از لیون تا دوحه؛ خاطره‌ای از یک مسابقه

این دیدار که «مادر همه بازی‌ها» و «سیاسی‌ترین بازی تاریخ جام‌جهانی» لقب گرفت، با برتری 2-1 ایران به پایان رسید و اولین پیروزی این تیم در تاریخ جام جهانی بود. .

حکایت خاطره من این است که در سال های ماموریت فرهنگی من در قطر (1382-1376) رویدادهای بزرگ فرهنگی و تاریخی در زمینه های مختلف رخ داد. یکی از آنها دعوت و میزبانی «سید محمد حسین طباطبایی» قاری جوان و خاطره انگیز کشورمان و دیگری مسابقه فوتبال ایران و آمریکا در سال گذشته بود. سال 1377 آن مصادف (!! ) اتفاق افتاد. همزمان.

اولین اتفاق روز دعوت سید محمد حسین طباطبایی «پسر استعداد» بود، تنها رویدادی که او در زمینه روابط مذهبی و سکولار و تعامل با کشورهای حوزه خلیج فارس برای ما به ارمغان آورد. محمد حسین در آن زمان، 18 محرم 1419، پسری شش ساله بود. آمدنش با دردسرهای زیادی همراه بود. از آنجایی که او جوان بود، پدر و مادرش مجبور بودند با او بروند. پدرش شرایط سختی برای حضورش گذاشت که البته مجبور بود. من در نهایت پس از مذاکرات کامل همه شرایط را پذیرفتم. با هماهنگی های انجام شده دعوتنامه رسمی از سوی باشگاه ورزشی معروف «العربی» قطر از وی صورت گرفت. این مجموعه بزرگترین باشگاه ورزشی قطر است که بخش فرهنگی مهمی در کنار آن قرار دارد.

ابتدا شخصیت، موقعیت، سن و هنر منحصر به فرد سید محمد حسین را به اعضای انجمن جوانان دوحه معرفی کردم. برای آنها چنین پدیده ای غیرقابل باور است، اما در نهایت با اطمینانی که به من داشتند، درخواستم را پذیرفتند و دعوت نامه ای انجام شد و محمد حسین به قطر آمد و در کشور ماند، یک هفته بی نظیر و آشوب ایجاد کرد. سلبقا!

از بدو ورود تا خروجش اولین خبر قطر بود. تیتر روزنامه حتی قبل از ورودش به دوحه به او اختصاص داشت. «فخر ایران الکبری تقریباً در دوحه است» (الشرق); «معجزه خوش آمدید به کودکان ایرانی در فرودگاه الدوحه» (الرایه); «الطفل الیایرانی المجزه وصل الدوحه» (الشرق); این سخنان و القاب تا پس از ترک دوحه ادامه داشت. جمعیت برای استقبال از او در فرودگاه قطر دست تکان دادند. کل سیستم ترافیکی شهر مختل شد. حتی مقامات قطری نیز درباره برنامه های او صحبت می کنند.

جنبه ورزشی این رویداد به دلیل موقعیت مکانی موسسات دعوت شده پر رنگ تر است. در یکی از برنامه های وی که در سالن ورزشی العربی برگزار شد، علاوه بر سکو، صندلی هایی نیز در کف سالن نصب شد و جمعیت به تشویق سیدمحمدحسین پرداختند. این برنامه برای یک روز برای خانم ها و یک روز برای آقایان تنظیم شده است. مدرسه از بدو تاسیس تا به حال چنین جمعیتی را ندیده است!

و احمد الخلیفی، رئیس کمیته فرهنگی، خوشحال شد و ابراز خرسندی کرد که باشگاه او یک رویداد “عجایب قرن” را با جمعیت زیادی ترتیب داده است.

العنزی کاپیتان تیم ملی فوتبال معروف قطر به نام «پو علی» کشورمان در آن سال نیز به همراه اعضای تیمش به هتل محل اقامت این پسر بچه شش ساله آمد. و لوگوی تیم ملی قطر پیراهن الریان پیراهن شماره 9 تیم ملی و هدیه ویژه ای به محمد حسین داد. پس از جلسه اولین روزنامه ورزشی «المجزه و الانزی» «الانزی» با دکتر محمد حسین «تفل المجزه» در هتل محل اقامت وی ​​ملاقات کرد.

اما این تمام داستان نیست! نکته قابل توجه این رویداد این است که در آستانه بازی ایران و آمریکا، تشویق های گسترده ای برای این بازی در میان ایرانیان مقیم قطر، خود قطر و اعراب منطقه به راه افتاد.

فضایی بی سابقه و مضطرب در اطراف این رویداد شکل گرفت. این بازی به افتخاری برای ایران و آمریکا تبدیل شده است و هواداران جمهوری اسلامی با هر پیشینه سیاسی، مذهبی و قومیتی به شدت نگران نتیجه بازی و باخت تیم ملی ایران هستند. آنها می خواهند کشور ما برنده شود و مشکل آنها فقط ورزش نیست. به طور کلی پیروزی یا باخت ایران تاثیری بر وضعیت قطر و سایر گروه های عربی ندارد. اما مشکلات در چارچوب تقابل جمهوری اسلامی و آمریکا دیده می شود. در واقع تب و اضطراب ریشه در نفرت همه از آمریکا دارد.

جو به قدری تند و آزاردهنده بود که در اولین نشست خبری سید محمد حسین طباطبایی، حضور وی مصادف با مسابقه شد، بین ایران و آمریکا خبرنگاران از او خواستند نتیجه بازی را پیش بینی کند!

سید محمد حسین که همیشه جوابش قرآنی بود و بلافاصله با تلاوت آیه کلام الله مجید جوابش «قلبت الروم» بود!

پاسخ فردای آن روز تیتر اکثر روزنامه های قطر شد و مردم منطقه با توجه به شناختی که از محمدحسین به دست آورده بودند، پاسخ برایشان کاملا قانع کننده بود.

شهر در روز مسابقه تعطیل است. تردد خودروها در خیابان ها بسیار کاهش یافته و آرامش شهر به دلیل بازی فوتبال مشهود و احساسی است. در آن مسابقه دکتر حمدال کواری از چهره های تاثیرگذار فرهنگی قطر و وزیر فرهنگ سال هاست که اکنون وزیر، مشاور و رئیس کتابخانه ملی این کشور است و دوستی خوبی با یکدیگر داریم. برگرد، با هیجان و نگرانی با من تماس گرفتند. زید الوصافی گفت: «دکتر عباس! نتیجه مسابقه مهم نیست. اگر این بازی با کلمه “کودک معجزه” اشتباه است چه کنیم؟ !!

الکواری با نگرانی ادامه داد:

«عباس بگو چکار کنم؟!»

او به شدت نگران شکست پیش بینی های محمد حسین و پیامدهای منفی شکست احتمالی این رویداد بود. ناامید شدم جواب دادم: نه! خدا می خواهد ما نتیجه بگیریم! هنوز برای دعا وقت هست.» او گفت: همه ما باید دعا کنیم.

بازی را در فضایی متشنج و با تقابل جدی ایران و آمریکا و پیش بینی محمدحسین به پایان رساندیم و ایران با این برد و کسب سیدمحمدحسین 2 بر یک پیروز شد. “کودک معجزه” پیش بینی “معجزه”.

جابر الحرامی روزنامه نگار مشهور قطری الوطن در سرمقاله ای با عنوان «قلبت الروم» این موضوع را مطرح کرد و گفت: پیش بینی های وی از نتیجه بازی ایران و آمریکا. او بلافاصله پاسخ داد «قلبت الروم» و وقتی از او پرسیدند روم کیست؟ پاسخ داد: آمریکا. رم کی به پایان می رسد؟ برای شکستن تعجب او؟ و آیا حکومت او از بین خواهد رفت؟

الحرامی ادامه داد: (نسخه روز قبل همین روزنامه این واقعه را یک پیروزی «لگدمال کننده» بر «شیطان بزرگ» خواند و این نشانه آشکار خصومت و نفرت این کشور است. عربستان و اسلام نسبت به شیطان، آمریکا).

سید در همان جلسه در پاسخ به سؤالاتی درباره اشغال عراق توسط آمریکا، آمریکا را «شیطان بزرگ» خواند و از فلسطینیان خواست راه انتفاضه را ادامه دهند. این روزنامه نیز در عناوین مختلف از او نقل قول کرده است.

با این حال، پیروزی ایران شهر را به هم ریخت و ایرانیان مقیم قطر به خیابان ها سرازیر شدند و جشن جشنی را با بوق و پرچم ایران آغاز کردند. کاتالان ها نیز در این مسیر جشنواره را همراهی کردند، جوانانشان به ایرانیان پیوستند و شادی مضاعف در شهر به نمایش درآمد تا این رویداد برای همیشه در «تاریخ» «تاریخی» شود.

امید است فردا این حرکت قوی و پرشور در خیابان ها و فضای مجازی با همت و تلاش فراوان بازیکنان ما در ورزشگاه الثمامه دوحه و تشویق و دعا صورت پذیرد و از هموطنان و هوادارانمان تکرار شود. در جای دیگر این چالش تاریخ کشور ما و تاریخ جهان برای همیشه خواهد بود.

6565