«عزاداری جبرئیل» قدیمی ترین سوگواره ثبت شده در زبان فارسی است که به نظر می رسد در دوره ناصرالدین شاه قاجار ثبت شده باشد. درست زمانی که اولین دوربین وارد ایران شد.
به گزارش سلام آنلاین، این مجسمه یادبود بیگانگان در دوره ناصرالدین شاه بود و در آن زمان در میان عموم به «حبس‌الصوت» یا «حافظ الصوت» شهرت داشت. دستگاه هایی که می توانند از آنها برای گوش دادن به صداهای مورد علاقه خود استفاده کنند.
قسمت باقی مانده از «حبس الصوت» قدیم همان است. “نوحه گابریل” گفته می شود شعر آن قرار است ناصرالدین شاه قاجار باشد و البته خواننده مجهول است. این عزاداری قدیمی که در ادامه خواهید شنید در دستگاه همایون انجام شده است.
متن کامل «غم جبرئیل» به شرح زیر است:
به حضرت دادار، جبرئیل منصوب شد
برای یاری جبرئیل بی پناه
وقتی رسید، حسین را غرق در خون دید.
گفت جانت فدای جبرئیل صد بار.
به بدنی که گفتم نگاه کنید.
ببینید گابریل چقدر مجروح شده است
این را گفت و بر تن آن آقا سایه انداخت.
از شهر تا منظره خونین جبرئیل
شاه شهید چشمانش را باز می کند و گریه می کند
ای فرستاده وحی آفریننده توانا جبرئیل
سایه خود را بردارید، برای این متاسفم.
چیزی بین من و دوستم جبرئیل نبود.
اگر سایه انداختی، آن را به سمت آسگرام پرتاب کن
بچه مثل گل بی خار است جبرئیل
مامان شیر نداره و من آب ندارم.
لب های جبرئیل تشنه مرگ است
آن نوجوان مانند جدش پیامبر است.
سایه بر احمد مختار، جبرئیل
تمام وقت را در نزدیکی علامه بگذرانید
سایه بر میر علمدار جبرئیل
عباس بزاق لب تشنه من است
جبرئیل به شدت مجروح شد
می خواهی برادرم حسن تو را راضی کند.
افکار جبرئیل را تحت الشعاع قرار ندهید
بر شما واجب است که به حسین و علی خدمت کنید
به خاطر ذهن یتیم جبرئیل
در راه شام که از کنار خانواده ما رد می شوید.
سایه های گابریل بیمار
فرزندم سکینه و دخترم رقیه
در آنجا به جبرئیل سیلی زدند
در Destroyer شما از وفاداری خارج می شوید
بر زینب افکار جبرئیل سایه نیانداز
بر شما واجب است که به حسین و علی خدمت کنید
سایه بر عطار اطهر جبرئیل
تو از مدینه می گذری برادرم
تسلیت به دختر بیمار جبرئیل
اگر پرواز کنید به تبلت و خودکار می رسید
ثبت نام شعر ناصر قاجار جبرئیل
انتهای پیام/