تماشای برنامه های تلویزیونی خشونت آمیز در دوران کودکی با علم و عملکرد ضعیف در دبیرستان همراه است.
به گزارش شفافیت بینالملل، محققان دانشگاه مونترال محتوای ارائه شده برای تقریباً 2000 کودک بین 3.5 تا 4.5 سال را تجزیه و تحلیل کردند.
هنگامی که کودکان 12 ساله بودند، محققان از آنها و معلمانشان خواستند تا میزان عملکرد آنها در مدرسه را ارزیابی کنند.
سپس مشخص شد که پسران و دخترانی که در دوران کودکی در معرض محتوای خشونت آمیز قرار می گرفتند، احتمال بیشتری داشت که بعداً “افزایش استرس” را تجربه کنند.
نویسنده اصلی دکتر لیندا پاگانی (لیندا پاگانی) توضیح می دهد که “آنها همچنین با کاهش تعامل کلاسی و انگیزه تحصیلی تا پایان کلاس ششم روبرو هستند.”
وی افزود: “برای نوجوانان، انتقال به دبیرستان اکنون مرحله مهمی در رشد آنها در نوجوانی است و احساس غم و اندوه و اضطراب و خطرات ناشی از تحصیل آن را دشوار می کند. وضعیت آنها پیچیده تر است.”
تا به امروز، مشخص نیست که قرار گرفتن در معرض خشونت دوران کودکی چه از نظر تحصیلی و چه از نظر عاطفی بر کودکان تأثیر می گذارد.
دکتر پاگانی گفت: شناسایی عوامل اولیه قابل تعدیل موثر بر سلامت آینده کودکان، هدف مهمی برای برنامه های سلامت فردی و اجتماعی است. اصلاح ذهنی و انگیزه تحصیلی عناصر کلیدی در گذار موفقیت آمیز به دوره نوجوانی هستند.
برای مطالعه خود، که این هفته در مجله توسعه و رفتار کودکان منتشر شد، تیم تصمیم گرفت اثرات طولانی مدت قرار گرفتن در معرض محتوای خشونت آمیز در مطالعات پیش دبستانی را بر رشد طبیعی ارزیابی کند.
والدین پسران و دخترانی که در این مطالعه شرکت کردند در مورد انواع برنامه های تلویزیونی که فرزندانشان تماشا می کردند گزارش دادند. سپس در سن 12 سالگی، کودکان و معلمان پیشرفت ذهنی و تحصیلی و انگیزه و مشارکت در فعالیت های کلاسی خود را ارزیابی کردند.
محققان دادهها را تجزیه و تحلیل کردند تا رابطه معنادار بین مشکلات آن کلاسها و محتوای خشونتآمیز آنها در مهدکودک را شناسایی کنند.
آنها همچنین سعی می کنند تأثیرات و سوگیری های از قبل موجود را که می تواند بر این جنبه های زندگی کودک تأثیر بگذارد، حذف کنند.
در نهایت، مشخص شد که مشاهده تصاویر خشونت آمیز در طول سال های قبل از ورود به دبستان با خطرات روانی و مشکلات یادگیری در اوایل نوجوانی همراه بود.
برای دختران، ارتباط با افزایش پریشانی عاطفی و کاهش مشارکت در کلاس و کاهش انگیزه برای مطالعه در سن 12 سالگی مشاهده شد.
برای پسران، مشاهده محتوای خشونت آمیز با افزایش ناراحتی عاطفی، بی توجهی، زوال عقل و تنهایی اجتماعی همراه است.
محققان همچنین متوجه کاهش تعامل و مشارکت در محیط کلاس، پیشرفت تحصیلی و انگیزه تحصیلی در پسران تا 12 سال شدند.
دکتر پاگانی می گوید: «کودکان پیش دبستانی تمایل دارند با شخصیت ها و داستان های تلویزیونی همذات پنداری کنند و هر چیزی را که می بینند بدیهی می دانند. آنها به ویژه در برابر توصیفات تحقیرآمیز قهرمانان و تبهکارانی که از خشونت به عنوان روشی مناسب برای مقابله با مشکلات استفاده می کنند آسیب پذیر هستند.
وی افزود که قرار گرفتن مکرر در معرض سکانسهای اکشن سریع و ترشح آدرنالین و جلوههای ویژه جذاب میتواند باورها، نگرشها و تصورات مبنی بر وجود خشونت در تعاملات اجتماعی و یادگیری نادرست مهارتهای اجتماعی را تغییر دهد.
جسیکا برنارد، نویسنده این مطالعه میگوید: «مثل دیدن خشونت در زندگی واقعی، قرار گرفتن مکرر در معرض یک دنیای خصمانه و خشونتآمیز که هیولاها نشان میدهند میتواند باعث ترس و استرس شود.» همچنین به این کودکان می فهماند که جامعه خطرناک است. و ترسناک است و این می تواند منجر به واکنش بیش از حد در موقعیت های مبهم اجتماعی شود.
وی افزود: «چند سال پیش، در مدرسه ابتدایی، کودکان بیشتر و بیشتر در معرض تعاملات خشونت آمیز روی صفحه نمایش قرار می گرفتند، ممکن است فکر کنند این رفتار طبیعی است.
پاگانی گفت، اما قرار گرفتن در موقعیت اجتماعی مناسبتر میتواند به آنها کمک کند تا مهارتهای اجتماعی کلیدی را توسعه دهند که بعداً به آنها کمک میکند و در نهایت نقشی حیاتی در موفقیت شخصی و اقتصادی آنها ایفا میکند.
محققان امیدوارند که پزشکان اطفال، والدین و جامعه به این اطلاعات توجه کرده و آن را مورد توجه قرار دهند.
منبع: باشگاه خبرنگاران جوان