در دعای روز بیست و ششم ماه مبارک رمضان از خداوند می خواهیم: «عذاب ما را بیامرز و گناهان ما را بزدا و گناهان ما را بیامرز. چون ماه رمضان فصل درآمد و ثواب معنوی است، حتی خوابیدن و نفس کشیدن در این ماه عبادت محسوب می شود.
به نام خدا
«خدایا در خیر او، گناهان برای او که قابل بخشش است، و عمل برای او پسندیده، و عیب برای او که پنهان یا شنونده است، تلاش کن».
«خدایا در این ماه برای من کار کن و گناهانم را در این ماه بیامرز و گناهانم را در آن جا بگیر و گناهانم را در آن پنهان کن، شنیدنی ترین».
به گزارش سلام آنلاین، آیت الله مجتهدی تهرانی در تفسیر آیه الله عجل ساعی فی مشکوره می فرماید: در این قسمت از دعا می خوانیم خداوندا تلاش ما را در ماه رمضان قبول کن. کلمه «شکر» به معنای «سپاس» است و معنای آن در این دعا «قبول» و «قبول» است.
وی افزود: آدم خسته و روزه و گرسنه و تشنه کار می کند. اما در ماه رمضان نمی خورد و می آشامد و کم خوابی را تحمل می کند و اگر خدا همت ما را نپذیرد کاری از دست ما بر نمی آید. اگر همه چیز شکست خورد، از دیگران ایده بگیرید.
او گفت: «ما باید متاسف باشیم تا به اعمالمان توهین نکنیم. مثلاً یک غیبت می تواند هدر دادن تمام زحمات ما باشد. اگر 40 روز غیبت کنید، حسنات شما در غیبت شما نوشته می شود و اگر کار خیر نکنید، گناهان شما در اعمال شما نوشته می شود. این توصیف از معصوم (ع) است.
وی گفت: باید خودمان ببینیم چه کرده ایم. آیا ما اشتباه می کنیم؟ گل بی عیب خدا و محال است که کامل باشیم. در روایت آمده است: «چه می شود که مرد در چشم دوستش خار کوچکی ببیند؛ ولی شاخه را در چشم خود نبیند».
آیتالله مجتهدی تهرانی میفرماید: این قصهگویی، تمسخر این است که مردم خطاهای بزرگ او را نمیبینند. اما اشتباهات کوچک انسانی را می بیند.
این عالم ربانی در ادامه بیان می کند که این سخاوت از ناحیه معصوم (علیه السلام) است که با دیدن عیب خود خوشحال می شود و کاری به عیب دیگران ندارد.
وی در ادامه در توضیح «وضنبی فیه مگفوره و امالی فیه مقبوله» می گوید: در این آیه از دعای 26 رمضان از خداوند می خواهیم که گناهان ما را ببخشد و اعمال ما را بپذیرد. از خداوند می خواهیم که گناهانی را که قبل از ماه رمضان مرتکب شدیم ببخشد. چون ماه رمضان فصل درآمد و ثواب معنوی است، حتی خوابیدن و نفس کشیدن در این ماه عبادت محسوب می شود.
آیت الله مجتهدی تهرانی تاکید می کند: این همه در ماه رمضان درآمد دارد و آیا با این همه درآمد نمی توان جان خود را نجات داد؟ پیامبر اسلام (ص) در خطبه شعبانیه فرمودند: پشتت از گناه سنگین شده و گروگان شده است، پس در ماه رمضان جنازه خود را از گروگان رها کن.
وی گفت: «بعضی از افراد به دلیل شدت عواقب نمی توانند در نماز صبح بیدار شوند.» گناه.
شخصی به امام حسن عسگری علیه السلام گفت که هر شب قصد دارم تا شب نماز بخوانم. اما نمی تواند باشد. امام فرمود: گناه تو را گرفتار کرده است. علت اینکه کسی می خواهد نماز شب بخواند ولی نمی تواند گناه کرده است و با استغفار می تواند از آن خلاص شود.
این معلم بزرگ اخلاق و علم در ادامه سخنانی که صبح از خواب بیدار شد و از کلام مبارکش استفاده کرد، تاکید کرد که شعری هست که می گوید: «کسی که روشن نیست خودش را نمی شناسد» که صبح می خوابد. نمی دانم او کیست و باید خودت را پیدا کنی. حدیث از معصوم (علیه السلام) است که می فرماید شگفت انگیز است که مردم دنبال گمشده می گردند ولی خودشان را نمی یابند.
میهمانی بگیرید و شب ها در تاریکی صد بار از خود بپرسید من کیستم؟ شاید خودت را پیدا کنی. اگر خودت را پیدا کنی، میل به نماز شب پیدا می کنی.
ایشان در ادامه در وصف «ویبی فیه مستوره» می فرمایند: خدایا کاری کن که گناهم پنهان شود و احدی از گناه من خبر نداشته باشد. خداوند “ستاره ضلالت” است و کسی را از گناهان ما آگاه نمی کند. حدیث است که اگر بوی گناه به مشام برسد دو نفر کنار هم نمی نشینند. اگر خطای انسانی آشکار شود، کسی کسی را دفن نمی کند.
آیت الله مجتهدی در شرح قسمت آخر دعا فرمودند: در پایان نماز می گویم خدایا تو بهترین شنوندگان هستی. خدا از همه چیز آگاه است. اگر آهسته صحبت کنیم، خدا همچنان گوش می دهد. حضرت موسی (علیه السلام) به خدا فرمود: «خدایا اگر آهسته صحبت کنم نزدیکم و اگر بلند بگویم دورم». خداوند می فرماید من همنشین یاد کنندگانم هستم. «خداوند شنوا است; پس می گوییم ای خدایی که از همه شنوندگان بیشتر می شنوی این دعاها را برای ما مستجاب کن.
انتهای پیام/