این روزنامه قدیمی ترین روزنامه اسرائیلی است و طبق دایره المعارف .dia Britannica معتبرترین روزنامه است و اکثر خوانندگان تحصیل کرده هستند. این سرمقاله از بسیاری جهات مهم است.
روز قبل در مقاله‌ای در روزنامه هاآرتص، عملکرد تمام 4300 پمپ بنزین در ایران به طور همزمان مختل شد و تحویل سوخت در جایگاه‌ها متوقف شد. علت این حادثه که دردسرهای زیادی را برای مردم ایران به همراه داشت، برای مدتی نامشخص ماند تا اینکه خبرگزاری آنلاین سلام آنلاین که معمولاً قبل از دیگران می دانست، از احتمال حمله سایبری صحبت کرد. در نهایت دبیر شورای عالی فضای مجازی ایران در گفت و گو با تلویزیون گفت که حملات سایبری به پمپ بنزین ها ممکن است توسط کشورهای خارجی انجام شود، اما هنوز برای اعلام جزئیات زود است. خبرگزاری آنلاین سلام آنلاین اولین خبرگزاریی است که آخرین مطالب را در روزنامه هاآرتص منتشر می کند.
تاریخچه حملات سایبری اسرائیل به ایران
در گذشته، اسرائیل در چندین حمله سایبری به ایران دست داشته است.
نیروگاه اتمی بوشهر: احتمالا اولین مورد حمله سایبری اسرائیل به ایران مربوط به استاکس نت و نیروگاه اتمی بوشهر است. استاکسنت ویروسی است که توسط دولت های آمریکا و اسرائیل ایجاد شده و در سال 2010 به تاسیسات هسته ای ایران به ویژه نیروگاه بوشهر حمله کرد. یاهو نیوز بعداً ادعا کرد که هدف از به اصطلاح “المپیک” نابودی برنامه هسته ای ایران نیست، بلکه حمله به آن، خرید زمان و تلاش های دیپلماتیک ثمربخش بوده است. ادوارد اسنودن، مامور سابق سیا که برخی از اسناد مربوط به فعالیت های اطلاعاتی آمریکا را فاش کرد، در مصاحبه با اشپیگل گفت که این ویروس با همکاری آژانس امنیت ملی آمریکا و اسرائیل ایجاد شده است.
زیرساخت مخابرات: در سال ۱۳۹۷، حمید فتاحی، معاون وزیر ارتباطات و رئیس هیئت مدیره زیرساخت ارتباطات، در توئیتی از «حمله های پراکنده» به برخی زیرساخت های مخابراتی خبر داد و مدعی شد که منشأ این حملات اسرائیل بوده است. به گفته غلامرضا جلالی، رئیس سازمان پدافند غیرعامل کشور، حملات سایبری با استفاده از ویروس «نسل جدید استاکسونت» در «چند بخش» انجام شده است.
پایگاه نظامی پارچین: در 4 مرداد 1378 انفجاری در پایگاه نظامی پارچین رخ داد. روز بعد، زوئی یازکلی، تحلیلگر سیاسی کانال 13 تلویزیون اسرائیل، گفت که انفجار شب گذشته در پارچین تهران به نظر می رسد “نتیجه یک حمله سایبری” بوده است.
نیروگاه اتمی نطنز: 21 فروردین ماه سال جاری حادثه ای در نیروگاه اتمی نطنز رخ داد. روزنامه دولتی کان پست روز یکشنبه (12 آوریل) گزارش داد که “حادثه” در نیروگاه اتمی نطنز کار اسرائیل و نتیجه “حمله سایبری جدید به ایران” بوده است.
تجهیزات بندر شهید رجایی: 20 اردیبهشت امسال اولین حمله به تاسیسات آبی و جاده های بندر شهید رجایی صورت گرفت. روز دوشنبه 19 مه، واشنگتن پست به نقل از مقامات دولت آمریکا که نامشان فاش نشده و مقامات دولتی “ناشناس” خارجی گزارش دادند که اخیراً یک حمله سایبری به تأسیسات آبی و جاده‌های بندر شهید رجایی در هرمزگان صورت گرفته است که احتمالاً توسط اسرائیل انجام شده است. استفاده می شود
البته ممکن است حملات قبلی اسرائیل به کشورمان به این موارد محدود نشود.
شباهت دو اتفاق و یک نکته عجیب.
در 18 جولای امسال اختلالی جهانی در سیستم کامپیوتری شرکت راه آهن ایجاد شد که باعث تاخیر یا حتی لغو صدها عملیات قطار و حتی ورودی و خروجی مرکز فروش بلیط الکترونیکی و خدمات مسافری و شرکت راه آهن شد. سایت اینترنتی. مشکلی وجود دارد. خبرگزاری آنلاین سلام آنلاین در همان روز با انتشار تصویری از تابلوی اعلانات حرکت راه آهن ایران از اختلال جهانی در سیستم کامپیوتری شرکت راه آهن که به ناآرامی های بی سابقه ای منجر شد در ایستگاه های قطار سراسر کشور خبر داد. روی تابلوی قطار پیام “قطار به دلیل حمله سایبری تاخیر داشت”. این پیام شامل یک شماره تلفن نیز بود.
اما نکته عجیب در مورد حمله سایبری هفته گذشته این است که در یک حمله سایبری اخیر به پمپ بنزین، همین عدد در پیام روی صفحه نمایش داده شد.
شباهت ها ظریف هستند. تحقیقات انجام شده توسط شرکت امنیت سایبری آمریکا و اسرائیل “چک پوینت” در مورد حمله چهار ماه پیش نشان داد که علت اختلال گسترده در سیستم کامپیوتری شرکت راه آهن ایران، حمله سایبری گروهی از هکرها “ایندیرا” بوده است. حمله اسرائیل کار یک هکر مظنون نبود.
پس اندکی توجه در این قیاس بر نکته مهمی تاکید می کند. : اسرائیل مدعی است حملات اخیر کار اوست، در حالی که پیامک‌های حملات اخیر بی‌تردید شبیه متن پیام‌های حملات قبلی است بنا به دلایلی، اسرائیل که ادعا می‌کرد این کار را انجام داده است، نتوانست شباهت را تایید کند و ادعا کرد که این یک تصادف بوده است. این نشان می‌دهد که هر دو حمله کار اسرائیل بوده است، در گذشته اسرائیل به اشتباه مسئولیت را بر عهده گرفته است یا هر دو حمله کار اسرائیل است و این بار اسرائیل به دروغ ادعا کرده که کار اوست. به ویژه، روش های هر دو حمله آسیب رساندن به پلت فرم های خدمات عمومی بود، و هر دو به انگیزه های نظامی اشاره ای نکردند، موضوعی که هاآرتص اخیراً به آن اذعان کرده است.
دشمنی دولت اسرائیل با مردم ایران؟
جامعه شناسان می گویند افکار عمومی یک جامعه در شرایطی ممکن است ترجیح دهد در مسائل غیرنظامی از دشمن انتقام بگیرد یا در برخورد انتقام جویانه نسبت به مردم عادی و زندگی روزمره، دشمن را توجیه کند. باورش دردناکه بزرگان یادآور می شوند که زمانی که دولت بعث عراق مستاصل جنگ بود، با کمک کشورهای بزرگی که هدف موشک های اسکاد بی قرار می گرفتند، عده ای فریاد «پاسخ موشکی» سر می دادند و در برخی موارد ممکن است انتظار انتقام جویی وجود داشته باشد. اما شکی نیست که کشورهایی که در خصومت‌های خصمانه پیشقدم می‌شوند، منفورتر از همیشه خواهند شد.
تا آنجا که می دانیم، زیرساخت های خدمات عمومی که مستقیماً با امنیت و آرامش همه مردم مرتبط است، هرگز هدف حملات سایبری ایران در اسرائیل یا حتی ایالات متحده نبوده است. البته ایران در مقیاس جهانی نیز در مورد اینترنت حرف‌های زیادی برای گفتن دارد و دو سال پیش وزارت امنیت داخلی آمریکا در بیانیه‌ای درباره حملات سایبری ایران هشدار داد: «ایران یک برنامه اینترنتی قوی دارد که می‌تواند باعث ایجاد مشکل شود. تهدیدی برای ایالات متحده است.» در این بیانیه آمده است: «حداقل ایران می‌تواند در طول زمان برخی از زیرساخت‌های کلیدی آمریکا را مختل کند». بنابراین رفتار اسرائیل نه تنها غیرقابل پیش بینی بلکه غیرمسئولانه است و نوعی ابتکار برای از بین بردن امنیت و آرامش مردم ایران است.
مشکلات ناشی از تهاجم به زیرساخت های عمومی را نمی توان با مشکلات ناشی از مجازات همجنس گرایان یکسان دانست و در هر دو مورد نارضایتی عمومی را ابزاری دانست و همین تاثیر را در فشار بر نظام. ممکن است عده ای تحریم ها و مشکلاتشان را تصمیمی سیاسی بدانند و آن را به انتخاب خود یا سیاستمداران بسپارند، اما چه کسی می تواند ادعا کند که مردم دشمنی می کنند و بدون توجه به انتقام با مردم مخالفت می کنند؟
مردم ایران قبلاً در جنگ هشت ساله نشان داده اند که در مقاومت در برابر تهاجم به خاک خود متحد و متحدتر هستند. پس این یک اشتباه استراتژیک عجیب است که انتظار داشته باشیم اگر امنیت عمومی مردم هدف کشورهای متخاصم قرار گیرد، مردم به دلیل نارضایتی از نظام حرکتی این کار را انجام دهند. این ادعا در تضاد با پیام دوستانه ای است که دولت اسرائیل گاهی سعی می کند به مردم ایران ارسال کند.
گل و لای و اینترنت ملی!
همیشه تاکید کرده ام که به جای نام مستعار اینترنت ملی (قطع اینترنت جهانی روی مردم) از عبارت رسانه ملی (ایجاد شبکه مستقلی که اطلاعات سازمان ها و ارگان ها و خدمات دولتی به طور مستقل ذخیره می شود. اینترنت) استفاده به عنوان وزیر سابق اطلاعات نیز همین تفاوت و دروغ را اساساً بیان کرد. با این حال، زمان حملات سایبری اخیر در کنار زمان حملات سایبری در کشور ما نیز قابل توجه است. در روزهای اخیر طرحی به نام «حفاظت از حقوق کاربران اینترنت» در کنگره کلید خورده است که اکنون در حال تصمیم گیری نهایی است. افکار عمومی نسبت به این طرح حساس است و اگر برخلاف وعده های رسمی، عمداً دسترسی مردم به اینترنت ضعیف یا محدود شود، مخالفان زیادی از جمله آقاتهرانی، نماینده مردم تهران، شورای اسلامی و حامی این طرح وجود دارد. همچنین تنوع آنها را تصدیق کرد.
تطابق موقت این حمله سایبری با شرایطی که عده ای در سایه طرح رسانه ملی به دنبال اینترنت ملی هستند، در کنار سایر احتمالات، موافقان محدودیت ها را تقویت می کند. حملات دلیلی بر ضرورت است، جدا از حمله مستقیم به امنیت و آرامش مردم، واقعاً در رفع مخالفت آنها با محدودیت ها مؤثر نیست.
1717