از جانمایی رانتی تا مشکلات آب و برق

از جانمایی رانتی تا مشکلات آب و برق

کارشناسان اقتصادی معتقدند یکی از معضلات ساختاری صنایع کوچک و متوسط ​​در شهرهای صنعتی، ناهماهنگی شهرها بر اساس رانت است. بنابراین هرجا شرکتی راه اندازی می شود معمولا مشکلاتی به خصوص زیرساخت هایی مانند آب، فاضلاب، برق و جاده وجود دارد.

بر اساس آخرین آمار منتشر شده از سوی صنایع کوچک و شهرک های صنعتی تا پایان خردادماه امسال، 509 شهرک صنعتی و 338 ناحیه صنعتی در کشور راه اندازی شده است که تعداد 49 هزار و 529 واحد صنعتی وجود دارد. تاسیس شد و فرصت شغلی برای بیش از 987 هزار نفر در کشور فراهم شد.

در واقع، نتایج طرح بازرسی از واحدهای صنعتی غیرفعال نشان می‌دهد که 12.67 واحد راکد وجود دارد که از این تعداد 6814 واحد شهری و صنعتی و 5253 واحد در خارج هستند که از این تعداد 62 درصد با تکنیک فعال‌سازی قابل راه‌اندازی مجدد است. مشخص شده است که بیش از 167 هزار فرصت شغلی جدید ایجاد می شود و سازمان صنعت خرد در نظر دارد هر ساله تعداد این واحدها را تجدید کند. به گفته مدیریت بنگاه های اقتصادی راکد، 44 درصد بنگاه های غیرفعال با کمبود نقدینگی، 16 درصد کمبود تقاضا و بازار 11 درصد کمبود مواد اولیه، 10 درصد مشکل فرسودگی دارند. و هک ماشین، 9 درصد با مسائل حقوقی با سازمان ها و تجهیزات، 8 درصد با مسائل زیرساختی و 2 درصد با مسائل مربوط به مالکیت و سهامداران.

علی رسولیان رئیس سازمان صنایع کوچک و متوسط ​​سال گذشته در روز حمایت از صنایع کوچک، سهم صنایع کوچک و متوسط ​​در صنایع کشور را حدود 80 درصد و در اشتغالزایی 45 درصد اعلام کرد.

اما صنایع کوچک نیز با مشکلاتی مواجه هستند. از جمله اینکه صنایع بزرگ به دلیل انرژی خود منابع بیشتری را جذب می کنند و در نتیجه سهم بیشتری در ارزش افزوده کشور دارند. از سوی دیگر صدای صنایع کوچک و مشکلات آنها از جمله مسائل زیرساختی کمتر است. همچنین نبود شرایط لازم برای رشد این شرکت ها و احتمال شکست و سقوط بنگاه های کوچک و متوسط ​​از دیگر مشکلات جدی این بخش است.

سهم بالای بنگاه های کوچک و متوسط ​​در ساختار صنعتی ایران

در همین رابطه حسین حقگو در گفت وگو با سلام آنلاین، با اشاره به فعالیت حدود 89 هزار بنگاه صنعتی در کشور، گفت: حدود 84 هزار واحد آن را بنگاه های کوچک و متوسط ​​تشکیل می دهند. بنابراین بخش مهمی از ساختار صنعتی ایران مبتنی بر بنگاه‌های کوچک و متوسط ​​است، اما از نظر ارزش افزوده، این بنگاه‌های بزرگ هستند که بخش مهمی از ارزش افزوده صنعت و کل کشور و همچنین صادرات را تشکیل می‌دهند. خب .

صدای شرکت های کوچک شنیده نمی شود. چون پراکنده هستند، چارچوب مشترکی برای هماهنگی ندارند و سازمان های صنایع کوچک و شهرهای صنعتی متولی صنایع کوچک سهم زیادی در قدرت سیاسی و حکمرانی ندارند.

وی گفت: صدای شرکت های بزرگ بسیار شنیده می شود و به دلیل قدرتی که دارند می توانند نظرات خود را بیان کنند و مشکلات را بهتر حل کنند. چون پراکنده هستند، چارچوب مشترکی برای هماهنگی ندارند و سازمان های صنایع کوچک و شهرهای صنعتی متولی صنایع کوچک سهم زیادی در قدرت سیاسی و حکمرانی ندارند. رئیس سازمان معمولاً یکی از نمایندگان غیر ستادی وزارت امنیت است. با توجه به این شرایط، صنایع کوچک نمی توانند منابع زیادی را جذب کنند.

اما از نظر اقتصاددانان سرمایه گذاری کم، اشتغال زایی بالا، مدیریت آسان و دسترسی افراد مختلف، انعطاف پذیری و تاثیر صنایع کوچک در مناطق محروم و توزیع درآمد از مزیت هاست.صنایع کوچک و متوسط.

کره دارای 50 شهر صنعتی با تولید ناخالص داخلی 1.6 تریلیون دلار است. بیش از 800 ایرانی!

حقگو با اشاره به فعالیت حدود 847 شهر و منطقه صنعتی با 48 هزار بنگاه کوچک و متوسط، افزود: کره در حالی که تولید ناخالص داخلی حدود 1600 میلیارد دلار و صادرات بزرگ دارد، دارای شهر صنعتی است که کمتر از 50 است. در واقع ساختارهایی که صنایع کوچک را پوشش می دهند مشکل ساز هستند. یکی دیگر از مشکلات ساختاری شهرک ها مکان یابی اشتباه بر اساس فشار و رانت سیاسی است. بنابراین هرجا شرکتی راه اندازی می شود معمولا مشکلاتی به خصوص زیرساخت هایی مانند آب، فاضلاب، برق و جاده وجود دارد.

از سوی دیگر، به گفته وی، عده ای زمین می خرند و آن را راکد نگه می دارند تا قیمت بالا برود. بنابراین، سازمان‌های کوچک و متوسط ​​عموماً با مسائل فردی و ساختاری و سیاست‌گذاری مشکل دارند.

در اقتصاد ایران، شرکت‌های بزرگ متولد می‌شوند و بیشتر آنها مانند مواد شیمیایی، نفت، آهن و خودرو، بهره‌کشی و رانت هستند، اما شرکت‌های کوچک بزرگ نیستند.

حقگو با اشاره به اینکه یکی دیگر از کاستی های صنایع کوچک و متوسط ​​کمبود شرکت های کوچک است، تصریح کرد: در اقتصاد ایران شرکت های بزرگی به وجود آمده اند که بیشتر آنها شیمیایی، نفتی، آهنی و فولادی هستند، خودروها در حال استثمار و اجاره هستند اما شرکت های کوچک رشد نمی کنند. در عوض، آنها حتی علیه رویه های موجود در جهان می ریزند. اما در ایران، دولت به جای رسیدگی به مشکلات کلان اقتصادی و فراهم کردن شرایط برای رشد بنگاه‌های کوچک، با ارائه تجهیزات به واحدهایی که فعالیت‌هایشان به صورت غیرمنطقی در قالب رکود ادامه دارد، آنها را سرپا نگه می‌دارد. بنابراین، این واحدها ممکن است پس از کاهش این پشتیبانی ها دوباره خاموش شوند.

این کارشناس اقتصادی با بیان اینکه اگر یک واحد کوچک نتواند رشد کند به معنای برآورده نشدن شرایط اقتصادی است، گفت: در چند سال گذشته رویکرد مدیران سازمان های صنایع سنگین بوده است، شهرک های کوچک و صنعتی همیشه وجود دارند. نسبت به واحدهای راکد واکنش نشان می دهد اما آماری از تعداد واحدهایی که به طور کامل تعطیل شده اند منتشر می شود. اما رشد یک موجودیت باید از ماهیت خود تبعیت کند و اگر یک موجودیت به هر دلیلی نتواند رقابت کند باید تعطیل شود.

آیا برای صنایع کوچک در اولویت است یا بزرگ؟

وی در پایان با بیان اینکه هیچ تفاوتی بین توسعه بنگاه های کوچک، متوسط ​​و بزرگ وجود ندارد، گفت: کوچک و بزرگ باید در یک زنجیره فعالیت کنند. در این زنجیره واحدهای کوچک و بزرگ با توجه به توانمندی های خود به هم پیوند خورده و برندی با قابلیت صادرات و تحقیق و توسعه ایجاد می کنند.

31 مرداد ماه روز حمایت از صنایع کوچک نامگذاری شده است.

انتهای پیام/

دکمه بازگشت به بالا