مطالعات نشان می دهد که خوردن ماهی در مادران باردار ممکن است خطر ابتلا به اوتیسم را کاهش دهد.
به گزارش سلام آنلاین. طیف اوتیسم که با نام های اوتیسم یا اوتیسم نیز شناخته می شود، اختلالی در سیستم عصبی است که منجر به تعاملات اجتماعی شدید و ارتباطات کلامی و غیرکلامی، رفتارهای تکراری و محدود شدن دامنه توجه می شود. واکنش های غیرمعمول به محرک ها و تاکید افراد بر حفظ برخی ثبات و عادات در زندگی نیز از علائم شایع این بیماری است.
اوتیسم اختلالی است که به عنوان یک نوع ناتوانی بیشتر و بیشتر افراد را تحت تاثیر قرار می دهد. از گروه ناتوانی های عصبی.
اسیدهای چرب امگا 3 خانواده ای از اسیدهای چرب غیراشباع هستند، اولین پیوند دوگانه بین کربن سوم و چهارم در زنجیره کربن. اسیدهای چرب امگا 3 برای تنظیم متابولیسم چربی و فعالیت بدنی انسان ضروری هستند. اما در بدن انسان تولید نمی شوند. سه اسید چرب ضروری امگا 3 برای بدن انسان عبارتند از آلفا لینولنیک اسید (ALA)، ایکوزاپنتانوئیک اسید (EPA) و اسید دوکوزاهگزانوئیک (DHA).
اسید آلفا لینولنیک در منابع گیاهی مانند گردو، دانه چیا، انواع خاصی از لوبیا، سبزیجات و در روغن سویا، روغن کانولا، بذر کتان / بذر کتان و روغن زیتون یافت می شود. دو اسید چرب دیگر، ایکوزاپنتانوئیک اسید (EPA) و دوکوزاهگزانوئیک اسید (DHA) در جلبک ها و ماهی ها مانند ماهی آزاد در روغن ماهی و تغذیه ماهی یافت می شوند.
ALA، EPA و DHA همگی از خانواده اسیدهای چرب n-3 (کربن سوم غیراشباع) می آیند که از نظر تغذیه بسیار مهم هستند. زیرا همه آنها اشباع زیادی دارند. بدن انسان قادر به تولید اسیدهای چرب n-3 (کربن سوم غیراشباع) از مولکول های دیگر نیست و باید از طریق رژیم های غذایی خاص به دست آید. بدن انسان می تواند مقادیر کمی از 18 زنجیره کربنی ALA، 20 زنجیره کربنی EPA و 22 زنجیره کربنی DHA بسازد. در میان غذاهای گیاهی، گردو، دانه کتان و روغن دانه چیا بالاترین میزان امگا 3 را دارند. اسیدهای چرب امگا 3 به دلیل حضور در غشای سلولی نقش مهمی در فعالیت فیزیولوژیکی بدن دارند.
به گفته اداره تغذیه و توسعه جامعه وزارت بهداشت، خوردن ماهی در دوران بارداری منبع مهمی از مواد مغذی ضروری مانند امگا 3 است که برای رشد مغز کودک ضروری است. به طور خاص، ماهی منبع مهمی از اسیدهای چرب امگا 3 در مغز است و می تواند یک عامل خطر بالقوه برگشت پذیر برای پیامدهای نامطلوب رشد سیستم عصبی باشد. با این حال، شواهد نشان می دهد که مصرف ماهی و امگا 3 کم است.
95 تا 100 درصد زنان باردار و زنان در سنین باروری کمتر از مقدار توصیه شده ماهی و DHA مصرف می کردند. با این حال، علاوه بر امگا 3 PUFA که از نظر رشد سیستم عصبی مفید هستند، تعدادی از آلاینده‌ها از جمله متیل جیوه شناخته شده نیز در برخی از گونه‌های ماهی وجود دارد که نشان‌دهنده خطری است که ممکن است رخ دهد. اگرچه این مطالعه از مزایای استفاده از ماهی حتی پس از محاسبه قرار گرفتن در معرض متیل جیوه حمایت کرد و ارتباطی بین متیل جیوه و اوتیسم پیدا نکرد، نگرانی در مورد قرار گرفتن در معرض مفاصل ممکن است به مصرف کمتر کمک کند.
تعداد زیادی از مطالعات رابطه بین مصرف ماهی توسط مادر در دوران بارداری و نتیجه رشد عصبی جنین را مورد بررسی قرار داده اند، با بسیاری از آنها که مصرف ماهی در دوران بارداری به طور کلی با نمرات رشد و آگاهی بالا در میان فرزندان مرتبط است. با این حال، همه مطالعات فوایدی را نشان نداده اند و تعداد بسیار کمی به ارتباط اوتیسم توجه کرده اند. علیرغم تعدادی از یافته‌های حمایتی بر اساس نمونه‌های کوچک و ارزیابی‌های نتایج مختلط، بررسی‌های سیستماتیک در حمایت از دستورالعمل‌های غذایی 2020-2025 برای آمریکایی‌ها به این نتیجه رسیدند که شواهد کافی برای تعیین اینکه آیا مصرف غذاهای دریایی در دوران بارداری با خطر ابتلا به اوتیسم مرتبط است یا خیر وجود ندارد. مربوط است، غایب
به طور کلی، این مطالعه به رشد شواهدی کمک کرد که از نقش رژیم غذایی دوران بارداری در پیامدهای مرتبط با اوتیسم در فرزندان حمایت می کرد. به طور خاص، نتایج این مطالعه ملی نشان می‌دهد که مصرف ماهی مادر و نه مکمل‌های امگا 3 در دوران بارداری با کاهش احتمال ابتلا به اوتیسم و ویژگی‌های مرتبط با اوتیسم مرتبط است. یافته‌های ما با دستورالعمل‌های غذایی فعلی که از مصرف ماهی در دوران بارداری حمایت می‌کنند و با تلاش‌های بهداشت عمومی برای تشویق مصرف ماهی‌های کم خطر سازگار است. میزان دریافتی مادران نیز بر اساس میزان دفعات مصرف ماهی در هفته اندازه گیری شد.
انتهای پیام/