 سال درمان تأثیری بر بینایی نخواهد داشت.

شایع ترین علت تنبلی چشم.

1. در نزدیک بینی، دوربینی و آستیگماتیسم، اگر دید هر دو چشم بسیار کم باشد، هر دو چشم و اگر تفاوت بینایی زیاد باشد، چشم ضعیف نمی تواند تصویر واضحی از جسم بگیرد و تنبل می شود.

نقایص مادرزادی ساختار چشم مانند آب مروارید و افتادگی پلک ها باعث می شود چشم ها واضح نبینند و به تدریج تنبل شوند. در مورد آب مروارید بهترین درمان “جراحی” است که اگر در اسرع وقت بعد از تولد تا 3 ماهگی اما بعد از 3 ماهگی انجام شود نتیجه بهتری خواهد داشت.جراحی رضایت بخش نخواهد بود.

3- لوچی یا «شکاف چشم» نیز می تواند باعث دوبینی شود و در نتیجه تصویر واضحی روی شبکیه ایجاد نشود. به این ترتیب مغز به تدریج تصویر چشم از دست رفته را حذف می کند تا دوبینی را از بین ببرد و تنبلی چشم ایجاد شود.

پیشگیری و درمان

تنها راه پیشگیری از تنبلی چشم، شناخت به موقع علت آن است و از آنجایی که بسیاری از این عوامل برای خانواده ها ناشناخته است، چشم همه کودکان باید حداقل سه بار قبل از ورود به دبستان در ساعات مختلف مانند 3 بررسی شود. تا 4 ماهگی، 2 تا 3 سال و 5 تا 6 سال باید معاینه شود.

از طرفی اگر کودکی آب مروارید دارد والدین باید به محض ابتلا او را نزد پزشک متخصص ببرند و تحت درمان قرار گیرند.قضاوت کنید. درمان تنبلی چشم معمولاً بستن چشم سالم است تا از تنبلی چشم استفاده شود و تنبلی آن برطرف شود.

مدت زمان چشم بند توسط متخصص تعیین می شود و باید در فواصل زمانی مشخص توسط متخصص بررسی شود. اما گاهی لنز و در برخی موارد جراحی برای درمان توصیه می شود. اگر تنبلی چشم ناشی از بیماری مادرزادی مانند آب مروارید، افتادگی پلک یا ناهنجاری های ساختاری باشد، باید قبل از 3 ماهگی درمان شود. با این حال، درمان واضح و موثر از قبل امکان پذیر است. 5 سالگی و بعد از آن درمان معمولاً نتایج خوبی ندارد.

گاهی طول درمان چندین سال است. در این صورت والدین کودک باید پشتکار، پشتکار و حوصله لازم را داشته باشند و از رفت و آمدهای منظم به متخصصان و سایر مسائل جانبی خسته نشوند. بنابراین تا سن 10 سالگی پیگیری درمان و رعایت تمامی توصیه های متخصصان ضروری است.

از این نظر والدین می توانند با رعایت برخی دستورالعمل ها به سلامت چشم فرزندان خود کمک کنند. قبل از ورود به دبستان، سه بار در سنین 3 تا 4 ماهگی، 2 تا 3 سالگی و 5 تا 6 سالگی چشمان کودک خود را چک کنید.

در صورت مشاهده شکاف در چشمان کودک، او را نزد پزشک متخصص ببرید و در صورتی که پزشک متخصص بستن چشم های کودک را توصیه کرد، به دستورات او عمل کنید و چشم های کودک را کمتر یا بیشتر از زمان تعیین شده نبندید.

اگر عینک توسط متخصص تجویز شده است، کودک را تشویق کنید که به طور مرتب از آن استفاده کند و دستورالعمل ها را رعایت کند.

در صورت تشخیص تنبلی چشم باید وضعیت بینایی و تغییرات حدت بینایی کودک را تا پایان 10 سالگی زیر نظر داشته باشند و حتماً بینایی کودک را در مهدکودک، آمادگی و مرکز سنجش بینایی معاینه کنند. ساخته شده است. توسط افراد آموزش دیده

تنبلی چشم بدون علامت است و هیچ شکایتی از کودکان ایجاد نمی کند. بنابراین، در صورت مشاهده هرگونه اختلال بینایی مانند سفیدی چشم، قرمزی چشم یا جراحت چشم، کودک خود را نزد چشم پزشک یا چشم پزشک ببرید.

همچنین صورت کودک خود را تمیز نگه دارید و از تزریق چشم بدون تجویز پزشک خودداری کنید.

انتهای پیام/